De start ging gelijk op. Twee remises waren de eerste uitslagen. Beide teams hadden nu na twee partijen al evenveel bordpunten als in de vorige wedstrijd. Martin Roseboom opende de score met een gelijkspel tegn Albert Bootsman. Na 1. d4 d6 2. c4 komt een zij-variant van de Zwarte Leeuw op het bord. Na e5 van zwarts kant ruilt wit de d-pionnen door te slaan op e5. Martin kan zijn zwart-veldige loper ruilen tegen het paard op c3, wit moet met de pion van b2 terugnemen en heeft dan een geïsoleerde dubbelpion. Daar staat tegenover dat wit het loperpaar heeft. Als zwart hele vage dreigingen krijgt van stukoffers in het centrum en dan een aanval met de batterij Dc6 en Lb7 zou kunnen gaan opzetten opent wit de a-lijn en speelt Ta7. Dan zijn de ideeën meteen zinloos want als zwart het zou proberen dan geeft wit de kwaliteit op b7 en dan staat Martin zonder compensatie materiaal achter. Martin jaagt de toren weg met Pc8, maar dan staat zijn paard weer te passief, die gaat naar d6 en dan komt de toren weer terug op a7. Als Martin weer Pc8 speelt stelt hij remise voor, hetgeen door wit geaccepteerd wordt.
Vervolgens wordt het volgende halve punt gescoord door Willem Slagter. Willem speelt op bord 5 met wit tegen de speler met de hoogste rating van De Cirkel, Dominique van Dijk. Na een gesloten Siciliaan ontstaat na zet 13. ... d5 onderstaande stelling:
Willem wil eigenlijk 14. e5 spelen, wat ook tot een gelijkwaardige stelling zou leiden. Maar vanwege - onterechte - angst voor 14. ... d4 besluit hij 14. Pe5 te spelen. Dit leidt dan na zet 19. … exf6 tot de volgende stelling:
De zet van Dominique ging gepaard met een remiseaanbod. Aangezien zwart hier toch echt iets beter staat, nam Willem genoegen met een half punt.
Na een moeizame, voor Erik ongebruikelijk variant van het Frans, kwam er een redelijk overzichtelijke stelling op het bord tegen Peter van de Wijngaart. De strijd ging over de open d-lijn met zwart een sterke centrumpion terwijl Erik een meerderheid had van pionnen op de damevleugel. Een aanval met het paard op wits toren liep verkeerd af, de actie kon wit pareren met Td7 met een tussenschaak waarna zwart achter de feiten aanliep. De open d-lijn en de 7 rij kreeg wit in bezit. Een dubbele aanval op loper en pionnen kostte zwart 2 pionnen en al vrij snel daarna de partij.
Vervolgens kon de voorsprong verder uitgebouwd worden door Sjoerd Meijer tegen Harold Boom. De eerste 10-zetten kwamen vlot op het bord maar daarna ging Harold veelvuldig en lang in de denktank. In een geweigerd Wolga-gambiet zette wit met een snel f4 de boel op scherp. Voor wit was het op een gegeven moment toch beter om de pion op b5 een keer te slaan, nu sloeg zwart op c4 en was de materiaalverhouding gelijk met zwart een licht initiatief. Zwart kon de d-lijn in bezit nemen maar speelde daarna het passieve Db7 waarna de stand weer in evenwicht was. Het omspelen van het zwarte paard naar c6 met als doel d4 zou zwart weer een plus geven. Vanaf de 22ste zet zat wit onder de 3 minuten en stond onder druk. De vrijpion op d4 en een paard op e3 zorgde voor veel dreigingen. Bij zet 34 gaf Harold op. Dit bracht de tussenstand op 1-3 en 6-2 of zelfs 6½-1½ was beslist mogelijk gezien de stand op de overige 4 borden. Maar het is niet het seizoen voor ESV.
Edwin Groen speelde met wit tegen Henry van de Brink. Een Siciliaan waarin wit zonder c4 meteen Pc3 speelt. Zwart krijgt meteen wat ruimte en probeert druk op c3 te zetten. Door een verkeerde keuze van zwart (Da5, Lb4 en ruil op c3) in wat voor hem een leuke stelling lijkt, krijgt wit met de loper op c3 ineens de overhand. Zwart kan dan niet rocheren omdat de dame op c5 dan op een lijn met de toren op f8 komt en Lb4 een kwaliteit kost. Wit wint daardoor altijd een pion na Dg5 (aanval op e5 en de ongedekte g7). Zwart vindt de beste verdediging met d6 maar na het 'studie'-achtige d4! (het lijkt heel vreemd maar dat is de enige directe zet voor groot voordeel) breekt de pionnenstructuur van zwart. Wit moet na Dxg7 en Tg8 kiezen tussen een eindspel met een kwaliteit meer waarbij zwart tegenkansen met het paard en d-en c-pion heeft of een 4-toreneindspel met loper tegen paard en wit 5 pionnen (3+2) en zwart 4 pionnen (allemaal eenlingen na de breekzet e5!). Edwin kiest voor het laatste omdat dit direct gewonnen lijkt. De witte torens kunnen niet direct binnenvallen voor pionnenroof en wit moet ook tegenaanval van de zwarte torens op de g-lijn onmogelijk maken. Daarna kan Edwin met Tc1 en Tc4 de a-pion van zwart opruimen, tenminste dat is het plan. Wit verspeelt echter een tempo met g3 en geef zwart een klein kansje dat hij pakt en daarna onstaat na ruil van paard en loper een - volgens de computer - nog steeds gewonnen 4-toreneindspel met 4 tegen 3 pionnen. Wit krijgt een vrije a-pion maar zwart heeft een vrijpion op de c-lijn, de koning staat actiever, Edwin heeft nog 3 minuten en het team staat met 3-1 voor en in andere partijen groot voordeel, dus wit biedt remise aan. Zwart accepteert het, want hij wil net als Edwin niet zomaar onderuit gaan in dit lastige eindspel.
Frank zorgt vervolgens met zijn overwinning op Ben Zee ervoor dat de matchpunten voor ESV zijn. In een koninsindiër mist wit waarschijnlijk een grapje in de opening met Pe5 met voordeel. Nu blijft het gelijk opgaan totdat wit een bok schiet met g4 waarna zwart alle ruimte krijgt om wit onder druk te zetten. Uiteindelijk levert dit kwaliteitswinst, partijwinst en dus gamewinst op.
Dan komen nog de blunders van ESV voorbij.
Vanuit de opening kwam Cor van Ingen op bord 6 met zwart spelend tegen Anne Postma prima uit de opening en stond Cor na 8 zetten een pion voor. Zwart verkreeg de open f-lijn en wit verloor even later zijn paard op f3. Daarna kabbelde de partij verder en kwam zwart met een stuk en pion voor steeds beter te staan totdat zwart een ongelooflijke blunder beging en pardoes een toren weggaf. De stelling was daarna nog remise te houden maar aangeslagen door zijn blunder liet Cor zich pardoes matzetten.
Ronald speelde aan bord 3 tegen Jan-Willem Kinkel. Beide spelers stonden dit seizoen nog op 0 punten. Ronald kwam met wit goed uit de opening en wist zijn tegenstander goed onder druk te zetten. Zwart moest zijn rokade opgeven en Ronald wist het centrum open te breken. Zwart koos er voor om zijn dame te geven voor twee torens. Helaas miste Ronald een combinatie anders was het een dame voor een loper en een toren. Aan het eind van de partij waarbij Jan Willem nog een minuut op de klok had en hij nog 4, raakte Ronald de kluts kwijt. Hij ging zetherhaling uit de weg, vereenvoudigde de stelling door zijn dame tegen twee torens te ruilen en misrekenende zichzelf waardoor zwart eerder met een pion kon promoveren dan hij. De zoveelste onnodige nederlaag in de SOS competitie.
Eindstand derhalve 3½-4½, een nog nipte overwinning voor ESV, qua uitslag was de wedstrijd dus minder spannend en qua rating ook een tegenvaller voor ESV. De volgende ronde wacht thuis het sterke HSG uit Hilversum dat op de vierde plaats staat.
S.V. De Cirkel 1 Edese S.V. 1 Brink van den, H.J. (Henry) 1670 Groen, E.C. (Edwin) 1820 z-w ½ - ½ Boom, H. (Harold) 1717 Meijer, S.T. (Sjoerd) 1899 w-z 0 - 1 Kinkel, J.W. (Jan-Willem) 1692 Klaassen, R. (Ronald) 1793 z-w 1 - 0 Bootsman, A.J. (Albert) 1625 Roseboom, M.W.J. (Martin) 1815 w-z ½ - ½ Dijk van, G. (Dominic) 1820 Slagter, W. (Willem) 1811 z-w ½ - ½ Postma, A. (Anne) 1641 Ingen van, C.I. (Cor) 1816 w-z 1 - 0 Wijngaart van der, P. (Peter) 1724 Eijkel v.d., W.E. (Erik) 1717 z-w 0 - 1 Zee, B. (Ben) 1562 Buunk, F. (Frank) 1696 w-z 0 - 1 Gemiddelde Rating: 1681 Gemiddelde Rating: 1796 3½-4½
Willem speelt op bord 5 met zwart tegen Stefan Blom. Na een ietwat tamme opening ontstaat na zet 14. b3 stelling 1.
1. 
2. 
3. 
Het is duidelijk dat het gevecht zich zal afspelen op de koningsflanken. Willem gooit de knuppel in het hoenderhok door op een bepaald moment f5 te spelen. Na diverse ruilen ontstaat stelling 2. Wit moet nadenken hoe zijn paard op h2 te activeren, zwart heeft een zwakke pion op e4. Wit lost beide problemen op door de f pion op te spelen naar veld f3. Hierdoor volgt wederom afruil wat leidt tot een volledig in evenwicht zijnde eindstelling 3. Geen spectaculaire pot, wel een degelijk halfje met zwart waarbij nimmer de remisemarge is overschreden.
Op een Caro Cann kwam Zwart met een ongebruikelijke variant waar Wit geen goed antwoord op had. Desondanks had John Zandvliet met wit gemakkelijk gelijk spel kunnen krijgen als hij niet een vork over het hoofd had gezien waarmee Zwart met zijn loper zowel Wits paard op b3 en Wits toren op d1 aanviel met kwaliteitsverlies tot gevolg. Daarna was er geen redden meer aan.
De tweede remise volgde aan bord 1 waar Sjoerd Meijer met zwart aantrad tegen Erik Jan Smedema. Het werd een soort vertraagd geweigerd Wolgagambiet waar zwart het evenwicht wist te handhaven. Wit liet de koning lang in het centrum staan maar koos uiteindelijk eieren voor zijn geld door toch kort te rokeren.
Op bord 2 speelde Cor van Ingen met de witte stukken een Siciliaanse partij tegen René Molenaar. De partij ging gelijk op totdat Cor op zijn 19e zet een totaal verkeerde zet deed, daarbij een pion verloor en de direct daaruit voortkomende matdreiging niet kon ontlopen. Een abrupt einde van een gelijkwaardige stelling. Jammer.
Frank Buunk werd in een skandinaviër verrast door een witte pionnenopmars die de jacht op en zwart paard opende. Na Lb7 ipv Dc7 stond zwart heel penibel. Wit had het luxe-probleem dat er zoveel goede zetten waren en had de partij dan ook sneller uit kunnen maken. Frank wist zich echter staande te houden en had zijn verdedigingskunsten zelfs nog kunnen bekronen als hij het passieve Tg8 had gespeeld ipv La3. Wit staat dan nog steeds beter maar moet dan nog heel wat bewijzen. Nu kon wit het fraai uitmaken met een torenoffer op g7.
Edwin: Engelse opening met voor beide kanten een fianchetto van de koningsloper. Zwart speelt zo actief mogelijk tegen met f5. Wit bereidt een opstoot van b4 voor en doet dat uiteindelijk maar zwart weet met Pd4 na afruil van een paard de pionnenstructuur van wit op de damevleugel te splitsen. Wit heeft iets meer ruimte maar er is niet veel aan de hand. Wit probeert de b-lijn te openen door b5 te spelen. Zwart neemt terecht niet met pion a6 maar speelt a5 wat direct tegenspel geeft met deze vrijpion. Zwart staat nu zelfs iets beter. Maar dan is zet 26 niet goed. De keuze is tussen Tf7-d7 of Tb8-d8 en het lijkt niet veel uit te maken. Maar dat doet het wel. Na Tf7-d7 en feitelijk gedwongen torenruil voor wit, kan de witte dame niet naar b5 maar na Tb8-d8en ruil op d8 wel en dan verliest zwart een belangrijke pion op e5. In de analyse blijkt dat zwart na het gespeelde Dc8 toch een hele ruime remise-marge heeft na vervolgens Dc2. Alleen speelt zwart Lxh3 om de pion terug te winnen en dat is niet goed. Dan is er nog remisekans maar wel kleiner en die wordt in tijdnood verklooid.
Een typisch voorbeeld van een psychologische oorzaak van verlies: uit een wat gedrongen stelling gewoon beter komen te staan, dan ineens iets weggeven waardoor je uit je evenwicht raakt / concentratie verliest en in plaats van de veilige haven te kiezen een tweede beslissende fout maken. Een onnodige nederlaag maar het is niet anders.
In een scherpe Siciliaan wat beter bekend staat als het Roel van Duingambiet kwam wit (Bart) voor in ontwikkeling. Zwart stond bedrukt maar verdedigde secuur. Wit werd zodoende uitgedaagd om onverantwoorde risico's te nemen door 2 pionnen te offeren die i.p.v. voordeel nadeel bracht. Wit probeerde nog complicaties in de stelling te brengen maar zwart reageerde zakelijk en kon het punt binnen halen. Wellicht was een paardoffer op f7 beter maar dat moet analyse nog maar uitmaken.
Ronald kwam aan bord 6 met wit goed uit de opening. Hij wist met zijn dame een pion op a7 te winnen. Nadeel was wel dat zijn dame buitenspel kwam te staan. Zijn tegenstander maakte daar dankbaar gebruik van en drong met zijn dame de witte stelling binnen en zette haar op e2. Viel daarmee meteen een ongedekte loper op b2 aan. Ronald speelde zijn loper weg en dat had hij niet moeten doen. Veel beter was om zijn dame naar e7 te spelen om deze weer in het spel te brengen en daarmee een zwart paard op e4 aan te vallen. Dan had hij een veel betere stelling gehad met een pion voorsprong. Nu stelde hij zwart in de gelegenheid om zijn toren naar c2 te spelen. Ronald speelde nu wel de dame naar e7, maar het was een zet te laat. Beter was geweest om met een toren de dame van e2 te verjagen. Dan had hij wellecht nog remise kansen. Nu sloeg zwart met zijn paard op f2 en daarmee was de partij eigenlijk al beslist. Ronald stribbelde nog wat tegen, maar gaf na een paar zetten op.
De wonden zijn weer gelikt en in februari wacht de degradatiederby. Volgende ronde is een uitwedstrijd tegen De Cirkel uit Ede die eveneens een belabberd seizoen doormaakt. Een van de twee smaakt wellicht het genoegen van een overwinning in deze ronde.
Edese S.V. 1 SSC 1922 1 Meijer, S.T. (Sjoerd) 1912 Smedema, E.J. (Erik Jan) 1962 z-w ½ - ½ Ingen van, C.I. (Cor) 1812 Molenaar, R. (Rene) 1879 w-z 0 - 1 Groen, E.C. (Edwin) 1852 Pelter, Y.Z. (Yehuda Zvi) 1936 z-w 0 - 1 Koeweiden, B. (Bart) 1809 Nota, C. (Corjan) 1848 w-z 0 - 1 Slagter, W. (Willem) 1800 Blom, S.C. (Stefan) 1819 z-w ½ - ½ Klaassen, R. (Ronald) 1818 Smits, J.C.G. (Jeroen) 1761 w-z 0 - 1 Buunk, F. (Frank) 1707 Kok, M.F. (Marijke) 1773 z-w 0 - 1 Zandvliet, J.W.C. (John) 1762 Florijn, S. (Stefan) 1693 w-z 0 - 1 Gemiddelde Rating: 1809 Gemiddelde Rating: 1834 1-7
Het begon nog redelijk goed voor ESV, John halveerde de achterstand door een goed gespeelde partij tegen R. van de Dorst. In de Scheveningen variant van het Siciliaans (pionnen op e6 en d6) speelde John zijn dame naar g3 en zijn lopers naar e3 en f3 en een pion of f4 Zwart zetten zijn stukken traditioneel neer dame op c7, lopers op e7 en b7. Zijn damepaard kwam op d7 i.p.v. c6. Zowel wit als zwart rocheerden kort. Zwart zetten zijn rochade toren op d8 en Wit zijn a toren op d1. Toen zwart zijn a toren op c8 zetten zag Wit zijn kans schoon en speelde e5. Zwart sloeg met zijn d pion en wit vervolgen met zijn f pion op e5. En toen had zwart een probleem: de zwarte dame was overbelast: Zwart kon wits e- pion met zijn paard slaan maar dan sloeg Wit met zijn loper op f3 zijn collega op b7. Sloeg zwart die met zijn dame dan ging het zwarte paard op e5 er aan. Sloeg zwart eerst met dame op e5 dan pakte Wit de zwarte dame en teruggenomen door zwarts paard op d7 zou wit de ongedekte loper op b7 incasseren. Slaan op f3 was ook geen oplossing: wit zou dan met zijn e pion eerst het zwarte paard pakken op f6 en tegelijk dreigen door te slaan naar de loper op e7. Zwart vond de oplossing door zijn f6 paard naar d5 te spelen. Wits sloeg die met zijn paard op c3. Zwart sloeg terug met zijn b7 loper die op zijn beurt weer door wits loper op f3 werd gepakt en zwart nam terug met zijn pion op e6. Daardoor kon Wit zijn paard van d4 maar f5 spelen en had daar meteen direct mataanval op de zwarte koning op g7 en een aanvaller op de zwarte loper op e7. Materiaalverlies was onvermijdelijk. Zwart offerde zijn loper tegen twee witte pionnen als compensatie. Dit bleek echter een luchtkasteel: Wit vrat een zwarte pion op b6 en toen ook de zwarte pion op d5 er aan zou gaan gaf zwart de uitzichtloze strijd met een volle loper minder op: 23 zetten, 2-1.
Toen was het de beurt voor de toppers van En Passant. In het loperspel ontwikkelt het zich rustig en Martin verovert ruimte op de dame vleugel en zwart opent de f-lijn. Martin kan dan pionwinst dreigen door een aanval op de ongedekte toren op f5 en de pion op d6, hetgeen een kwaliteitsoffer voor mijn paard op f3 uitlokt. Martin schat in dat de aanval die zwart dan zal krijgen zeer gevaarlijk is en speelt daarom het paard terug naar h2, in de veronderstelling dat dit tot een solide stelling leidt. Dat is op de koningsvleugel wel waar, maar dit kost het tempo waardoor zwart met zijn toren naar f4 gaat en de witte pionnen op de damevleugel aanvalt. Dat kost minimaal een pion en dan wikkelt wit niet optimaal af en laat een pion doorlopen naar c2. Martin dekt met zijn toren op e1 weliswaar het promotieveld maar ook zijn toren op e7 en als zwart c1D speelt is deze toren overbelast en is verlies van een toren onvermijdelijk en geeft wit op.
Sjoerd Meijer kreeg een franse partij tegen Richard Vedder. Nadat Sjoerd zijn paard naar f5 speelde kwam zwart wat in de verdrukking. Indien het paard na g6 gespeeld was zou het nog een partij kunnen worden. Nu stond zwart onder zware druk en besloot maar lang te rokeren. Op de damevleugel was echter ook niet voldoende beschutting te vinden na wits c4 en later b4. Zwart misrekende zich nog in een kleine combinatie wat het einde slechts bespoedigde. Het defensieve Kb7 was in ieder geval te prefereren geweest. Nu was het 1-0 op de 25ste zet, tussenstand 4-1 voor En Passant.
Willem de Wilde - Gijs Huygen ½-½
Werd een Siciliaan, besloot om het eens anders als normaal te spelen met een vroeg Lb5+. Kon in het
centrum wat ruimtelijk voordeel opbouwen, moest echter wel opletten op de damevleugel met een open
a-lijn.
Op de koningsvleugel kon ik met 2 paarden, dame en toren een mooie drukstelling opbouwen. Het zag er
allemaal veelbelovend uit, maar mijn tegenstander wist de juiste verdediging te vinden. Ik kon geen
weg vinden om dit tot een winnende aanval te leiden. Dit was typisch zo'n stelling dat als je gaat
forceren, je een 0 kunt bijschrijven. Toen mijn tegenstander op zet 36 remise aanbood, besloot ik
om dit te accepteren.
Peter Dullaart zijn tegenstander J. de Graaf en tevens teamleider opende met c4 en g3. Peter speelde een zwarte Rossolimo en kreeg wat overwicht in het centrum. Misschien kwam het beslissende moment toen wit een stuk ruilde op e6. De keuze was terugslaan met de pion of met de toren. Omdat er al een toren op c8 stond was ik bang voor de komst van een loper. Het werd dus het eerste en dat werd een lelijke dubbelpion. Helaas gezet is gezet. Er gebeurde nog wel het een en ander maar uiteindelijk was de Kerstgedachte de grote overwinnaar.
Tenslotte was Ronald nog bezig. Ronald kreeg met zwart aan bord 6 een siciliaan op het bord. Hij probeerde de stelling open te breken met de zet e5 waarbij hij een pion op d4 zou winnen. Dit was uiteindelijk niet het beste plan. Hij won weliswaar een pion maar dat leverde wel twee dubbelpionnen op. In een redelijk gelijkwaardige stelling vergat Ronald even tussendoor stukken af te ruilen. Het gevolg was dat een paard naar een zeer goed veld kon en wit het initiatief kreeg. De remisekansen waren verdwenen en uiteindelijk kon Ronald opgeven, 6-2. Hiermee scoorden de drie invallers 2 punten en de basisspelers bleven op 0 punten steken. ESV staat nu onderaan met 0 punten uit drie wedstrijden. Het nieuwe jaar moet er duidelijk uit een ander vaatje getapt worden. Een probleem is al opgelost: er zijn geen uitwedstrijden meer op vrijdag.
S.V. En Passant 1 Edese S.V. 1 Kok, L. (Lammert) 1652 NO 0 z-w 1 - 0 Reus de, R.E. (Ernst) 1597 NO 0 w-z 1 - 0 Reichardt, R.C. (Robin) 1907 Roseboom, M.W.J. (Martin) 1821 z-w 1 - 0 Vedder, H.L. (Richard) 2263 Meijer, S.T. (Sjoerd) 1912 w-z 1 - 0 Dorst van, R. (Rolf) 1773 Zandvliet, J.W.C. (John) 1762 z-w 0 - 1 Woudenberg, F.H. (Frank) 1655 Klaassen, R. (Ronald) 1818 w-z 1 - 0 Huygen, G. (Gijs) 1649 Wilde de, W. (Willem) 1627 z-w ½ - ½ Graaf de, J. (Jacob) 1588 Dullaart, P.J. (Peter) 1685 w-z ½ - ½ Gemiddelde Rating: 1761 Gemiddelde Rating: 1771 6-2
ESV kwam op oorsprong doordat Willem met een overwinning startte. Na de eerste ronde gemist te hebben is hij de enige speler met 100%. Willem speelde op bord 6 met wit tegen Jan Wouters. Willem kreeg weer zijn bekende opstelling met de pionnen op e5 en f4 op het bord. Jan wist niet goed adequaat tegenspel te creëren, en speelde Willem - onbewust - steeds meer in de kaart. Na 20 zetten werd de volgende stelling bereikt:
Beide zwarte lopers hebben weinig tot geen bewegingsruimte, de torens doen niet veel en de zwarte dame is zoekende. Maar hoe komt wit verder? Het plan is om via de g-lijn de druk nog verder op te voeren. Verder kun je met La3 en Pa4 de pion op c5 verorberen. Na zet 30 van wit werd onderstaande stelling bereikt:
Volgens Fritz valt het witte voordeel nog wel mee, maar psychologisch gezien leek het mij dat zwart enigszins murw gebeukt was. Jan besluit tot 30. ... g5. Die wordt uiteraard en passant geslagen en na 31. ... Dxg6 32. Dh2 ontstaat:
In deze stelling gaf zwart op. Het lijkt alsof zwart nog spel heeft, maar na bijv. 32. ... Kh7 is het na 33. Tfg3 afgelopen.
Ronald speelde met zwart aan bord 5 tegen Harry Verhoef. Na de opening stond Ronald wat gedrongen en was zoekende naar een opening in de witte stelling. Hij dacht iets gevonden te hebben. Het gevolg was dat wit een toren offerde op e6. Een offer waarvan Ronald had gezien dat hij het niet aan mocht nemen. In plaats van deze pion te geven, koos hij voor een andere variant die hij dacht goed doorgerekend te hebben. Hij had alleen over het hoofd gezien dat een stuk nog gedekt stond wat hem uiteindelijk een stuk kostte. Doorspelen had geen zin meer. 1-1
Frank tracteerde zichzelf ook op een snelle nederlaag. In een franse partij haalde Frank twee varianten door elkaar en kreeg zwart spel tegen d4. Uiteindelijk nam Frank een schijnoffer aan op e5 maar stond de volgende zet pardoes mat.
Edwin speelt de opening met 1. b3 e5 niet zoals gebruikelijk en verliest een tempo waardoor wit door enkele tactische zetten van zwart niet tot ontwikkeling van het koningspaar kom. Zwart heeft meteen druk en Edwin speelt dan bewust op complicaties met 0-0-0 en kans op tegenspel. Zwart blijft de goede zetten vinden ook als wit voor hem een verassende dame-zet heeft die de intentie heeft de dames te ruilen. Met een sluwe koningszet dat een schijnoffer inhoudt verhindert zwart echter de ruil en de spanning blijft. Daarna speelt Edwin op de manoeuvre f4 (aanval op Pe5) met e5 (aanval op Df6) om de druk op zijn stelling weg te halen. Het paard op e5 heeft 4 velden om weg te springen. Pf3 lijkt winnend voor zwart maar zal verrassend genoeg wit voordeel geven, Pc6 of Pc4 geeft gelijk spel maar Pg6 levert zwart een pion op omdat wit na een lange slagenwisseling in een zeer slecht toreneindspel kom. Te veel risico genomen in een moeilijke stelling. Dan besluit wit een kinderlijke fout te maken en blundert direct een stuk weg. Over en uit. Na een nachtje rust realiseer ik me dat Dd4 i.p.v. f4 beter is want dan blijft het gelijk alhoewel zwart meer ruimte heeft en aanvalskansen, maar de ergste dreigingen zijn er dan wel uit. Helaas geen goede start in de SOS-competitie met twee nullen.
Er komt een rustige variant van de Philidor verdediging op het bord. Zwart investeert veel bedenktijd en zetten aan het veroveren van ruimte op de damevleugel. Martin gebruikt de zetten voor een zwartvelderige loper-dame batterij en om zijn beide paarden op de koningsvleugel te zetten. Met het idee dat als zwart per ongeluk een keer h6 zou spelen het klassieke loperoffer op h6 volgt. Dat doet zwart niet, en wit switcht naar de damevleugel door zijn beide torens op de half-open a-lijn te zetten. Zwart dekt dan zijn pion op a6 met de toren op a8 en om die pion nogmaals te dekken speelt hij zijn loper naar c8, maar daardoor staat zijn toren op a8 ongedekt. Martin slaat met zijn toren de pion op b5, zwart slaat terug met de pion van a6 en wit slaat de toren op a8. Pas dan ziet Martin dat zwart met Lg4 zijn dame op e2 en daardoor met zijn toren wits toren op a8 aan kan vallen en dat zou dan een kwaliteit tegen de pion kosten. Gelukkig voor mij heeft mijn tegenstander dan nog zo weinig bedenktijd over dat hij vlot Lb7 speelt waarna ik de torens ruil en een tweede pion win. Omdat Martin zijn idee van een aanval op de koningsvleugel toch nog wil uitvoeren speelt hij zijn pionnen op de koningsvleugel op, waardoor ook zijn koning enigszins onveilig komt te staan. Na lang voorzichtig manoeuvreren staat wit klaar voor de beslissende aanval tegen g7. En dan gaat mijn tegenstander Chris van Oosterwijk door de vlag, 2½-3½.
Aan het eerste bord treffen Sjoerd Meijer en John Riksen elkaar weer na vele jaren. In een koningsindier heeft wit een licht initiatief totdat wit b4 achterwege laat. Zwart krijgt dan de kans om Pd4 te spelen met een klein intiatief en weet wit in de verdediging te dringen. Optisch lijkt het allemaal mooi maar nadat wit uiteindelijk wel b4 speelt en zo een open b-lijn krijgt heeft hij voldoende tegenkansen. De zwarte vrije h-pion komt ook niet verder zodat beide spelers in herhaling van zetten moeten berusten.
Op bord drie speelde Cor van Ingen met de zwarte kleuren tegen Martin Markering. Martin opende met d4 en speelde na d5 zijn loper op f4. Cor wilde deze loper graag van het bord en de afruil vond een paar zetten later plaats op g3. Wit verkreeg daardoor de open h-lijn en kon gelijk druk uitoefenen op de zwarte stelling. Na afruil van de dames stond wit zijn paard ook nog eens onbedreigd op d4. Zwart moest nauwkeurig verdedigen. Na veel heen en weer geschuif bleek dat er geen voordeel voor wit was te behalen. In de overeen gekomen stelling bleek dat de stelling volledig in evenwicht was. Doorspelen en forceren door één van beide spelers bleek bij analyse riskant te zijn. Een 3½-4½ nederlaag tenslotte. De witte topborden van Bennekom werden mooi geneutraliseerd maar de fouten werden door Bennekom hard afgestraft.
In december wacht de uitwedstrijd tegen En Passant in Spakenburg. Dan moet er gescoord worden.
Edese S.V. 1 Bennekomse S.V. 1 Meijer, S.T. (Sjoerd) 1912 Riksen, J.B. (John) 2024 z-w ½ - ½ Groen, E.C. (Edwin) 1852 Bunt, T. (Teunis) 1918 w-z 0 - 1 Ingen van, C.I. (Cor) 1812 Markering, M.A. (Martin) 1939 z-w ½ - ½ Roseboom, M.W.J. (Martin) 1821 Oosterwijk van, C.G. (Chris) 1771 w-z 1 - 0 Klaassen, R. (Ronald) 1818 Verhoef, H.A. (Harry) 1795 z-w 0 - 1 Slagter, W. (Willem) 1800 Wouters, J.T.M. (Jan) 1744 w-z 1 - 0 Eijkel v.d., W.E. (Erik) 1719 Alting, T.J. (Teun) 1661 z-w ½ - ½ Buunk, F. (Frank) 1707 Bakker, R. (René) 1653 w-z 0 - 1 Gemiddelde Rating: 1805 Gemiddelde Rating: 1813 3½-4½
Aan bord 5 speelde invaller Hans Thuijls tegen Michel Tobar. De damepion-opening ging redelijk gelijk op. Nadat een toren was geruild, kreeg zwart iets meer initiatief, maar wit (Hans) wist de c-lijn van zwart te onderbreken. Na dameruil wist Hans zijn toren en paard in zwarts stelling te manoeuvreren. Dit leverde een pion op en even later keek zwart niet uit en won Hans een stuk. Dit zette hij om in drie pionnen, hetgeen voldoende was voor de winst. Al spartelde zwart nog lang tegen. ESV op voorsprong, zij het slechts voor even.
Hein verdedigde op d4 met de leeuw. Hierdoor pakte hij veel ruimte maar kwam ook kwetsbaar te staan, temeer daar wit rustig afwachtte, niet rokeerde en consolideerde. Toen er uiteindelijk flink geruild werd, moest wit zijn witte loper geven voor twee pionnen. Hein was behoorlijk tevreden temeer hij dacht door een lange rokade zijn paard op d7 met de toren te kunnen verdedigen en zijn koning in veiligheid te kunnen brengen. Echter was dit niet goed doorgedacht, bleek later in de analyse. Hij had wel met de toren moeten verdedigen maar zijn koning op de tocht moeten laten staan. Dan had hij goede kansen gehad, met een zwakke koning maar wel met materieel overwicht. Volgende keer!
Sjoerd Meijer verloor vervolgens in het Londen-systeem van M. Hoolsema. Hij vergat op het juiste moment f6 te spelen en kwam daarna niet meer onder de druk uit die wit op de stelling uitoefende. Uiteindelijk werd hij ge-h-lijnd door de wit speler.
Ronald trof aan bord 4 een speler met de hoogste rating: 2164. Vanuit de opening kwam hij onder druk te staan en kreeg weinig speelruimte voor zijn stukken. Zijn loper op c8 kon hij niet ontwikkelen waardoor zijn toren ook buitenspel stond. Ronald miste een belangrijke tussenzet die hem de mogelijkheid gaf om zijn loper op een veilige manier te ontwikkelen waarbij hij de zaak verdedigend nog op orde had. Zijn tegenstander had het initiatief en voerde de druk verder op. Een onoplettendheid kostte Ronald uiteindelijk een stuk in een veel slechtere stelling waar hij geen enkele tegenkans meer had. Kortom, tijd om op te geven.
Frank Buunk kwam in een siciliaan een pion voor die zwart gratis weggaf op d6. Wit wist dit uit te bouwen naar kwaliteitswinst. Zwart wist met zijn paardenduo nog wat verwarring te stichten op de koningsvleugel en een kwaliteit terug te winnen maar de zege kwam niet meer in gevaar.
Martin speelt met wit een gesloten Siciliaan en zwart kiest voor een snelle opmars op de damevleugel en stelt de ontwikkeling van de koningsvleugel en korte rokade uit. Martin kiest een licht passieve voortzetting en zwart krijgt een pion op b3. Door af te ruilen in het centrum zou wit het initiatief over kunnen nemen en de pion op b3 onder vuur kunnen gaan nemen. In plaats daarvan gaat wit door met het voorzichtig opbouwen van zijn stelling op de koningsvleugel, hierdoor krijgt zwart het initiatief. Door een kleine slordigheid van zwart kan Martin een gedekte pion op f6 krijgen en heeft zwart een ongedekt veld op h6. Martin denkt door een kwaliteitsoffer hiervan gebruikte kunnen maken, binnen te vallen met de dame op h6, en als hij dat verdedigt met Lf8 met de dame naar h4 te gaan en na Lh6 door de dreiging Pg5 een aanval te krijgen tegen g7 en h7. Maar in de afwikkeling blijkt dat zwart net alles gedekt heeft, komt de zwarte toren binnen op a1 en Pg5 kan niet meer omdat zwart dan Dg1 mat geeft. Als zwart met die toren mijn pion op b2 geslagen heeft offert hij op g2 de kwaliteit terug en de dreiging door te lopen met de pion op b3 is beslissend.
Bord 1 Edwin Groen - Sjoerd Drent 0-1
Na 1. e3 d5 2. d4 e6 3. c4 Pf6 krijgt zwart wel gelijke ontwikkeling maar een
geïsoleerde pion op d5. In het late middenspel kiest wit voor aanvalskansen in plaats
van de druk op d5 opvoeren. Dit geeft zwart controle over e4. Uiteindelijk komt wit een
tempo tekort door deze verkeerde keuze en zwart krijgt overtuigende tegenkansen terwijl hij
wit's aanval secuur weerlegt. Na een laatste schwindelkans die als sneeuw voor de zon
verdwijnt gaat wit in inmiddels straal verloren positie door de vlag. Een terechte nederlaag
als gevolg van een verkeerd gekozen plan.
Als laatste was nog bezig invaller Sebo Nienhuis tegen net geen 2000-speler M. Grotendorst. Sebo, de zwarte stukken aanvoerend kwam minstens gelijk uit de opening maar in het late middenspel kreeg wit het betere spel. De witspeler kon het daarna mooi uitmaken daar de zwarte stukken het aan coördinatie ontbrak.
Uithuilen en opnieuw beginnen,de volgende ronde wacht de derby tegen Bennekom. Bennekom startte de eerste ronde met een overwinning op De Cirkel uit Ede.
Larense S.C. 1 Edese S.V. 1 Drent, S. (Sjoerd) 1926 Groen, E.C. (Edwin) 1852 z-w 1 - 0 Hoolsema, M. (Maarten) 1832 Meijer, S.T. (Sjoerd) 1912 w-z 1 - 0 Wijnand, J.A. (Hans) 1981 Roseboom, M.W.J. (Martin) 1821 z-w 1 - 0 Weijerstrass, R. (Ronald) 2164 Klaassen, R. (Ronald) 1818 w-z 1 - 0 Tobar, M. (Michel) 1689 Thuijls, J.M.P. (Hans) 1606 z-w 0 - 1 Grotendorst, M.C. 1991 Nienhuis, S.C. (Sebo) 1647 w-z 1 - 0 Berends, H. (Han) 1429 Buunk, F. (Frank) 1707 z-w 0 - 1 Wijk van, J.P. (Jordan) 1648 Bouwmeester, H. (Hein) 1596 w-z 1 - 0 Gemiddelde Rating: 1833 Gemiddelde Rating: 1745 6-2