Hun resultaten:
Eindstand Reservegroep B (95 deelnemers):
61. Hans van de Weteringh 4 uit 9, TPR 1668, W-We -0,37
Eindstand Zesrondig groep 1 (57 deelnemers):
46. Hans Thuijls 2 uit 6, TPR 1709, W-We +0,06
53. Ben Zee 1½ uit 5, TPR 1627, W-We -0,59
Door Peter Jonker zijn de volgende foto's gemaakt:
Groep 4 (10 deelnemers):
4. Ben Zee 3 uit 5 (TPR 1811)
Groep 6 (12 deelnemers):
7. Jan Hartsuiker 2½ uit 5 (TPR 1559)
In ronde 5 had Jan een bye (1 punt).
Groep 10 (12 deelnemers):
11. Peter Jonker 1½ uit 5 (TPR 1280)
Voor de Wasseur wisseltrofee voor de trouwste opkomst in de Interne Competitie kwamen twee leden in aanmerking: Peter Dullaart en Hans van de Weteringh. Beiden speelden alle ronden en wonnen hem al een keer. Daar Hans op de overige avonden vaker aanwezig was, werd hij winnaar van deze prijs.
Na de vergadering werd er nog gesnelschaakt. De resultaten:
Groep A: Groep B: 1. Martin Roseboom 5 1. Hans Thuijls 5 2. Sjoerd Meijer 5 2. Bas West 3 3. Cor van Ingen 4 3. Jan Hartsuiker 3 4. Willem Slagter 3½ 4. Harmen Wildenbeest 2 5. John Zandvliet 2 5. Peter Dullaart 2 6. Hans Renken 1½ 6. Ben Zee 0 7. Ronald Klaassen 0
ASV 4 1909 - Ede 1 1815 2½-1½ 1. Anne Paul Taal 1901 - Sjoerd Meijer 1853 ½-½ 2. Erik Wille 1955 - Cor van Ingen 1892 ½-½ 3. Jan Knuiman 1961 - Bas West 1750 1-0 4. Gerben Hendriks 1820 - Ronald Klaassen 1763 ½-½
Impressie Jubileum OSBO, Druten
Wit: Rhenense Schaakclub
Zwart: Edese Schaakvereniging
Siciliaans, Morra-Gambiet
1. e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 dxc3 4. Pxc3 Pc6 5. Pf3 e6 6. Lf4 d6 7. Lc4 Le7 8. e5 d5 9. Pg5 Lxg5 0-1
Stelling na 9. ... Lxg5:
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
De resultaten:
Nunspeet 1747 - Ede 1 1823 1½-2½ 1. W.E. v.d. Eijkel 1766 - Cor van Ingen 1895 1-0 2. H. Mondria 1785 - Martin Roseboom 1877 ½-½ 3. J. Nederpel 1691 - Willem Slagter 1791 0-1 4. W. Bruijnes 0000 - Bas West 1728 0-1 Caïssa Elburg 1849 - Ede 2 1698 3½-½ 1. F. van Dorp 1956 - Hans Thuijls 1702 1-0 2. P. de Korver 1947 - Hans van de Weteringh 1694 ½-½ 3. B. Schadenberg 1756 - Peter Dullaart 1749 1-0 4. H. van der Maat 1736 - Anton Spronk 1648 1-0Het eerste team heeft zich met dit resultaat geplaatst voor de kwartfinale, het tweede team is uitgeschakeld.
Eerste klasse (41 dln) rat. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 pnt TPR W-We 26. Hans Thuijls 1702 = = 1 ½ 0 ½ 0 ½ ½ 4 1689 -0.36 34. René de Korte 1607 0 0 1 ½ = = ½ 0 ½ 3½ 1613 +0.05 38. Bart Koeweiden 1703 0 ½ ½ 0 = 1 ½ 0 0 3 1625 -0.62 39. Anton Spronk 1648 1 0 0 0 ½ 0 1 0 0 2½ 1586 -0.74 Tweede klasse (47 dln) rat. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 pnt TPR W-We 36. Erwin Oosterbeek 1566 ½ 0 ½ 1 = = 0 0 - 3 1295 -1.55 Veteranen (12 dln) rat. 1 2 3 4 5 pnt TPR W-We 6. Ben Zee 1689 1 = 0 0 1 2½ 1854 +0.88In de derde ronde won René van Anton, in de zesde ronde won Bart van Anton en in de negende ronde speelden René en Hans remise tegen elkaar.
Onderstaande foto's zijn tijdens de derde ronde gemaakt door Theo Koeweiden:
B-groep (57 deelnemers):
27. Ben Zee 3½ uit 7 (TPR 1689)
C-groep (58 deelnemers):
24. Sebo Nienhuis 4 uit 7 (TPR 1689)
30. Jan Hartsuiker 3½ uit 7 (TPR 1602)
35. Mart Pol 3½ uit 7 (TPR 1640)
D-groep (56 deelnemers):
45. Jacob Bolderman 2½ uit 7 (TPR 1430)
F-groep (47 deelnemers):
14. Riet de Mol 4 uit 7
Ruud van Caspel werd winnaar van dit toernooi, dat 293 deelnemers trok.
Oud-ESV-lid Henk Renger werd 21e in de D-groep (4 uit 7, TPR 1569).
Er werd gespeeld volgens Systeem Amsterdam. In de voorronden scoorde Hans van de Weteringh 5 uit 9 (o.a. winst op Hans Thuijls) en Hans Thuijls 4 uit 9 (die begon met 2x ½ uit 3, maar de volle mep binnenhaalde in de laatste vierkamp). Hiermee kwamen beide ESV'ers in finalegroep B (er waren drie finalegroepen van negen spelers). In de finale speelde iedereen twee partijen tegen elkaar (de partijen waren direct achter elkaar). Hierin scoorde Hans Thuijls 7 uit 16 (7e plaats, o.a. 1½-½ tegen groepswinnaar Barth Plomp en 2-0 tegen Hans van de Weteringh). Hans van de Weteringh scoorde 3½ uit 16 (9e plaats). Gert-Jan van Vliet werd kampioen.
Eindstand: (Score ESV) 1. ASV 1 (KNSB) 67 1-7 ½-7½ 2. Veenendaal 1 (KNSB) 64 0-8 1-7 3. Veenendaal 2 (KNSB) 53½ 2-6 1½-6½ 4. Meppel 1 (Promotiekl) 51½ 2½-5½ 1½-6½ 5. ASV 3 (Promotiekl) 49½ 1-7 1½-6½ 6. ASV 4 (1e klasse) 31½ 2½-5½ 4-4 7. Ede 1 (1e klasse) 19 Persoonlijke resultaten Ede 1: Cor van Ingen 5 uit 24 John Zandvliet 4½ uit 24 Hans van de Weteringh 8 uit 24 Hans Thuijls 1½ uit 24
31. Hans van de Weteringh 4 uit 7 TPR 1739 74. Bart Koeweiden 2½ uit 7 TPR 1650 82. Hans Thuijls 2 uit 7 TPR 1477 86. René de Korte 2 uit 7 TPR 1512In het ploegenklassement voor viertallen per club (EGT's voor de beste drie clubs) speelde ESV geen rol van betekenis: met 10½ uit 28 eindigde men in de achterhoede. Aan het toernooi, dat door Sergey Tiviakov gewonnen werd, namen 247 schakers deel.
Cor van Ingen groep C 3 uit 5 2e plaats Hans van de Weteringh groep D ½ uit 5 6e plaats Jan Hartsuiker groep F 2½ uit 5 5e plaats Dick Donkervoort groep H 2 uit 5 4e plaats
De Toren 4 1640 - Ede 2 1718 1-3 1. Arie Schouten 1568 - Hans Thuijls 1724 0-1 2. Rolf Hendriks 1697 - Hans van de Weteringh 1694 0-1 3. Hans Donker 1701 - Peter Dullaart 1749 1-0 4. Akko Landman 1595 - Bart Koeweiden 1703 0-1Het eerste team speelde op zaterdag 16 december thuis tegen ZSG 3 en won met 2½-1½
Ede 1 1785 - ZSG 3 1695 2½-1½ 1. Martin Roseboom 1877 - Gijs de Koning Gans 1769 ½-½ 2. Hans Renken 1802 - Harry ten Klooster 1759 0-1 3. John Zandvliet 1733 - Geert Jan Rosebeek 1556 1-0 4. Bas West 1728 - Rob Bolderdijk 0000 1-0
Verder was het een goed georganiseerd en gezellig toernooi. Bij de prijsuitreiking werd bekend gemaakt dat er volgend jaar weer een toernooi zal zijn, hopelijk dan met meer ESV-deelname. Jos van Raan was 's ochtends ook nog even komen kijken.
Ook leuk waren de twee thema-openingen. In ronde 3 begonnen alle partijen met 1.d4 d5 2.c4 e6 3.Pc3 en in ronde 6 begonnen alle partijen met 1.e4 c5 2.Lc4 Pc6. Ondanks dat Hans zijn loper niet zo fraai op c4 vond staan (later werd-ie verdreven en moest-ie terug naar e2), won hij zijn partij in de zesde ronde.
De eerste ronde (op vrijdagavond) werd op rating ingedeeld, doch men had per abuis enkele spelers die een bye hadden opgenomen ingedeeld. Dus werden de spelers die geen tegenstander hadden (waaronder Bas en Hans) heringedeeld. Hierdoor kregen zij geen zwakke om ons warm te draaien, maar moesten ze er meteen vol voor gaan! Bas mocht aantreden tegen de als eerste geplaatste Brigitte Große-Honebrink (1889) en verloor. Hans mocht tegen Stefan Vosshard (1839), waarvan hij twee weken eerder verloor in Arnhem. Ditmaal had hij zwart en werd het een Slavische partij waar hij al snel minder kwam te staan. Hij moest steeds naar een goede verdediging zoeken en zijn stukken hadden niet veel vrijheid. Zijn stelling stortte niet in (zijn tegenstander kon een kwaliteit winnen, maar zag het niet), maar zijn tegenstander won wél een pion (dit was onnodig). Uiteindelijk kwamen ze in een dame-eindspel terecht, waarin Hans een pion achter stond. Hij kwam terug naar een remisestand toen de dames werden geruild en hij de pion terugwon. In tijdnood ging zijn tegenstander in de fout en Hans won! Weliswaar niet verdiend, maar het punt telt.
De zaterdag kende maar liefst drie ronden. Hans had voor de avond een bye opgenomen (voortschrijdend inzicht, levert een half punt op), Bas zou alle ronden spelen. 's Ochtends was Bas snel klaar: al na drie kwartier had hij het punt tegen Remko Huzen (1367) binnen. De aangeboden stukken werden door Bas gaarne aanvaard. Hans speelde aan het vierde bord met wit tegen Ruud Küchler (1806). In een Alapin werden de dames geruild en al snel draaide het uit op een eindspel met twee paarden voor hem en een paard en een loper voor zijn tegenstander. Pas na paardruil kon Hans wat uitrichten, maar er zat uiteindelijk niks in: remise.
's Middags mishandelden zowel Bas als Hans de opening. Bas deed dat tegen Cees Freeke (1672). Hij kwam er slecht uit en verloor een stuk en de partij. Hans speelde tegen Bert Bergshoeff (1534) met zwart een Slavische verdediging. Hij speelde te vroeg b6, waardoor hij op de damevleugel moest manoeuvreren, hetgeen uiteindelijk lukte, maar er gingen meer stukken van het bord af dan hem lief was (vooral de 'goede' loper was een gemis). Uiteindelijk toch naar een remisestand teruggeknokt, totdat zijn tegenstander met e4 de stelling opende. Hans zag een mogelijkheid om diens d-pion te winnen, maar zag een variant die hem een slechte stelling opleverde. In de analyse bleek dit toch een gemiste kans. Bij de afwikkeling resulteerde een potremise eindspel.
Na afloop van de middagronde waren Bas en Hans nog met Theo Koeweiden (die vrijdagavond een bye had, zaterdagochtend in remisestelling door zijn vlag ging en 's middags won) naar de Mexicaan gegaan. Heerlijk gegeten, een aanrader!
Ronde 4: in een snikhete speelzaal kon Bas de inspiratie niet vinden. Ondanks een ratingverschil van meer dan 200 punten in zijn voordeel kwam hij slechter te staan na een Slavische opening. Gelukkig had zijn tegenstander Erwin Huzen (1530) het ook warm. Zijn remiseaanbod werd door Bas dankbaar aanvaard.
De zondag werd een superdag voor het ESV-duo: zowel Bas als Hans wonnen beide partijen! Het leverde Hans de vierde plaats op (4½ uit 6, TPR 1975, W-We +1,58) en 55 euro (gedeeld 3e t/m 5e). Bas werd 18e van de 52 deelnemers (3½ uit 6, TPR 1658, W-We -0,41).
Bas won van Kambiz Skandar (1474) en Jos Hendriks (1660). Hans speelde 's ochtends tegen Valentijn Phijffer (1654). Met wit een Spanjaard en Hans nam een e-pionnetje mee, maar daarna dacht hij mat te gaan, dus gaf hij een kwaliteit. Gaandeweg de partij stond hij minder (volgens Fritz had hij wél voldoende compensatie voor de gegeven kwaliteit), maar op een gegeven moment ging de mobiel van zijn tegenstander af. Claimen? Zo wil hij ook niet winnen, dus ging de partij gewoon door. Op een gegeven moment dacht zijn tegenstander een pion te winnen, maar dat was een misrekening: Hans kreeg een stuk en ging het eindspel in met het loperpaar tegen een toren. En dat speelde hij uit.
's Middags speelde hij met zwart tegen Michel Auwens (1844). Het Morra-gambiet, waarbij Hans de gambietpion won, maar erg passief kwam te staan. Op de damevleugel kon hij de zaak net stabiel houden, waarna zijn tegenstander hem de gelegenheid bood om op de koningsvleugel zijn slag te slaan. Hans won nog een pion, daarna de kwaliteit en even later geloofde zijn tegenstander het wel.
Voor Hans werd het qua uitslagen een magnifiek toernooi, al liet zijn spel soms de wensen over, zeker gezien zijn openingen. Gelukkig was het op de zondag minder heet in het eerste lokaal (de B-groep speelde in twee klaslokalen).
In de eerste ronde (vrijdagavond) speelde Hans met zwart tegen Peter Hamers (1434) van De Toren. Het werd een Siciliaanse partij, waarin hij een pionnetje op a2 kon meesnoepen. Vervolgens kon hij diens paard op a1 opsluiten, waardoor hij met een stuk meer speelde. Zijn tegenstander creëerde nog tegenkansen middels f4, maar hij kon enkele stukken ruilen en met zijn paard (dat hij op d4 had geposteerd) kon hij vorken met kwaliteitswinst en na verdubbeling van zijn torens op de e-lijn was het punt binnen. Een goede start derhalve. Na afloop is Hans snel naar huis gereden, want daags erna wachtten maar liefst drie potten! In tegenstelling tot eerdere weekendtoernooi-deelnames had hij ditmaal geen bye genomen.
Op zaterdag heeft hij drie remises gescoord, waardoor hij op 2½ uit 4 kwam. 's Ochtends kreeg hij met wit tegen Sjoerd Hubregtse (1746) een Alapin op het bord. Hij verkreeg licht voordeel, maar werd later met een isolani opgescheept. Uiteindelijk werd het een paardeindspel dat hij naar remise kon keepen door de laatste pion te veroveren.
's Middags kreeg hij met zwart tegen Willem Duvekot (1802) een versnelde draak op het bord, waarbij de paarden al rap van het bord verdwenen. Al gauw bleek dat geen van beiden kansen had, dus toen zijn tegenstander remise aanbood, nam hij het gelijk aan.
Na een bezoek aan de snackbar ging hij voor zijn avondpartij zitten. Met wit kreeg hij tegen Cees Freeke (1672) een spanjaard op het bord, maar de opening mishandelde hij wat en hij kwam minder te staan. Om de lopers van zijn tegenstander niet te sterk te maken, was hij genoodzaakt de boel dicht te schuiven. Remise was daardoor een logisch resultaat geworden.
Helaas liep het op zondag voor Hans minder goed af. Drie uur en drie kwartier noeste denkarbeid zag hij niet beloond worden: het werden twee nullen.
's Ochtends speelde hij tegen de als nummer één geplaatste Stefan Vosshard (1839). Met wit kreeg hij dezelfde opening als de avond ervoor op het bord, doch hij kon mijn openingsfout 'goedmaken' door op tijd c3 in te lassen. Helaas was Hans niet goed wakker en schoof hij de pion naar d5 door. In deze stelling kon het niet: de bekende Pxd5-truc ging weer op, hetgeen hem een pion kostte. Een zwakke c-pion (te vlug b3 gespeeld) werkte evenmin mee: hij moest een stuk geven omdat hij op e4 moest nemen (anders ging hij op g2 of h1 mat), maar won wél de pion terug. Zijn tegenstander besloot zijn paard te offeren voor twee pionnen om het toreneindspel met twee pionnen meer te winnen. Opgeven maar? Hans sputterde tegen en kwam nog zover terug dat hij nog remisekansen kreeg! Al ging het in de tijdnoodfase mis: hij ruilde de torens (vermoeidheid?), verspeelde zijn remisekansen en verloor.
De middagpartij speelde hij met zwart tegen Ron Woudsma (1595). Qua rating was hij favoriet, maar de Sicilaanse stelling was erg gesloten en toen hij spel probeerde te maken, liet hij een paard in zijn stelling toe. Het verwijderen hiervan ging ten koste van zijn f-pion en daarmee was het lot van zijn h-pion ook bezegeld. Volgens het motto van Kees-Jan Schilt (ook aanwezig, speelde maar liefst 4x remise!) doormodderen maar en proberen het nog te redden. Reddingsmiddel: ongelijke lopers. Maar helaas kreeg hij de laatste torens er niet af en kon hij de pionnen van zijn tegenstander niet meer tegenhouden.
Teleurgesteld droop Hans af. Toen hij buiten stond kwam hij Rob Lubbers tegen. Die vroeg zich af hoe het toernooi af was gelopen. Inderdaad: dat zou hij nog bijna vergeten. Wouter van Rijn is Arnhems kampioen geworden. Jan Vermeer heeft de B-groep gewonnen, Hans werd 36e (2½ uit 6, TPR 1624, W-We -0,78) van de 56 spelers in zijn groep. De prijsuitreiking heeft hij niet meer afgewacht. Al met al was het een gezellig en geslaagd toernooi, al begon bij hem de vermoeidheid mee te spelen (remedie: voortaan op zaterdag een bye opnemen).
Eindstand snelschaken 24 augustus 2006: 1. Willem Slagter 10½ 7. Hans Thuijls 5 2. Martin Roseboom 9½ 8. Dick Krijgsman 5 3. Peter Dullaart 8½ 9. Harmen Wildenbeest 4 4. Bart Koeweiden 8 10. Jan Hartsuiker 3½ 5. Dick Donkervoort 5 11. Jacob Bolderman 1½ 6. Bas West 5 12. Marc Otten ½