ESV 1 seizoen 2017/2018
Vrijdag 13 april 2018: ESV 1 wint met 5-3 van De Toren 5j
Willem Slagter speelde op bord 5 met zwart tegen Imre Woest. Dat zou dus een woeste
slachtpartij moeten worden.
Er kwam een Spaanse opening op het bord. Zwart pakte het allemaal net iets voortvarender
aan waardoor de witte stukken minder ruimte kregen.
Wit moest zelfs op zet 17. zijn paard weer terugspelen naar veld b1. Willem dacht steeds
dat het ergens gewonnen moest zijn, maar vond niet de winnende voortzetting.
Met Fritz blijkt dat hij tot twee maal toe beslissend toe had kunnen slaan. In de partij
- die bloedstollend spannend bleef - gaf Willem een stuk in ruil voor een ver opgerukte
vrijpion op veld b2.
Maar meer dan remise zat er toen niet meer in.
Er komt een zij-variant van de zwarte leeuw op het bord.
Martin reageert niet optimaal op de eerste afwijking door zijn tegenstander waardoor hij
de kans krijgt twee stukken te offeren voor aanval.
Als zwart zijn koning naar het goede veld gespeeld zou hebben dan heeft wit de gelegenheid
om eeuwig schaak te geven.
Maar Martin speelt de koning naar het verkeerde veld, en dan gaat zwart ineens ondekbaar mat.
Tegen mijn elfjarige tegenstandster kreeg John met Zwart snel gelijkspel in de Russische
pening. Wit rocheerde lang,John kort en zijn tegenstandster begon iets te snel aan een
koningsaanval met h3 en g4 die zwart beantwoordde met een tegenaanval in het centrum die
snel tot ruil van lopers en dames leidde. De zwarte toren op f4 viel het witte paard op f3
aan maar in plaats dit stuk te verdedigen of te verplaatsen speelde ze Te1 : een doorzicht-
ige dreiging met mat op e8. John sloeg met zijn c8 loper pion g4 er af waardoor zijn toren
op a8 de achterste lijn dekte. Ze nam noodgedwongen mijn loper en John haar paard en stond
een pion voor. Daarna was het zaak zo snel mogelijk stukken te ruilen. Een witte loper werd
geruild voor mijn paard, mijn lastige toren op f3 werd geruild met een witte toren. Dat gaf
zwart de gelegenheid om via de open h-lijn met zijn overblijvende toren achter in de witte
stelling te komen om de witte pion op g4 te bedreigen. In armoe speelde wit op ruil van de
deze lastpak maar de zwarte koning pikte vervolgens de onverdedigbare pionnen op g4 en f5
in. Wit gaf op.
In een leeuwen opening blunderde Bart zijn tegenstander in de vroege opening. Dit koste hem
materiaal en een open koningstelling zonder enige tegenkans. Na nog 5 zetten gedaan te
hebben gaf hij op.
Willem de Wilde - Thiemen Dekker ½ - ½
Een Spaanse partij waarin in het middenspel alle zware stukken werden afgeruild. Toen de
kruitdampen waren opgetrokken restte een eindspel van Loper+ Paard tegen Paard + Paard met
evenveel pionnen die ook nog gelijk verdeeld waren op beide vleugels. Thiemen bood remise
aan hetgeen in deze stand werd geaccepteerd.
In een scandinavier won Frank Buunk als laatste van het team en zorgde daarmee voor de
overwinning, 5-3.
Donderdag 8 maart 2018:ESV 1 wint van ASV 7
De laatste fysieke thuiswedstrijd dit seizoen voor ESV1 tegen ASV 7 uit Arnhem.
De gezamenlijke slotronde vindt in april plaats in Arnhem en op papier is dat een thuis-
wedstrijd voor ESV tegen De Toren eveneens uit Arnhem.
Op rating s ESV zwaar favoriet maar tot halverwege de avond valt daar niet veel van te zien.
Frank Buunk kwam wat later maar smaakte het genoegen als eerste een punt te mogen noteren.
Na een koningsgambiet kreeg wit ruimte en ontwikkelingsvoorsprong tegen K. Mollahosseini.
Na een geniepige pionzet moest zwart zijn dame geven om mat te voorkomen. Enkele zetten
later streek zwart de vlag.
Erik van den Eijkel speelde met wit tegen Dick Vliet.
Op het bord kwam de Sveshnikov variant van het Siciliaans. Al weer even geleden dat Erik
die speelde. Zwart kwam zonder problemen uit de opening en had zodanig initiatief dat hij
in de gelegenheid was om steeds alle stukken af te afruilen, wat hij ook deed. Vrij snel
stond er weinig meer op het bord. De spanning was weg en er werd remise overeengekomen.
Willem Slagter speelt op bord 6 met wit tegen Lex van Hattum. Krijgt ook zijn gewilde
opening op het bord. Besluit vervolgens 14. Pd1 te spelen hetgeen zijn gehele plan om zeep
helpt.
Het enige dat de zwartspeler nog hoeft te doen is voor de hand liggende drukzetten te spelen;
wit komt er niet meer aan te pas. Willem heeft in de slotronde nog een kans om zijn vorm-
crisis te boven te komen
Hub Kusters spelend met wit opende met e4, na c5 van zwart ontstond er een Siciliaan. In
het vervolg van de boeiende partij lieten beide spelers weinig steken vallen. De witte
loper van zwart stond vanuit aanvullend oogpunt passief opgesloten achter de eigen pionnen-
keten, echter verdedigend stond dit als een huis. Alle pionnen stonden op wit. De witspeler
had ook een loper die echter op zwart stond, dus deze zou na afwikkeling niet veel uit
kunnen richten tegen de witte pionnenketen van de zwartspeler.
Nadat de torens geruild waren en beide spelers nog de dame hadden en de lopers van ongelijke
kleur, bood de witspeler remise aan, hetgeen door zwart werd geaccepteerd.
De tussenstand kwam hiermee op 2 -2 .
De tegenstander van Cor liet even op zich wachten. Cor opende met f3 en langslopende schakers
van de bezoekende club fronsten hun wenkbrauwen zo in de geest van Wat krijgen we nu!!.
Cor zijn tegenstander Albert Marks ontwikkelde gewoon zijn stukken en boertjes. Alhoewel er
een beetje een ongewone stelling ontstond was deze wel in evenwicht. Op de 34e zet sloeg Cor
zwarts boertje op e5. Deze stond door de dame verdedigd maar de dame mocht niet terugslaan want
dan zou met de volgende zet van wit de dame in de penning staan. Hierna bleek het uitspelen
slechts een kwestie van tijd te zijn.
Tegen 1. Pc3 speelt Martin Roseboom de zwarte leeuw.
Als zwart niet de ideale variant nog weet komt Martin in een optisch iets mindere stelling te
staan. Martin gebruikt twee zetten om een valletje voor te bereiden en met een pionvork een
stuk tegen twee pionnen te winnen. Zijn tegenstander H. Dijkstra ziet het een zet te laat en
denkt net als de zwartspeler dat het vorkje voordelig is voor zwart, de computer laat echter
zien dat dit zeer voordelig voor wit zou zijn geweest. Wit kiest dan een voorzetting die wel
voordelig is voor Martin en een stuk tegen een pion oplevert.
Daar wit wel een gevaarlijk initiatief heeft moet zwart dat omzetten in kwaliteitswinst.
Wit probeert een aanval en geeft dan twee lopers voor de zwarte pionnen op de koningsvleugel.
In tijdnood ziet Dijkstra niet dat hij de zwarte toren niet moet slaan maar dat hij een remise
door eeuwig schaak kan bereiken als hij schaak blijft geven op de 4de rij.
Wit slaat de zwarte toren echter wel en Martin kan met een loper meer het initiatief overnemen
en als de dames geruild zijn geeft wit op.
Ronald speelde aan bord 5 met zwart koningsindisch. Hij speelde de opening veel te passief en
kwam zeer gedrukt te staan met weinig speelruimte. Op de 23e zet kwam wit met de dame Ronald
zijn stelling binnen. In plaats van een kwaliteit te winnen, pakte wit eerst met zijn dame
een pion op d6. Ronald sloot vervolgens de witte dame in. Wit had de keus tussen een stuk geven
voor een pion of een dame voor een toren en een paard. Wit koos voor verlies van het stuk. In
het vervolg maakte Ronald het zich nog extra lastig door pionnen verkeerd af te ruilen waardoor
wit drie aaneengesloten vrijpionnen had. Wit koos niet de sterkste voortzetting en verloor ui-
teindelijk de partij. Met een beetje geluk scoorde Ronald weer een vol punt.
In een koningsindische partij kiest Jacques Boonstra voor de samisch-variant. Nadat zwart al
snel na de opening een tempo verliest met zijn dame staat wit erg goed. Wit verzuimt echter om op
c7 binnen te vallen met zijn toren door eerst het zwarte loperpaar onschadelijk te maken door zijn
paard te laten ruilen op e6. Wit krijgt daardoor wel wat ruimte maar op termijn een zwakke pion op
e6. Zwart kreeg daardoor de tijd om de c-lijn te neutraliseren en kon vanaf ongeveer zet 25 het
initiatief naar zich toetrekken. Nadat de damevleugelpionnen werden geruild via een tijdrovende
paardmanoeuvre met wederzijds allerlei tactische grappen en ook de dames van het bord verdwenen
bleek de witte pion op e6 een zorgenkindje. Nadat ook de laatste toren van het bord verdween kon
zwart met paard tegen loper de pion op e6 veroveren en daarna zijn pluspion tot gelding brengen.
Na promotie op d1 gaf wit op.
Zo werd het toch nog een mooie 6-2 overwinning,qua rating volgens verwachting.
19 februari 2018: ESV 1 wint van UVS 5
Voor de vijfde ronde mocht ESV 1 aantreden tegen het vijfde van UVS 5 een afkorting voor
Uit Vrienden Samengesteld in Nijmegen.
Het nog puntloze UVS samen met het jeugdteam van De Toren uit Arnhem staan samen onder
aan de ranglijst. Op bordpunten blijft UVS De Toren nog ruim voor.
Door de carnaval was de wedstrijd een week uitgesteld en mocht ESV met één invaller optreden
daar de teamcaptain verstek moest laten gaan.
Aan bord 5 kreeg Ronald Klaassen de samisch- variant van het koningsindisch op het bord.
Ronald koos voor een voorzichtige aanpak. Hij rokeerde kort en probeerde gebruik te maken
van een open b-lijn en de beperkte speelruimte van zijn tegenstander. Dit lukte niet echt.
De stelling bleef lang in evenwicht. Pas op de 20e zet wist Ronald met een paard de zwarte
stelling binnen te dringen. Hij sloeg een remise aanbod af. Hij zag een mooie combinatie wat
hem een pion en een winnende stelling opleverde tegen Rob Schoppema. Zijn tegenstander gaf
op en het eerste punt was binnen.
Martin opent met het loperspel, hetgeen al gauw overgaat in het Weens. Zijn tegenstander
Frans Nijenhuis besteed 2 tempi om de witte loper van c4 te ruilen voor een paard.
Wit krijgt daardoor wel wat ontwikkelingsvoorsprong maar echt iets komt daar niet uit.
Dan speelt Frans c6, in de hoop d5 door te kunnen zetten, dat lukt niet en de zwarte pion
op d6 wordt zwak en een aanknopingspunt voor wit. Wit krijgt een paard op f5, doordat die d6
aanvalt moet zwart die ruilen tegen zijn witvelderige loper. Bijna alle witte pionnen staan
op de witte velden ineens goed, de zwarte pionnen op d6, e5, g7 en h6 zijn dan wat minder.
Zwart speelt zijn dame naar f6, waardoor de pion op e5 gepend wordt door mijn loper op b2.
Martin kan zijn toren op de half-open g-lijn zetten, de lijn waar ook de zwarte koning
achter de pion op g7 op staat. Als zwart in een onbewaakt moment zijn loper naar f4 speelt,
dan slaat wit die met de dame, als zwart die terug zou slaan neemt wit de zwarte dame op f6
en door de penning van de pion op g7 mag hij de loper niet terug nemen. Zwart geeft daarom
direct op.
De met zwart spelende Frank Buunk weet door een tussenschaakje een centrumpion te winnen en
heeft daardoor comfortabel spel. Wit weet echter door lichte stukken te ruilen zwart een
dubbelpion te bezorgen waardoor zijn taak om remise te bereiken wat makkelijker wordt.
Uiteindelijk worden de torens geruild en weet Luc van Harxen de zwarte koning het binnen-
dringen te beletten: remise.
De tussenstand komt hiermee op 2.5 - 0.5 voor ESV.
Met zwart spelend aan het tweede bord kwam Cor van Ingen in een taaie opening terecht tegen
Theo Felet. Wit opende met d4 en hield de stelling heel lang gesloten en nadat er enkele
lichte stukken waren afgeruild bood wit in een gelijkwaardige stelling remise aan hetgeen Cor
weigerde. Uiteindelijk kon de pionstructuur van wit worden doorbroken en Cor won daarbij
een boertje en dit verschil werd langzaam aan verder uitgebuit. Na even later een tweede
boertje te hebben opgepeuzeld kwam wit in zetdwang terecht en gaf toen op omdat de stelling
onhoudbaar was geworden.
Jan Hendrik Donkervoort opende met d4 enLf4 (Londen) tegen ESV-er Peter Dullaart. In het
begin ging het wel goed omdat Peter de witte stukken op de koningsvleugel naar de achterste
rijen kon verjagen. Daarna haperde het. Wit dreigde nu met e4 tegenspel te krijgen en om dit
te voorkomen speelde Peter d5.Wit won de kwaliteit en even later offerde hij een paard.
Ondanks meer dan voldoende tijd: 40 tegen 2 minuten nam zwart snel het paard en enkele zetten
later de zwarte monarch mat. Stand 3.5 - 1.5.
Willem Slagters tegenstander op bord 4 (Wim Krabbendam, spelend met wit) had 1565 als rating.
Dat had ik liever niet geweten; met 200 elo meer moest ik immers wel voor de winst gaan. Het
liep echter uit op een fiasco. Nadat ik met zwart matig uit de opening was gekomen gaf ik een
pion voor activiteit op de a-lijn. Maar ook dat bleek slechts voldoende voor remise te zijn,
dus gaf ik nog een pion voor meer activiteit. Na ruim 50 zetten zou ik met ongelijke lopers
echter nog slechts kunnen hopen op een halfje.
Ondanks wanhopige pogingen complicaties in de stelling te brengen én het gegeven dat mijn
tegenstander voor de laatste 25 zetten steeds rond 1 minuut tijd over had, bleef Wim alle
valkuilen vakkundig omzeilen.
Het eindspel K+D tegen K+L was uiteraard niet houdbaar en ik gunde mijn tegenstander het mat
op zet 80.
Erik kon met een schijnoffer op f7 de zwarte rokade verhinderen en een pion buit maken. Een
snel einde zou wel volgen maar de partij was als een na laatste klaar met het punt voor Erik
en de matchpunten voor ESV.
De score kon nog verder worden opgevoerd door Willem de Wilde. Na een afruilvariant van het
Frans kon wit in het middenspel een pion winnen. De overwegende stelling kon wit verder uit-
bouwen tot een gewonnen eindspel. Dit lukt echter alleen als je je op het laatst niet ver-
grijpt door toch een andere pionzet te spelen, als dat je oorspronkelijk in gedachten had.
Door deze hersenkortsluiting kon Willem enkele zetten later opgeven en het punt aan Olaf Soons
laten.
UVS 5 - ESV 1 3½ - 4½
1 Frans Nijenhuis (1510) - Martin Roseboom (1866) 0 - 1
2 Theo Felet (1665) - Cor van Ingen (1839) 0 - 1
3 Dirk van Nuland (1564) - Erik van den Eijkel (1803) 0 - 1
4 Wim Krabbendam (1565) - Willem Slagter (1757) 1 - 0
5 Rob Schoppema (1496) - Ronald Klaassen (1761) 0 - 1
6 Luc van Harxen (1462) - Frank Buunk (1730) ½ - ½
7 Olaf Soons (-) - Willem de Wilde (1689) 1 - 0
8 Jan-Hendrik Donkervoort (-) - Peter Dullaart (1735) 1 - 0
Donderdag 18 januari 2018: ESV wint thuis van SMB 2 en blijft op tweede plek steken.
Nadat in de vorige ronde ESV 2 thuis van SMB 3 had gewonnen in de parallel klasse 2B mocht vorige
week donderdag ESV 1 eveneens in een thuiswedstrijd de degens kruisen met SMB 2 ( Strijdt Met Beleid)
uit Nijmegen.
ESV stond op de tweede plek en SMB stond op plek drie met slechts een half bordpuntje achterstand.
ESV had van koploper De Elster Toren verloren en SMB had twee gelijke spelen op zijn naam staan.
ESV had een ratingoverwicht maar zoals zo vaak zag je daar tot halverwege de avond niet zoveel van
terug. Het was een gelijkopgaande strijd waar wel bij diverse partijen het tijdverschil opliep tot
20 a 30 minuten.
Onze invaller John Zandvliet werd aan bord vier opgesteld met wit tegen Peter van den Berg. Zwart
koos de ietwat inferieure en weinig gebruikelijke Mac Cutcheon variant ( 1. e4 e6 2. d4 d5
3. Pc3 Pf6 4. Lg5 Lb4) maar Wit miste de meest sterke zet. Hij kwam desondanks goed uit de opening.
Zwart schoof de damevleugel dicht en verspeelde hiermee zijn kansen op tegenspel op de damevleugel.
Wits aanval op de koningsvleugel wilde echter ook niet erg vlotten. Twee zwakke zetten van Zwart
gaven nog enige hoop maar die gingen in een niet te vermijden dame afruil in rook op. Wit bood remise
aan wat Zwart met het oog op zijn gedrongen stelling en slechte loper op d7 dankbaar aanvaardde. Bij
analyse na afloop bleek dat Wit toch nog enige kansen had op winst met een paard op f6 maar de vraag
bleef of die te realiseren waren.
Willem Slagter speelde op bord 6 (met wit) tegen Valentijn Phijffer. Een aangenomen koningsgambiet
kwam op het bord waarbij zwart op een wat onorthodoxe wijze vervolgde. Willem stond de gehele partij
plezierig maar ook niet meer dan dat. Achteraf (m.b.v. Fritz) blijkt wit de ene na de andere winstweg
niet gezien te hebben. Ondanks een eindspel met een pion meer voor wit was het eindspel volkomen in
evenwicht. Willem negeerde het remise-aanbod van zijn tegenstander en hoopte nog op een fout in het
eindspel, hetgeen ook geschiedde. Gelukkig toch nog een vol punt.
SMB kwam op gelijke hoogte door een overwinning van Jacques Ottenheim op Erik van den Eijkel. De partij
werd door beide spelers rustig opgebouwd waarbij wit iets meer ruimte kreeg. Op het moment dat er tot
actie werd overgegaan maakte Erik gelijk een verkeerde keus waardoor zijn stelling in één keer onhoud-
baar werd. Stukverlies was niet meer te voorkomen. Vrij snel daarna kon zwart opgeven!
Vervolgens kwam ESV weer op voorsprong. In een koningsindische partij mocht Sjoerd Meijer het met zwart
opnemen tegen Jan Kasteel. De witspeler investeerde veel tijd en de stelling was dan ook ongeveer in
evenwicht. Wit ruilde zijn zwartvelderige loper tegen een paard op e5 en bezorgde zwart daarmee een
dubbelpion. Het loperpaar van zwart compenseerde dit nadeel echter. Het terugtrekken van zijn loper
naar c2 gaf na een ruil en tussenschaakje knullig een pionnetje weg. Dat was op zich nog niet eens zo
heel erg gezien zijn mooie witvelderige loper. Toen er vervolgens nog een foutje gemaakt werd kon zwart
dankzij het loperpaar een kwaliteit winnen. Zwart maakte het vervolgens netjes af door de kwaliteit
(het kasteel tegen een loper) niet met de witvelderige maar de zwartvelderige loper te winnen waardoor
het witte tegenspel niet van de grond kwam en zwart soepel de winst kon binnen halen.
SMB sloeg terug doordat Cor van Ingen het niet kon bolwerken tegen Peter Schut. In een Siciliaanse
opening was de stand lange tijd gelijkwaardig totdat de zwartspeler Peter Schut plots zijn toren offerde
op f2. Cor sloeg de toren met de Dame maar kreeg gelijk een penning om zijn oren tegen zijn Dame en
Koning. Door een toren terug te geven dacht Cor eruit te komen maar wit had inmiddels wel een pion ver-
loren. Daarom ging wit afruil van stukken uit de weg waardoor zijn stelling steeds slechter werd en wit
uiteindelijk verloor.
Willem de Wilde speelde met wit tegen Allerd Peeters. Er kwam een Siciliaan op het bord waarbij zwart al
op de tweede zet al a6 speelde. (O'Kelly variant) De eerste paar zetten gingen redelijk regulier, wit
speelde echter op de zesde zet te opportunistisch zijn paard naar f5. Hierna onderging hij in het centrum
een pionnen stormloop van zwart, waardoor hij na 10 zetten heel erg gedrukt stond. Zwart had hier de
overwegende stelling en stond erg goed. Wellicht kreeg hij hierdoor een wat te optimistische kijk op de
partij. Enkele zetten later stond wit beduidend beter ten opzichte van het beeld na de eerste 10 zetten,
zwart stond nog steeds iets actiever. Wit had kort gerokeerd, zwart nog niet en besloot over de h-lijn
aan te vallen door h5 te spelen. Zo ontspon zich een ingewikkelde strijd op de koningsvleugel, waarbij
wit geleidelijk aan steeds iets beter kwam te staan. Mede door het feit dat zwart rokeren achterwege
liet, kwam zijn koning langzaam maar zeker op de tocht te staan. Op de 27e zet leidde wit met Pd5 het
begin van het einde voor zwart in, na afruil zou wit in ieder geval een pluspion krijgen door het ver-
orberen van de zwarte pion op d4. Zwart dacht met zijn toren de pion c2 te kunnen winnen, had echter
niet gezien dat na Lb5 schaak deze toren er af zou gaan. Dit resulteerde in het verlies van de kwaliteit.
Wit stond nu veel beter en had al zijn zware stukken op zwarte koningstelling gericht, toen hij op de 33e
zet nog een en vol paard won gaf zwart in een hopeloze stelling op.
Het lijkt wel een refrein want ook nu kon ESV de voorsprong niet handhaven. Frank Buunk die met zwart
uitstekend uit de opening kwam na een geweigerd gambiet. Uiteindelijk investeerde Frank een kwaliteit
maar overzag in tijdnood een fatale zet.
Ronald kreeg aan bord 5 een variant van het damegambiet op het bord. De partij ging lange tijd gelijk op.
Op de 15e zet besloot wit na het ruilen van een stuk met de dame terug te slaan in plaats van met een
loper. Dit leverde Ronald het initiatief op. De dames en een toren werden geruild. Het leverde Ronald
helaas geen voordeel op. Op de 27e zet dreigde Ronald mat achter de paaltjes. Wit maakte geen gaatje,
maar koos voor de zet KF1. Met een toren op e8 speelde Ronald de witte loper naar d5 om een pion op b3
te winnen met als dreiging Lc4 met stuk winst of mat als gevolg. Wit koos in tijdnood voor Ta7 om op de
volgende zet de pion op a6 te slaan. Wit zag de combinatie over het hoofd en dat kostte hem een stuk.
Vervolgens verloor wit nog een kwaliteit. Wit speelde in een verloren stelling met een stand van
3,5 - 3,5 door totdat Ronald hem op zet 43 mat zette. Daarmee was de overwinning van ESV een feit.
De volgende ronde wacht UVS 5 in Nijmegen.
T Edese SV 1 (1782) - SMB 2 (1700) 4½-3½
1. Sjoerd Meijer 1886 - Jan Kasteel 1854 1-0
2. Cor van Ingen 1848 - Peter Schut 1785 0-1
3. Erik v.d. Eijkel 1811 - Jacques Ottenheijm 1746 0-1
4. John Zandvliet 1780 - Peter van den Berg 1679 ½-½
5. Ronald Klaassen 1770 - Thomas Manschot 1682 1-0
6. Willem Slagter 1755 - Valentijn Phijffer 1677 1-0
7. Frank Buunk 1722 - Alexander Schippers 1609 0-1
8. Willem de Wilde 1688 - Allerd Peeters 1565 1-0
De stand na 4 ronden in de tweede klasse D
1. Elster Toren 1 8 25
2. Edese SV 1 6 18½
3. ASV 7 5 16½
4. SMB 2 4 17
5. Het Kasteel 2 4 13
6. PION 3 3 12½
7. UVS 5 0 12½
8. De Toren Arnhem 5 j 0 5½
Met nog te spelen in deze ronde De Toren Arnhem 5j tegen PION 3
Donderdag 15 december 2017: ESV 1 wint van PION 3
De derde wedstrijd van de tweede klasse D staat op vrijdagavond op het programma tegen PION 3
in Groesbeek. De vrijdag is niet zo'n courante avond voor de ESV-ers en zeker niet in de maand
december. Eerst één afmelding alras gevolgd door nummer 2 en drie. Gelukkig waren er drie
spelers bereid en beschikbaar om in te vallen voor het edese vlaggeschip. En hoe.
De score werd geopend door een saaie remise aan bord 2 tussen Pieter Thissen en Sjoerd Meijer.
In een franse ruilvariant werden de lopers en een toren alras geruild door wit. Zwart had er
misschien nog een partij van kunnen maken door lang te gaan rokeren. Wit had het spel nog iets
kunnen verscherpen door Dd3 te spelen in plaats van het langzame maar degelijke pionzet naar c3.
Aan bord 8 speelde Hans Thuijls met zwart tegen Rinus Balkenende.
In een gesloten Catalaan kwam Hans iets passiever te staan. Zijn stukken stonden een beetje
ongelukkig met penningsgevaar op de diagonaal h1-a8 en de c-lijn. Nadat zijn tegenstander even
verzuimde de druk vast te houden, kon Hans zich bevrijden en een tegeninitiatief via de d-lijn
ontwikkelen. Toen zijn tegenstander niet de juiste voortzetting deed, kon Hans zijn dame naar
d2 brengen. Wit moest nu een kwaliteit geven om de strategisch geposteerde loper op c5 te eli-
mineren om erger te voorkomen. Wit liet zich dit niet meer bewijzen en gaf op. Onze invaller
scoorde hiermee 2 uit 2 in het eerste.
Willem speelt op bord 4 met zwart tegen Wilbert Reynen (1781). Wilbert opent met de Scandina-
vische opening (1 e4 e5 2 d4 exd4) maar besluit na 3 Pf3 d5 4 exd5 Dxd5 niet om zijn geofferde
pion terug te winnen, maar kiest voor openingsvoorsprong. Zwart moet erg oppassen voor dame-
verlies of verlies van de rokade. Willem omzeilt echter alle klippen en had op zet 13 zelfs
de kans om nog een pion te winnen ... Zoals het ging werden er geen fouten meer gemaakt en op
zet 32 werd tot remise besloten. Weliswaar had zwart nog steeds zijn extra pionnetje maar die
was op lange termijn toch niet te handhaven.
Daarna was het de beurt aan invaller Peter Dullaart om een punt toe te voegen aan de score. In
een franse variant met een tijdelijk pionoffer ging zwart veelvuldig lang in de denktank om
alle gevaren te bezweren. Rowdy Tûss kwam een heel eind qua stelling maar verloor door een
tijdelijk dameoffer van wit de kwaliteit maar had waarschijnlijk voldoende compensatie. Het
centraal geposteerde paard voor de kwaliteit en zijn centrumpionnen leken te zorgen voor een
dynamisch evenwicht. Echter de klok bleek de spelbreker te zijn door de vele dreigingen die
Peter in de stelling wist te vlechten. Een fraaie gescoord punt door Peter.De tussenstand kwam
hiermee op 1-3 voor ESV.
Willem de Wilde mocht met zwart aantreden tegen Jack Jansse.
Na wat zetverwisselingen kwam er een voor Willem niet nader te definiëren variant van het Sici-
iaans op het bord. Vaak is het goed als zwart tot d5 weet te komen, in deze partij was het,
althans op dat moment radicaal verkeerd.
Wit maakt hier optimaal gebruik van en overspeelde zwart compleet te beginnen met Pf5. Zwart
wist de strijd nog lang te rekken maar het resultaat veranderde er helaas niet door.
Aan het eerste bord mocht Martin het met wit opnemen tegen Wim Gielen.
Op het bord kwam het gesloten Siciliaans. Martin had al Tb1 gespeeld en dan is daarna a3 de ge-
bruikelijke zet, maar wit speelde b3.
Daardoor werd de pion op a2 en daarmee weer de witte damevleugel zwak en kon wit in de overgang
naar het eindspel pion verlies niet vermijden.
Zijn tegenstander Wim Gielen won een tweede pion, maar hield twee losse pionnen op de e-lijn en
h-lijn en ongelijke lopers over.
Doordat hij zijn pionnen te snel naar voren speelde en mijn loper op de diagonaal a8-h1 en koning
op e2 en zonodig f1 terecht kwam bleek dit remise te houden.Dit bracht de tussenstand op 3.5-2.5
voor ESV met een nog kansrijke partij voor ESV en een moeilijk te keepen partij.
Aan het derde bord speelde kreeg Erik van de Eijkel een siciliaanse draak te bestrijden van
Alexander Bouwman. De partij verliep vrij moeizaam voor wit, te voorzichtig opgebouwd waardoor
zwart het eerste initiatief greep. Een onnauwkeurigheid kostte wit een pion. Daarna kwam wit toch
nog wel weer redelijk te staan met zijn loperpaar. Wederom speelde wit te passief, kwam ingesloten
te staan, terwijl lopers juist ruimte nodig hebben! Niet goed opletten kostte me even later,
inmiddels met weinig bedenktijd op de klok, weer een pion. Toen er ook nog een pion dreigde te
promoveren kon ik wel opgeven. Al met al voor mij weinig opbeurend tegen de PION-3.
De spanning dus weer helemaal terug 3.5-3.5
De vijf basisspelers kwamen hiermee op de geweldige score van drie halfjes en twee nullen. De twee
invallers scoorden twee hele punten en de laatste invaller zou voor 1 matchpunt minimaal moeten
zorgen of zelfs de overwinning binnen slepen.
Edwin Groen - Hendrik Brinkhof (bord 5) 1-0
Opening is klassiek 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 waarna Edwin de zwartveldige loper fianchetteer op b2. De
aangeboden pion e4 wordt (terecht) geweigerd. Wit forceert afruil van een paard en witveldige loper
waarbij wit bewust de g-lijn opent om na de lange rokade een aanval op de koningsvleugel te kunnen
starten.
Zwart is daardoor te bang om te rokeren en start zelf met a5 - a4 een aanval richting de witte
monarch. Met d4 opent wit de d-lijn en zwart zal nu pion d6 verliezen terwijl zijn aanval nog geen
kracht heeft en de koning kwetsbaar op e8 blijft staan. Op zet 19 kan Edwin met Pxd6+ beslissend
voordeel krijgen. Wit denkt echter dan dat Dxd6 direct beslissend is. Het doorrekenen kost veel
tijd omdat er wel tegenkansen komen en die kan ik pareren, maar mijn keuze blijkt zeker niet de
beste te zijn geweest. Uiteindelijk resteert na geforceerde ruil van torens en dame een paarden-
eindspel met 1 pion meer voor wit. Zwart denkt mijn paard te vangen op h8 maar ik dreig met pion-
doorbraak op de a-lijn. In helse tijdnood kom ik glad gewonnen te staan (2 pionnen voor) maar beide
spelers vergissen zich regelmatig door de tijdsdruk en het kan zelfs nog remise worden. Uiteindelijk
maakt zwart een beslissende fout en de e-pion zal promoveren. Een bijzondere invalbeurt (een rentree
in het 1e team na 30 jaar) leidt daarmee zelfs tot het beslissende punt.
En zo hield PION 3 de clubnaam gelukkig hoog: Punten Is Ons Nevendoel
De uitslag: PION 3 - ESV 3½ - 4½
1. Gielen,W.(Wim) 1871 - Roseboom,M.W.J.(Martin) 1859 ½ - ½
2. Thissen,P.P.M.(Pieter) 1883 - Meijer,S.T.(Sjoerd) 1886 ½ - ½
3. Bouwman,A.(Alexander) 1697 - Eijkel v.d.,W.E.(Erik) 1811 1 - 0
4. Reynen,W.(Wilbert) 1781 - Slagter,W.(Willem) 1755 ½ - ½
5. Brinkhof,H.(Herman) 1762 - Groen,E.C.(Edwin) 1744 0 - 1
6. Janssen,J.A.(Jack) 1771 - Wilde de,W.(Willem) 1688 1 - 0
7. Tuss,R.(Rowdy) 1731 - Dullaart,P.J.(Peter) 1734 0 - 1
8. Balkenende,M.J.(Rinus) 1521 - Thuijls,J.M.P.(Hans) 1544 0 - 1
Donderdag 9 november 2017: ESV 1 boekt ruime zege
De tweede ronde was een thuiswedstrijd voor ESV 1 tegen Het Kasteel 2 uit Wijchen.
Aan de bovenste twee borden had Het Kasteel een licht ratingoverwicht maar op de
andere borden was er duidelijk een plus aan ESV-zijde wat in een gemiddelde van
bijna 100 extra elopunten resulteerde .
Halverwege de avond was het allemaal nog niet zo duidelijk, wel overwicht maar was
het ook genoeg voor een overwinning?
Op bord 2 opende Cor van Ingen tegen Henk van Kortenhoef met f3.
Voor bijna iedere tegenstander een zeer ongebruikelijke opening die wit alleen maar
het voordeel oplevert dat zwart op het bord moet uitzoeken welke voortzetting het beste
is. Henk speelde rustig en ontwikkelde zijn stukken en rocheerde kort.
Na 12 zetten vertrouwde de zwartspeler de stelling niet vanwege de vreemde opstelling
van de witte stukken en bood remise aan.
Na enig overleg met de wedstrijdlijder en bestudering van de overige borden nam de
witspeler het aanbod aan.
Vervolgens was de beurt aan Willem de Wilde om ESV op voorsprong te zetten. Niels
Radder spelend met wit opende met e4. Zwart reageerde met c5, zodat er een Siciliaan
ontstond. Na een aantal standaard openingszetten werd een en ander door wit toch niet
geheel correct uitgevoerd, want nadat zwart op zet 12 Pc5 speelde zou er altijd een
pion verloren worden. Wit besloot echter voor een creatievere oplossing te gaan door
op b5 een paard te offeren. Dit leek heel leuk, maar in feite was de partij toen al
technisch verloren. Zwart moest wel secuur spelen, maar na op zet 25 een torenschaak
te hebben gegeven, waarin wit minimaal nog een volle toren zou verliezen besloot Niels
om de partij op te geven.
Aan bord 5 kreeg Ronald Klaassen zijn geliefde Najdorf op het bord. Wit speelde de
variant met op de 6e zet Lg5. Lange tijd werd de theorie gevolgd. Nadat wit koos voor
de lange rokade besloot Ronald af te wijken van de theorie en speelde een paard naar a4.
Dit aanvalsplan kostte echter te veel tijd. Wit koos ook de aanval en speelde de g en h
pion naar voren. Ronald koos voor een verkeerde ruil van diverse stukken waardoor wit
veel beter kwam te staan. Wit kon aanvallen en Ronald zijn aanval kwam maar niet op gang.
Hij zag nog een kansje. Hij offerde een paard voor een open b-lijn in de hoop een beslis-
sende aanval op te kunnen zetten. Wit koos niet voor de juiste verdedigingszet en Ronald
kon zijn plan tot uitvoer brengen en haalde het punt voor ESV binnen.
Willem Slagter kreeg met zijn geliefde koningsgambiet een prima stelling tegen S. Rossen.
Zwart werd opgezadeld met een triple f-pion.
Helaas dacht Willem vervolgens iets te snel dat het punt wel binnen was terwijl zwart
ineens op stoom kwam. Als wit op zet 38. De7+ speelt heeft hij nog eeuwig schaak, maar
de gespeelde zet 38. Dd7+ is helaas niet correct. De enige nederlaagvoor ESV van de
avond was niet meer te voorkomen,tussenstand 2.5-1.5 voor ESV.
Daarna was het de beurt van Frank Buunk. Na de eerste ronde afwezig te zijn geweest ging
hij er vanavond weer eens goed voor zitten. Met kleine speldeprikjes wist hij zwartspeler
M. Topper bezig te houden. Nadat Frank e-lijn in bezit kon nemen en met de dame op e7
kon binnenvallen was het pleit snel beslecht.
De partij tussen Martin Roseboom en Sjaak Laurent begint klassiek Hollands.
Martin speelt te vroeg Pb8-d7 en wit probeert druk te krijgen door de dame naar b3 te
spelen waardoor op termijn de zwarte pion op d5 gepend kan komen te staan. Dat voorkomt
zwart door zijn dame naar f7 te spelen . Martin krijgt de pionnenketen b7, c6, d5, e4.
Wit valt deze keten aan door b5, maar verzuimt dan met f3 deze keten verder te ondermijnen
maar speelt f4 waardoor zwart in de afwikkeling de pion op b5 wint.
Martin krijgt een toren-loper (gelijke kleur) eindspel op het bord met drie vrijpionnen op
de damevleugel, wit twee op de e-lijn, die dus veel minder sterk zijn.
Als wit de torens moet ruilen en daarbij ook nog een pion verliest is de rest techniek en
geeft wit kort daarna op. Martin had hiermee het genoegen om ESV op 4,5 bordpunt te brengen
en zo de 2 matchpunten in Ede bleven.
Vervolgens konden de overgebleven ESV-spelers zonder druk de score verder opvoeren.
Sjoerd Meijer kreeg op het eerste bord een soort Colle-opbouw tegenover zich. Hij probeerde
met een dameuitval naar b6 de witte opbouw te verstoren en met f5 het centrum vast teleggen
tegen Maarten Rossen. Die speelde echter actief tegen met c4 waardoor de zwarte stelling
ernstig werd bevraagd. Zwart dacht alle gevaren te hebben bezworen en werd toen verrast door
een loperzet die een kwaliteit zou gaan kosten. Het nadeel voor wit was echter pionverlies
en een geruïneerde koningsstelling met een dubbel pion op f3. Zwart probeerde door actief
spel tegen de witte koning kansen te creëren en slaagde hier wonderwel in. Zo bleek de
kwaliteitswinst als een boemerang te werken voor wit. Uiteindelijk kreeg zwart een machtig
pionnencentrum maar speelde daarna te passief verder in plaats van met d3 of e3 voort te
zetten zodat wit weer wat tegen kansen kreeg. Tenslotte ging de partij als een nachtkaarsje
uit door een blunder van Maarten.
Erik speelde met wit tegen Leo van Dijk. Op het bord kwam de Siciliaanse opening. Zwart liet
de d-pion op d6 staan die Erik in het middenspel kon veroveren. Daarmee kreeg wit ook een
belangrijke open lijn in bezit. De stelling was voor zwart eigenlijk niet meer te houden.
Na nog een pionverlies werd afgewikkeld naar een toreneindspel. De vrije a-pion was vervolgens
voor zwart niet meer tegen te houden en Leo van Dijk gaf zijn partij op! Eindstand 6.5-1.5
Edese SV 1 (1792) - Het Kasteel 2 (1699) 6½ - 1½
1. Sjoerd Meijer 1886 - Maarten Rossen 1897 1 - 0
2. Cor van Ingen 1848 - Henk van Kortenhof 1871 ½ - ½
3. Martin Roseboom 1859 - Sjaak Laurant 1689 1 - 0
4. Erik v.d. Eijkel 1811 - Leo van Dijk 1587 1 - 0
5. Ronald Klaassen 1770 - Albert Verhaaren 1663 1 - 0
6. Willem Slagter 1755 - Siebe Rossen 0 - 1
7. Willem de Wilde 1688 - Niels Radder 1628 1 - 0
8. Frank Buunk 1722 - Mark Topper 1558 1 - 0
Donderdag 12 Oktober 2017: Opnieuw slechte ouverture ESV 1
De externe competitie is gestart voor de Edese Schaakvereniging. Het seizoen 2017/2018 is
gestart voor ESV 1 met een uitwedstrijd tegen het sterke De Elster Toren 1 uit Elst.
Op basis van de gemiddelde rating ontliepen de teams elkaar niet veel,echter op bord 8
werd hun gemiddelde flink naar beneden gehaald met een speler van 1367. Met drie 1900
spelers was De Elster Toren toch wel de favoriet.
De score werd geopend door Willem Slagter. Willem speelt op bord 6 (met zwart) tegen
Hans Polman (1793). Hans houdt de stelling gesloten en wacht eigenlijk op het foutje
van de tegenstander. Die laat zich niet uit de tent lokken en anticipeert net zo solide
en voorzichtig als de witspeler. Typisch zo'n geval van: wie aanvalt kan wel eens het
deksel op de neus krijgen.Aangezien beide spelers dat goed begrepen, werd er rond zet 20
tot remise besloten.
Aan het tweede bord liet Sjoerd Meijer met zwart loper g4 achterwege met gelijk spel nu
speelde hij echter e5. Hij werd daarna soepeltjes opgerold met f4-f5 door John Remmerts.
ESV op achterstand.
Martin Roseboom op drie kreeg een loperspel op het bord. Al snel werden er drie lichte
stukken geruild en was de pionnenstructuur in evenwicht. Martin stelde remise voor, maar
zijn tegenstander dacht dat hij door de dame naar a2 te spelen een voordeeltje kon krijgen.
Hij kwam echter een tempo te kort om zijn witvelderige loper naar b3 te kunnen spelen en
Martin ruilde ook het vierde lichte stuk.
Om de dame te verjagen speelde wit een toren naar a1, die leek buiten spel te staan, maar
nadat die zich bevrijd had bood John van Ginkel remise aan. Daar de stelling volledig in
evenwicht was, en ook nooit uit evenwicht was geweest, nam Martin dit aan.
Op bord 1 opende Cor met f3 tegen Marc Groenhuis. Al gauw kreeg zwart het betere van het
spel en na een pionoffer oefende zwart zware druk uit via de f lijn op de witte stelling.
Plotsklaps veranderde de stelling nadat wit zijn loper naar a3 plaatste waardoor zwart
een kwaliteit zou verliezen maar helaas speelde wit na een tussenschaakje zijn koning naar
f1 in plaats van h1 en verloor daardoor de partij.
Hans Thuijls onze invaller kreeg aan bord 8 met zwart de Maroczy Bind variant van het
Siciliaans op het bord. Hij kreeg actiever spel door f5 te spelen en won een pion doordat
hij met zijn toren de gedekte pion op f3 kon slaan. Op terugslaan zou een paardschaak met
damewinst volgen. Later won hij nog een kleine kwaliteit en ging hij het eindspel in met
loperpaar tegen toren. Dat was nog lastig spelen totdat zijn tegenstander zijn toren
verkeerd posteerde (op dezelfde diagonaal als zijn koning): Hans had een schaakje met
toren- en partijwinst,3-2 voor Elster Toren.
Ronald kwam met wit aan bod 7 redelijk goed uit de opening. Op de 14e zet dacht hij een
pion te kunnen winnen. Hij dacht 14 minuten na om vervolgens een stuk weg te geven. Hij
ging op de aanval spelen in de hoop er nog van te kunnen maken. Dit lukte. Hij won een
kwaliteit en op het moment dat hij met een pion promoveerde won hij nog een stuk. Met
een kwaliteit voor en een tegenstander in tijdnood zag het er goed uit. Zwart had nog
wel kansen op de damevleugel. Hij kon Ronald zijn pion slaan en dan had hij twee vrij-
pionnen. Helaas was de partij snel ten einde. Met nog 8 minuten op de klok ging Ronald
mee in het snelle tempo van zijn tegenstander. Hij zag een aftrekschaak over het hoofd en
verloor daarmee de partij en een heel belangrijk punt voor het team.
Erik van den Eijkel speelde een soort gesloten siciliaans tegen M. Weijenfeld. Met zwart
spelend kwam Erik redelijk uit de opening. Toen mijn tegenstander op de koningsvleugel
gevaarlijk dreigde te worden probeerde ik met een combinatie op de damevleugel tegenspel
te krijgen en een pion buit te maken. Ik overzag echter een damezet naar A4 met een dubbele
aanval op paard en loper. Het liep uiteindelijk goed af en werd de afruil 2 paarden tegen
een toren en een pion. Door herhaling van zetten werd de partij tenslotte toch remise.
John kreeg een scandinavier op het bord tegen Stefan Brouwers en kwam goed uit de opening.
Zwart had allerlei tactische finesses die wit allemaal kon ontzenuwen wachtend of zwart in
de val zou trappen die hij had opgezet. Dat gebeurde zowaar en de penning van dame en paard
kostte zwart het paard. Helaas stonden wits stukken en met name zijn dame "off site"
waardoor zwart toch nog een gevaarlijke aanval kon opzetten tegen wits koning. Na dertig
zetten slaagde wit erin de dames af te ruilen en was het gevaar geweken. In tijdnood moesten
er toen nog 30 zetten worden gespeeld waarbij de meeste pionnen werden geruild- en wit
zelfs nog een ogelegde winstvoortzetting miste- en er voor wit nog maar een pion over bleef
om te promoveren. Zwart aanvaardde gretig wits remiseaanbod,eindstand 5-3 voor Elst.
Elster Toren 1 (1778) - Edese SV 1 (1782) 5 - 3
1.Groenhuis,M.P.(Marc) 1937 - Ingen van,C.I.(Cor) 1848 1 - 0
2.Remmerts,J.(John) 1905 - Meijer,S.T.(Sjoerd)1886 1 - 0
3.Ginkel van,J.M.(John) 1847 - Roseboom,M.W.J.(Martin) 1859 ½ - ½
4.Weijsenfeld,M.(Martin) 1901 - Eijkel v.d.,W.E.(Erik) 1811 ½ - ½
5.Brouwers,S.G.M.A.(Stefàn) 1805 - Zandvliet,J.W.C.(John) 1780 ½ - ½
6.Polman,J.A.P.(Hans) 1793 - Slagter,W.(Willem) 1755 ½ - ½
7.Martens,W.(Wiely) 1671 - Klaassen,R.(Ronald) 1770 1 - 0
8.Leijser,R.(Rob) 1367 - Thuijls,J.M.P.(Hans) 1547 0 - 1
Conclusie: de volgende ronde moeten we duidelijk scherper en alerter optreden.Dan wacht ons
thuis Het Kasteel uit Wijchen dat de competitie startte met een overwinning.