Ede 1 (1e klasse B): vr 15 okt BAT Zevenaar 2 - Ede 1 2-6 do 11 nov Ede 1 - Rheden 1 2½-5½ vr 17 dec Velp - Ede 1 5-3 do 13 jan Ede 1 - SMB 5 6-2 do 17 feb Ede 1 - Wageningen 3 3½-4½ do 17 mrt Westervoort 1 - Ede 1 1-7 do 21 apr Ede 1 - Schaakstad 4 1½-6½ De slotronde was bij ESV Klasse 1B Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 1. Rheden 1 13 38 xx 5 4 5½ 4½ 6 7 6 K 2. Wageningen 3 12 34½ 3 xx 5½ 4½ 4½ 5½ 5½ 6 3. Schaakstad 4 10 35 4 2½ xx 6½ 6½ 5 4 6½ 4. Ede 1 6 29½ 2½ 3½ 1½ xx 3 6 7 6 5. Velp 6 27 3½ 3½ 1½ 5 xx 3½ 5½ 4½ 6. BAT Zevenaar 2 6 23 2 2½ 3 2 4½ xx 4½ 4½ 7. Westervoort 1 3 19½ 1 2½ 4 1 2½ 3½ xx 5 D 8. SMB 5 0 17½ 2 2 1½ 2 3½ 3½ 3 xx D Ede 1 rating 1 2 3 4 5 6 7 score bord TPR W-We Sjoerd Meijer TL 1852 0 0 - 1 ½ 1 ½ 3 uit 6 1,33 1852 -0,1 Martin Roseboom 1890 ½ 1 ½ - ½ 1 ½ 4 uit 6 1,50 2063 +1,4 Teus Weijman 1809 1 0 0 0 - ½ 0 1½ uit 6 3,00 1647 -1,3 Ronald Klaassen 1805 1 ½ 0 0 0 ½ - 2 uit 6 4,00 1696 -0,4 John Zandvliet 1852 - 0 0 1 ½ - 0 1½ uit 5 4,20 1633 Hans Renken 1751 1 1 1 1 ½ 1 0 5½ uit 7 5,29 1975 +2,1 Willem Slagter 1764 1 0 ½ 1 0 1 - 3½ uit 6 5,50 1807 +0,4 Willem de Wilde 1765 ½ 0 1 1 ½ 1 - 4 uit 6 7,00 1797 +0,4 Bas West 1694 1 - 0 1 1 1 ½ 4½ uit 6 7,50 1865 +0,9 Peter Pouw 1718 - - - - - - 0 0 uit 1 7,00 1534 -0,6 Bart Koeweiden 1615 - - - - - - 0 0 uit 1 8,00 1399 -0,6 Ede 2 (3e klasse D): do 14 okt Ede 2 - OPC 2-4 ma 8 nov Rhenen 1 - Ede 2 3-3 do 9 dec Ede 2 - Tiel 2 5-1 di 11 jan PSV DoDO 2 - Ede 2 1½-4½ do 17 feb Veenendaal 4 - Ede 2 2-4 do 17 mrt Ede 2 - De Toren 3 2½-3½ do 21 apr Bennekom 3 - Ede 2 2-4 De slotronde was bij Veenendaal Klasse 3D Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 1. De Toren 3 13 27½ xx 3½ 3 4½ 4½ 4 3½ 4½ K 2. Ede 2 9 25 2½ xx 4 2 3 4½ 4 5 3. Veenendaal 4 9 24½ 3 2 xx 3 3 4 5½ 4 4. OPC 8 20½ 1½ 4 3 xx 3½ 2 3 3½ 5. Rhenen 1 5 19½ 1½ 3 3 2½ xx 4½ 2 3 6. PSV-DoDO 2 5 19 2 1½ 2 4 1½ xx 5 3 7. Bennekom 3 4 16 2½ 2 ½ 3 4 1 xx 3 8. Tiel 2 3 16 1½ 1 2 2½ 3 3 3 xx D Ede 2 rating 1 2 3 4 5 6 7 score bord TPR W-We Dick Krijgsman 1671 0 ½ 1 ½ - 0 ½ 2½ uit 6 1,33 1641 -0,4 Hans v.d. Weteringh 1633 ½ ½ ½ 1 ½ ½ ½ 4 uit 7 1,57 1726 +0,9 Jos van Raan TL 1745 ½ 1 1 1 ½ 1 1 6 uit 7 3,43 1920 +1,2 Peter Dullaart 1696 1 0 1 1 1 0 1 5 uit 7 3,86 1764 +1,1 Walter Pol 1647 0 1 ½ 1 1 0 0 3½ uit 7 5,29 1584 -0,6 Mart Pol 1675 0 0 1 0 1 1 1 4 uit 7 5,43 1550 -0,9 Peter Pouw 1718 - - - - 0 - - 0 uit 1 2,00 1548 -0,6 Ede 3 (3e klasse F): do 14 okt ASV 6 - Ede 3 4½-1½ do 11 nov Ede 3 - UVS 4 3-3 ma 6 dec Dodewaard 1 - Ede 3 3½-2½ di 11 jan Ede 3 - De Sleutelzet 4½-1½ do 17 feb Ede 3 - Wageningen 5 3-3 ma 21 mrt De Toren 4 - Ede 3 2½-3½ di 19 apr Ede 3 - Elster Toren 3-3 De slotronde was bij De Sleutelzet Klasse 3F Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 1. ASV 6 12 29½ xx 1½ 4½ 4½ 5 5½ 4 4½ K 2. Elster Toren 1 11 28½ 4½ xx 2 3 5 4 4 6 3. UVS 4 10 25 1½ 4 xx 3 3 5 4½ 4 4. Ede 3 7 21 1½ 3 3 xx 3 2½ 3½ 4½ 5. Wageningen 5 7 19½ 1 1 3 3 xx 4 3 4½ 6. Dodewaard 1 6 18½ ½ 2 1 3½ 2 xx 3½ 6 7. De Toren 4 3 18 2 2 1½ 2½ 3 2½ xx 4½ 8. Sleutelzet 0 8 1½ 0 2 1½ 1½ 0 1½ xx D Ede 3 rating 1 2 3 4 5 6 7 score bord TPR W-We Jan van Woerden 1775 1 ½ 1 1 0 - - 3½ uit 5 1,00 1818 +0,2 Sebo Nienhuis 1656 0 1 ½ - 0 1 0 2½ uit 6 1,67 1603 -0,6 Henk Renger 1566 ½ 0 0 0 1 0 0 1½ uit 7 3,14 1344 -2,2 Jan Hartsuiker 1607 0 ½ 0 1 0 1 ½ 3 uit 7 3,71 1543 -0,8 Hans Thuijls TL 1600 0 1 0 ½ 1 1 ½ 4 uit 7 4,43 1616 +0,4 René de Korte 1461 0 0 1 1 1 ½ 1 4½ uit 7 5,71 1672 +0,9 Bart Koeweiden 1615 - - - - - - 1 1 uit 1 2,00 1863 +0,7 Peter Pouw 1718 - - - 1 - - - 1 uit 1 5,00 1764 +0,1 Erwin Oosterbeek 1418 - - - - - 0 - 0 uit 1 6,00 1322 -0,2 Ede 4 (4e klasse B): do 14 okt Ede 4 - Schaakstad 8 3-3 wo 10 nov Zeepaard - Ede 4 1½-4½ do 9 dec Ede 4 vrij do 13 jan Ede 4 - PSV DoDO 4 3½-2½ di 15 feb VSG 4 - Ede 4 2½-3½ do 17 mrt Ede 4 - VSG 3 3½-2½ di 26 apr Lelystad 4 - Ede 4 1-5 De slotronde was bij PSV DoDO Klasse 4B Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 1. Ede 4 11 23 xx 4½ 3½ 3½ 3 3½ 5 K 2. Zeepaard 9 23 1½ xx 3 4½ 4 4½ 5½ P 3. VSG 3 7 19½ 2½ 3 xx 2½ 4½ 3½ 3½ 4. VSG 4 6 18½ 2½ 1½ 3½ xx 4 4½ 2½ 5. Schaakstad 8 5 16½ 3 2 1½ 2 xx 3½ 4½ 6. PSV-DoDO 4 2 14 2½ 1½ 2½ 1½ 2½ xx 3½ 7. Lelystad 4 2 11½ 1 ½ 2½ 3½ 1½ 2½ xx Ede 4 rating 1 2 3 4 5 6 7 score bord TPR W-We Peter Pouw 1718 0 ½ - 1 1 ½ 1 4 uit 6 1,00 1707 -0,6 Peter Jonker TL 1516 0 1 - 1 0 ½ 0 2½ uit 6 3,33 1423 -0,3 Anton Spronk 1499 1 1 - 0 1 ½ 1 4½ uit 6 3,50 1636 +0,2 Jacob Bolderman 1584 1 - - 0 1 - 1 3 uit 4 3,50 1546 -0,4 Erwin Oosterbeek 1418 1 1 - 1 0 - 1 4 uit 5 4,80 1570 +0,7 Jan Groters 1549 0 ½ - ½ ½ 1 1 3½ uit 6 4,83 1483 -0,8 Bart Koeweiden 1615 - - - - - ½ - ½ uit 1 2,00 1494 -0,2 Harmen Wildenbeest 1494 - - - - - ½ - ½ uit 1 4,00 1490 Hermen Ketel 1612 - ½ - - - - - ½ uit 1 6,00 1724 +0,2 Ede 5 (4e klasse D): do 14 okt Ede 5 - ASV 8 1-5 do 11 nov Veenendaal 5 - Ede 5 5-1 do 16 dec Ede 5 - Tiel 3 1½-4½ ma 10 jan Dodewaard 3 - Ede 5 3½-2½ ma 14 feb Bennekom 4 - Ede 5 5½-½ do 17 mrt Ede 5 - Rhenen 2 2½-3½ ma 18 apr De Cirkel 2 - Ede 5 5½-½ De slotronde was bij Rhenen Klasse 4D Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 1. Bennekom 4 12 24½ xx 2½ 3½ 3½ 3½ 3½ 3½ 5½ K 2. Cirkel 2 11 25 3½ xx 3½ 3 3 3½ 3 5½ P 3. ASV 8 10 26½ 2½ 2½ xx 4 3½ 4 5 5 4. Veenendaal 5 8 24 2½ 3 2 xx 3 4 4½ 5 5. Rhenen 2 8 21½ 2½ 3 2½ 3 xx 3½ 3½ 3½ 6. Tiel 3 4 20 2½ 2½ 2 2 2½ xx 4 4½ 7. Dodewaard 3 3 16 2½ 3 1 1½ 2½ 2 xx 3½ 8. Ede 5 0 9½ ½ ½ 1 1 2½ 1½ 2½ xx Ede 5 rating 1 2 3 4 5 6 7 score bord TPR W-We Dick Donkervoort - 0 0 ½ 1 0 0 - 1½ uit 6 1,33 1305 Marcel Oosterhek TL 1468 0 0 0 1 0 0 0 1 uit 7 2,00 1216 Arnold van de Berg 1370 0 - 0 0 ½ 1 ½ 2 uit 6 2,83 1410 +0,3 Herman Haasjes 1395 - 1 0 0 0 ½ 0 1½ uit 6 4,50 1273 -0,7 Riet de Mol 1376 0 0 1 - - 1 0 2 uit 5 4,60 1411 +0,0 Gerrit Bouw 1396 1 0 0 - 0 0 0 1 uit 6 4,83 1213 -1,9 Coen Groen 1310 0 0 - 0 0 - 0 0 uit 5 5,60 1021 -1,4 Loek Platschorre 1623 - - - ½ - - - ½ uit 1 1,00 1458 -0,3
do 21 apr Ede 1 - Schaakstad 4 1½-6½ do 21 apr Bennekom 3 - Ede 2 2-4 di 19 apr Ede 3 - Elster Toren 3-3 di 26 apr Lelystad 4 - Ede 4 1-5 ma 18 apr De Cirkel 2 - Ede 5 5½-½
Ede 1 - Schaakstad 4 1½-6½ 1. Sjoerd Meijer - R. Pihlajama ½-½ 2. Martin Roseboom - W.A. Weenink ½-½ 3. Teus Weijman - F. Arts 0-1 4. John Zandvliet - M. v.d. Nieuwendijk 0-1 5. Bas West - A. Huis in 't Veld ½-½ 6. Hans Renken - R. Amato 0-1 7. Peter Pouw - A. de Freitas Teixeira 0-1 8. Bart Koeweiden - K. van Delft 0-1Slotronde eerste team
BSV 3 - ESV 2: 2-4
door Jos van Raan
De laatste wedstrijd tegen de Bennekommers liet duidelijk zien hoe sterk ESV 2 is. Binnen 2 uur was de winst binnen en stond er 3½-½ op het scorebord. Mart, Peter en Jos hadden geen moeite met hun tegenstanders en Dick kwam daarna remise overeen in gelijke stand.
Hans speelde zijn 2 vrijpionnen (op d2 en d3!) uit en stond daarna een dame tegen toren plus 2 pionnen voor. Kat in het bakkie dachten de omstanders. Maar daar dacht de tegenstander van Hans anders over. Heel slim bouwde hij een onneembare vesting met als resultaat remise.
Deze partij was ook symbolisch voor de resultaten van het tweede in deze competitie Betere stellingen opbouwen, maar niet altijd loon naar werken. En af en toe gewoon pech hebben. Dat leverde een fraaie 2e plaats op (met een half bordpunt meer dan Veenendaal 4), maar geen promotie. Die was voor De Toren 3 weggelegd. Tiel 2, tegen wie wij een 5-1 score behaalden, degradeert.
Goede persoonlijke scores haalden Jos met 6 uit 7 en Peter met 5 uit 7. Mart deed het als debutant in het tweede goed met 4 uit 7.
Dit was ook mijn laatste wedstrijd als teamleider. Voor de uitwedstrijden ben ik te laat van mijn werk thuis. Alle teamleden en invaller bedankt voor jullie inzet en samenwerking.
Bennekom 3 - Ede 2 2-4 1. A. Suuring - Dick Krijgsman ½-½ 2. K. Bodlaender - Hans v.d. Weteringh ½-½ 3. J. de Bruin - Jos van Raan 0-1 4. B. Galjart - Peter Dullaart 0-1 5. J. Hooft - Mart Pol 0-1 6. J. Neels - Walter Pol 1-0Derde team houdt koploper Elster Toren op remise
De slotronde voor ons derde team vond op dinsdag 19 april plaats bij De Sleutelzet in Het Dorp. Zoals gebruikelijk is de slotronde een aparte schaakhappening met het weerzien van alle tegenstanders uit de voorgaande ronden. De Sleutelzet had een knusse ruimte geregeld, waar onder een gemoedelijke sfeer om de punten gestreden werd. Het had wel wat aparts: daar waar de verlichting wat minder was, gaf een schemerlamp een wat huiselijke sfeer.
De laatste ronde mochten we aantreden tegen de koploper Elster Toren 1, dat een voorsprong van anderhalve bordpunt op nummer twee ASV 6 verdedigde. Helaas was Jan van Woerden verhinderd, maar in Bart Koeweiden hadden we een voorbeeldige vervanger gevonden. De bordopstelling had ik als teamchef voor de gelegenheid een beetje aangepast: kleurregulering, Bart op een hoog bord om alvast te wennen aan het niveau van het eerste team en Henk Renger op een laag bord zodat hij nog het een en ander goed kon maken. Vooraf hadden we gehoopt om er nog het een-en-ander van te maken, een gelijkspelletje zou heel mooi zijn. Per slot van rekening stonden we ex-aequo met Dodewaard 1 en meer bordpunten scoren dan zij is mooi meegenomen.
Lange tijd bleef de stand 0-0. René de Korte was aan het vijfde bord als eerste klaar: hij kwam bedrukt te staan nadat zijn tegenstander zijn g-pion soldaat maakte. Maar die werd een beetje ongeduldig en brak de stelling open. Zowaar kon René daar handig gebruik van maken: René won en dat te bedenken dat zijn tegenstander 4 uit 4 had gescoord! Jan Hartsuiker was verzwakt aan de wedstrijd begonnen: hij voelde een griep opkomen, maar toonde zijn ware spirit door niet af te zeggen en er gewoon voor te gaan! Aan het derde bord kreeg hij met zwart in iets betere stand remise aangeboden. Hoewel Jan een pion voorstond, was dit een dubbelpion en was de winst met dame en ongelijke lopers een haast onmogelijke opgave. Jan stemde na overleg ook in met de puntendeling, waardoor we met 1½-½ voorstonden. Ondertussen was ASV 6 bezig om Dodewaard in te maken, dus onze Elster opponenten moesten er vol tegenaan.
Zelf had ik aan het vierde bord een heerlijke partij vol met mogelijkheden. Ik kwam een pion voor te staan en had het initiatief. Op een gegeven moment miste ik de winnende voortzetting en werd mijn voordeel teniet gedaan. Gezien de stand in de wedstrijd plaatste ik een tactisch remise-aanbod. Mijn tegenstander had er, gezien de stelling op het bord, wel oren naar, maar moest toch met zijn teamleider overleggen. Die gebood door te spelen en prompt deed hij een inferieure zet. Ik kwam een pion voor, maar het was een randpion en het werd remise.
Sebo Nienhuis trof aan het eerste bord een tegenstander met 1844 ratingpunten achter zijn naam. Sebo hield zich taai, maar moest na een lange strijd toch het hoofd buigen, al zaten er tot het einde nog voldoende remisekansen in. Henk speelde aan het zesde bord een goede partij: hij kreeg het initatief en kwam materiaal voor. Hij kreeg al vroeg remise aangeboden, maar wilde zelf graag doorspelen. Aangezien er nog niks gebeurd was, was dat geen probleem. Helaas zorgde een doorgebroken pion van zijn tegenstander voor complicaties. Henk verdedigde zich met hand en tand, maar kon niet vermijden dat hij mat ging. Jammer! Zijn score dit seizoen (1½ uit 7) stelt teleur, maar gezien zijn getoonde spel had er veel meer ingezeten. Wellicht volgend jaar beter, Henk!
Toen stond het 3-2 voor de Elster Toren en werd het superspannend. Ondertussen was bekend dat ASV 6 met 5½-½ van Dodewaard 1 had gewonnen, dus Elst moest de laatste partij winnen om een barrage uit het vuur te slepen. Onze invaller Bart Koeweiden speelde aan het tweede bord een aantrekkelijke pot. Met wit het Koningsgambiet, uiteraard. Hij liet echter de stukken van zijn tegenstander iets te ver in zijn stelling struinen, waardoor zijn koningsvleugel uit elkaar geslagen werd en Bart een pion verloor. Maar Bart had ook een sterk wapen in de strijd: hij wist de ontwikkeling bij zijn tegenstander aardig te verstoren door hem de lange rochade te verhinderen. Daarmee kon hij het initiatief in de slotfase verkrijgen: Bart kwam met zijn torens op de zevende rij en hij kon daarmee een paar mooie vrijpionnen creëren. Voldoende voor de winst, die dik verdiend was. Al hoorde Bart iemand zeggen dat hij vet verloren stond en gemazzeld had. Maar dat hoort er ook bij, je hoort ons niet klagen. Voor onze Elster tegenstanders was het vet balen (net als wij verleden jaar, toen we na een 3-3 gelijkspel tegen Tiel 2 het kampioenschap op onze buik konden schrijven).
Het werd daarmee 3-3, waardoor ASV 6 kampioen werd en wij als vierde eindigden. We waren zwak begonnen, maar als collectief waren we ijzersterk geëindigd! René werd onze topscoorder met 4½ uit 7. Ook de andere teamleden bedank ik voor de trouwe inzet. Naast René en ondergetekende speelden ook Jan Hartsuiker en Henk alle wedstrijden.
Ede 3 - Elster Toren 1 3-3 1. Sebo Nienhuis - Th. Meijer 0-1 2. Bart Koeweiden - J. van Ginkel 1-0 3. Jan Hartsuiker - J.H. Engels ½-½ 4. Hans Thuijls - W. Martens ½-½ 5. René de Korte - N. Mrda 1-0 6. Henk Renger - P. Bongers 0-1Kampioenswedstrijd Lelystad 4 - ESV 4
Op 26 april speelden wij de beslissende wedstrijd te Putten. Wij arriveerden in een "koningsauto" (de Jaguar van Jacob), misschien al een goed voorteken! De strijdlustigheid was weer als vanouds aanwezig. Wij gingen er vanuit dat wij minstens gelijk spel zouden haalden en dus Kampioen zouden worden in onze groep. Hier had Peter Pouw op geanticipeerd en had een fles Champagne meegenomen naar Putten. Maar de fles bleef vooralsnog in de auto van Jacob. De teams waren allemaal aanwezig en de wedstrijdleider opende de avond met een korte speech waarin hij aankondigde dat ons team wel eens kampioen zou kunnen worden. Wisten wij natuurlijk al lang, maar zoals ik al vaker gezegd heb "je moet het nog wel even waar maken".
Zelf begon ik met goede moed mijn partij. De opening ging zelf erg vlot. Liet mij een beetje opjutten door de snelle zetten van mijn tegenstander. Op het moment dat ik rokeerde zette mijn tegenstander mij schaak en mijn dame stond "in haar blootje". Dat zag er niet best uit en vloekte een beetje ingetogen maar toch hoorbaar. Ik moest mijn dame geven voor een stuk. Dat was voor mij een geweldige dreun. Maar ja wat doe je dan in zo'n situatie, toch maar doorspelen wat eigenlijk normaal gesproken geen zin meer heeft. Vlak daarna kwamen onze supporters binnen!! Enige tijd later heb ik mijn partij maar opgegeven.
Jan Groters begon zijn partij met zijn geliefde Caro-Kann opening die op het bord kwam. Zijn tegenstander speelde alsof het een rapid partij was. Binnen een kwartier hadden ze al 25 zetten gedaan. Op die zet kwam hij een pion voor en daarna ging het erg snel bergafwaarts met m'n tegenstanders spel.Toen hij ook nog eens zijn Paard ruilde voor mijn pion had hij eigenlijk al op kunnen geven. 10 zetten later kon hij mijn vrij pion niet meer stoppen en dat zag hij gelukkig zelf ook in. De stond was nu weer gelijk 1-1.
Jacob Bolderman speelde weer een gedegen partij en won de dame van zijn tegenstander. Vrij kort na de overwinning van Jan gaf de tegenstander van Jacob op het was nu 2-1 voor ons. Nu nog het 3e punt scoren en wij waren Kampioen.
Na het uitwisselen van een dame, loper en paard staat er een stelling op bord, waarbij wit, mijn tegenstander, een losse pion heeft op d3 en Anton Spronk een aangesloten pion op c5. Wit besluit om zijn pion met al zijn stukken te verdedigen. Als Anton zijn c5-pion doorschuift valt zijn stelling in duigen, waardoor hij met een toren op de achterlijn en de witte loper een stuk pakt op f1. Met de eindafwikkeling laat hij het publiek toch nog zweten, doordat Anton niet zijn loper door de geschakelde koningstelling op h4 zet (met mat), maar pakt Anton met de loper zijn toren. Hierna capituleert hij toch. Inmiddels is het 3e punt veroverd en de champagne kan tevoorschijn worden gehaald.
Ook Peter Pouw doet verslag van zijn partij. De druk was hoog. Wij
konden kampioen worden! Tegen de heer E. Cramer, die niet te vinden is op de
laatste KNSB-ratinglijst maar, nog zonder verliespartij, toch aardig op dreef
was. Op e4 volgde na ca. 10 minuten d4.
Ja, mijn tegenstander moest eerst even wat oude bekenden begroeten, die,
naar ik veronderstel, met hun eigen partij bezig waren en niet zaten te
wachten op Cramers woorden, van welke strekking dan ook. Maar goed het spel
vervolgde. Na korte tijd schrok ik heftig. Peter Jonker, naast mij, gaf de
dame en kreeg alleen een loper hiervoor terug, daarmee verloor hij zeer
waarschijnlijk ook de partij. Verdikkeme. Op dat moment een virtuele
achterstand. Ik kreeg weinig grip op het spel en bij het gemis aan
aanknopingspunten kon ik ook niet echt een plan maken. Ik wilde het bord zo
vol mogelijk houden om de zaak te compliceren maar verzandde in mijn eigen
complicaties. Gesterkt met enige opbeurende woorden van een inmiddels
aanwezig supporter: "Rustig blijven een plan komt heus nog wel...", sloeg ik
op de 23e zet een loper. Ik speelde puur op gevoel want een mistige brij van
combinaties was mogelijk. Toen die mist opgetrokken was en er diverse stukken
hijgend naast het bord stonden kon ik de ESV-omstanders meedelen dat ik een
pion én een loper voorstond, maar dat ik niet meer precies wist op welke zet
ik dat voordeel behaald had. Vervolgens werden nog drie halfzetten gespeeld
waarop mijn tegenstander, na enige bedenktijd, in verbazing sprak: "Verrek, ik
ben een stuk kwijt!" En hij gaf op. Kampioen waren wij toen al!!
Peter Pouw scoorde het 4e punt en alleen Erwin speelde toen nog.
Erwin Oosterbeek speelde zijn partij zoals altijd bedachtzaam en loerend op fouten van zijn tegenstander. Hij zette zijn partij goed op en en zijn tegenstander ook. Op enig moment vertelde hij mij dat hij een plannetje aan het bedenken was om zijn tegenstander mat achter de paaltjes te geven. Maar dat leek nog niet zo simpel. Hij stond wel beter maar moest dit nog zien te verzilveren... Zijn tegenstander wilde de dames ruilen maar zag hierbij over het hoofd dat er dan ook een stuk verloren zou gaan. Helaas ging Erwin hier niet op in en kon zo het stuk niet incasseren. Hij ging er nog eens goed voor zitten wat uiteindelijk resulteerde in een verdiende winst voor hem. Het feest kon beginnen.
Het was voor ons allen een zeer geslaagd seizoen, ondanks de verliespartijen die er natuurlijk ook waren. Hopelijk kunnen wij ons in de 3e klasse handhaven met dezelfde teamsamenstelling. Ook wil ik de fotografen en de supporters nogmaals bedanken voor hun aanwezigheid op de slotavond in Putten. Het was een feest! En wij vertrokken met de "koningsauto" weer huiswaarts.
Lelystad 4 - Ede 4 1-5 1. E.P. Cramer - Peter Pouw 0-1 2. P. Zwaan - Peter Jonker 1-0 3. W. Stapersma - Erwin Oosterbeek 0-1 4. A. Wongsodrono - Anton Spronk 0-1 5. N. van Schajik - Jacob Bolderman 0-1 6. J. de Jong - Jan Groters 0-1Fotoreportage met veel foto's
De Cirkel 2 - Ede 5 5½-½ 1. J. van de Brink - Arnold v.d. Berg ½-½ 2. E.J. Aalbers - Marcel Oosterhek 1-0 3. J. van Sprundel - Gerrit Bouw 1-0 4. M. Bourgeois - Riet de Mol 1-0 5. F. Kingma - Herman Haasjes 1-0 6. E. Janssen - Coen Groen 1-0
do 17 mrt Westervoort 1 - Ede 1 1-7 do 17 mrt Ede 2 - De Toren 3 2½-3½ ma 21 mrt De Toren 4 - Ede 3 2½-3½ do 17 mrt Ede 4 - VSG 3 3½-2½ do 17 mrt Ede 5 - Rhenen 2 2½-3½
Westervoort 1 - Ede 1 1-7 1. M. de Mol - Martin Roseboom 0-1 2. J. Puijman - Sjoerd Meijer 0-1 3. P. de Mol - Teus Weijman ½-½ 4. E. Peters - Ronald Klaassen ½-½ 5. J. Vos - Hans Renken 0-1 6. R. Schulenberg - Willem Slagter 0-1 7. R. Whiteley - Willem de Wilde 0-1 8. D. Hoebink - Bas West 0-1ESV 2 - De Toren 3: 2½-3½
Proficiat schakers van Toren 3. Op jullie overwinning was niets af te dingen. Koelbloedig hebben jullie in het laatste uur toegeslagen. Jullie zijn al een wedstrijd voor de slotronde kampioen van klasse 3D. Dat duidt op overmacht.
Ondanks dat
En dan toch ruim winnen van ESV 2. Klasse.
Nogmaals proficiat.
Ede 2 - De Toren 3 2½-3½ 1. Hans v.d. Weteringh - H. Hoedemaeckers ½-½ 2. Dick Krijgsman - P. Lincewicz 0-1 3. Peter Dullaart - R. Brachten 0-1 4. Jos van Raan - A. Schouten 1-0 5. Walter Pol - M. Steinan 0-1 6. Mart Pol - A. Landman 1-0Derde team verslaat De Toren 4
Nadat afgelopen donderdag het tweede thuis met 3½-2½ van het derde van De Toren verloren had, mochten we met het derde op maandag 21 maart in een uitwedstrijd aantreden tegen De Toren 4. Helaas moesten we het stellen zonder onze vaste eerstebordspeler en topscoorder Jan van Woerden, maar in Erwin Oosterbeek hadden we een goede vervanger gevonden.
Henk Renger had zijn avond niet: aan het tweede bord speelde hij tegen Jan Looyen en dacht in de opening een pionnetje te kunnen winnen. Deze bleek helaas giftig te zijn: de dame van zijn tegenstander kwam in zijn stelling struinen en nam een belangrijke c-pion mee. Henk stond meteen minder en werd in een - voor zijn doen ongewone - verdedigende positie gedrongen. Toen daarna een wit paard binnenviel, kostte het de kwaliteit en was het einde weldra daar.
Heel lang stonden we met 1-0 achter, maar op de meeste borden kwamen we gaandeweg beter te staan. Jan Hartsuiker veroverde aan het derde bord de e5-pion van zijn tegenstander Frans Vermeer. Met deze aanval ging ook ruimtevoordeel gepaard en Jan's tegenstander had niks meer. Jan won.
Aan het vierde bord was de strijd tussen beide teamcaptains gaande. Hans Thuijls speelde met zwart en won met een loperaanval al vlug een kwaliteit. Zijn tegenstander beschikte echter over het loperpaar en bovendien was de stelling gesloten. Pas na lang manoeuvreren wist Hans wat materiaal te ruilen en nam zijn tegenstander het initiatief om de stelling te openen. Hierna kregen Hans' torens ook wat meer ruimte, waarna de overwinning een kwestie van tijd zou zijn. Echter, zijn tegenstander maakte een blunder door een afruil te initieren met stukverlies, waarna het punt kon worden bijgeschreven.
Drie partijen waren nog bezig: Sebo Nienhuis stond aan het eerste bord gewonnen, de stelling van René de Korte aan bord 5 was potremise en invaller Erwin Oosterbeek aan het zesde bord stond bedrukt. Daarnaast hadden onze mannen veel minder tijd en kwamen ze alle drie in tijdnood.
Sebo's stukken stonden veel beter geposteerd dan die van zijn tegenstander en slim manoeuvreren leverde een dubbele aanval op, welke uiteindelijk een stuk opleverde. Nadat de kruitdampen opgetrokken waren, stond een stelling op het bord, waarbij Sebo een toren en twee pionnen had en zijn tegenstander vier pionnen. Sebo slaagde erin om mogelijk promotiegevaar af te wenden én om het mogelijk pat, dat in de eindfase zat, uit de weg te gaan. Sebo's tegenstander gokte hierop, maar gokte verkeerd: hij werd door Sebo matgezet. Hiermee kwam de stand op 3-2 in ons voordeel.
Ondertussen stond Erwin heel moeilijk: diverse stukken van zijn tegenstander waren op zijn koningsstelling gericht. Nadat die een torenoffer had geplaatst, was er geen houden meer aan: Erwin moest zijn dame geven en dreigde mat te gaan. Tijd om op te geven.
René stond in zijn partij beter, maar kon op een gegeven moment niks meer bereiken. Uiteindelijk kwam een eindspel met ongelijke lopers op het bord en dat wordt meestal remise. Ook in dit geval, waarna de overwinning voor ons binnen was.
Op de terugweg beleefden we nog even een hachelijk momont: opeens dook een hert op vlak langs de weg en toen we het dier naderden besloot het opeens over te steken. Gelukkig kwam het net niet tot een aanrijding. Wat je zoal niet tegenkomt op een avondje OSBO.
We staan nu (met Dodewaard 1) gedeeld vierde en de laatste wedstrijd moeten we nog aantreden tegen de koploper Elster Toren. Maar met zes punten uit zes wedstrijden zijn we tot op heden een goede middenmoter gebleken.
De Toren 4 - Ede 3 2½-3½ 1. Peter Hamers - Sebo Nienhuis 0-1 2. Jan Looyen - Henk Renger 1-0 3. Frans Veerman - Jan Hartsuiker 0-1 4. Angelo Spallina - Hans Thuijls 0-1 5. Cor Lindeman - René de Korte ½-½ 6. Mark van Gemert - Erwin Oosterbeek 1-0ESV 4 tegen VSG 3: Jan Groters zorgt in eindfase van de wedstrijd voor de teamoverwinning
Donderdag 17 maart was het dan zover. Een belangrijke wedstrijd zou het worden daar wij in de race waren om koploper in de poule te blijven. Geen gemakkelijke klus bleek achteraf. Twee goede invallers, Bart en Harmen, steunden ons in de wedstrijd omdat Jacob de griep te pakken had en Erwin om persoonlijke redenen niet mee kon doen. Wel heeft Erwin foto's van het team genomen en van onze invallers. De spelers heb ik gevraagd een verslagje van hun partij te maken.
Als eerste eindigde de partij van Peter Jonker in remise. Hij maakte een klein foutje in het middenspel waarbij 2 pionnen verloren gingen, maar kreeg van zijn tegenstander een remiseaanbod wat hij niet wilde weigeren.
Peter Pouw speelde tegen Wido Sparling en kreeg opnieuw het gemis aan openingskennis op zijn bord. Sparling opende met f4. Het schijnt bekend te zijn onder Bird's opening. Code A02. Frappant is dat wit, kennelijk wel op de hoogte was van deze opening, maar zelf op de 6e zet van de theoretische paden afweek. Eigenlijk is hiermee het spannendste gedeelte van de partij mee verteld. De stukken stonden wat tegen elkaar te leunen en als het enige spanning in de stelling zou kunnen brengen werden zij eraf geruild. Onder dát motto werden op de 19e zet de damelopers uitgewisseld maar toen vond ik dat ik eigenlijk ietsje minder stond. Ik bood, in overleg met de captain, remise aan hetwelk onmiddellijk werd geaccepteerd. Het spannendste kwam nog en dat was het wachten op wat mijn teamgenoten zouden presteren.
Harmen Wildenbeest zijn partij verliep erg stroef. Hij behandelde de opening verkeerd, waardoor zwart het initiatief kreeg. Om een matdreiging af te slaan verloor hij een pion. Hierna werden de stukken geruild. In het toren koning en pionnen eindspel had zwart moeten winnen, maar hij maakte de fout om met de koning naar de a-lijn te gaan. Hierdoor had wit minimaal eeuwig schaak en zelfs matdreiging. Hierop werd remise besloten.
Anton Spronk kreeg een Siciliaanse opening. Hij rokeerde kort en wit lang. Na de damesruil ontstaat er een Paso Doble voor twee heren in het midden van het bord. Bij het eindspel had hij onverwacht een kwaliteitsvoordeel en een goede stelling, maar met 7 minuten tijd over accepteer hij mede door de teamtactiek remise.
Bart Koeweiden kreeg na de opening een variant van het koningsgambiet op het bord. Al vlug had hij een licht voordeel opgebouwd dat hij gaandeweg wou uitbouwen. Ondanks het positionele overwicht (koningsvleugel) kreeg hij geen aanval van de grond. Langzaam maar zeker probeerde zijn tegenstander zich van de druk te bevrijden door een tegenaanval te lanceren op de damevleugel. Deze aanval kon hij neutraliseren waardoor hij een klein plusje overhield. Maar aan een klein plusje heb je weinig als je dat niet kan uitbouwen. Er moest nu actie ondernomen worden! Voor hij verder ging hij eerst informatie inwinnen bij een andere partij (Jan). Omdat Jan op het punt stond te gaan winnen (100% zeker) en de andere teamleden allen remise speelden, kon hij het permitteren om remise aan te bieden. Zijn tegenstander weigerde dit na overleg met zijn eigen teamleider. Vervolgens bood hij 2 zetten later weer remise aan en omdat mijn tegenstander het ook niet meer wist accepteerde hij dit.
Jan Groters kreeg een Dame Indische opening op het bord en kwam positioneel steeds beter te staan. In het middenspel dacht hij door gedwongen pionnenruil een stuk te kunnen winnen maar vergat daarbij een gevaarlijk uitziende dreiging op zijn Koning. Na die dreiging uit de weg te hebben geruimd en inmiddels een gezonde pion voorstond, kon hij met 2 verbonden pionnen oprukken. Middels een penning lukte het hem later ook nog een Paard te veroveren en stond hij inmiddels dik gewonnen. Maar ja als bijna alle zetten naar winst voeren wil je toch de beste zet doen dus kwam hij in tijdnood. Doordat zijn tegenstander op mijn tijdnood speelde vergat hij zijn laatste stuk weg te zetten dus ruilde Jan zijn Toren voor mijn Paard. Twee zetten later promoveerde hij en met Dame en Toren was het karwei snel gedaan en had ons team deze belangrijke overwinning binnen.
Na deze belangrijke teamoverwinning rest ons nog te winnen of gelijk te spelen tegen onze laatste tegenstander Lelystad 4. Ook hier zullen wij geconcentreerd moeten blijven om dit tot een goed einde te brengen.
Ede 4 - VSG 3 3½-2½ 1. Peter Pouw - W. Sparling ½-½ 2. Bart Koeweiden - D.J. Hop ½-½ 3. Peter Jonker - G. Rog ½-½ 4. Harmen Wildenbeest - T. Meurs ½-½ 5. Anton Spronk - H. Bosch ½-½ 6. Jan Groters - J. Bakker 1-0
Ede 5 - Rhenen 2 2½-3½ 1. Dick Donkervoort - J. Harms 0-1 2. Marcel Oosterhek - C. ter Beek 0-1 3. Arnold v.d. Berg - R. Hovestad 1-0 4. Gerrit Bouw - H. Luimes 0-1 5. Riet de Mol - M. Mulder 1-0 6. Herman Haasjes - J. Jonkers ½-½
do 17 feb Ede 1 - Wageningen 3 3½-4½ do 17 feb Veenendaal 4 - Ede 2 2-4 do 17 feb Ede 3 - Wageningen 5 3-3 di 15 feb VSG 4 - Ede 4 2½-3½ ma 14 feb Bennekom 4 - Ede 5 5½-½
Ede 1 - Wageningen 3 3½-4½ 1. Sjoerd Meijer - J. Stigter ½-½ 2. Martin Roseboom - M. Naayer ½-½ 3. Willem Slagter - F. Tromp 0-1 4. Ronald Klaassen - R. Christians 0-1 5. John Zandvliet - F. Bonnier ½-½ 6. Hans Renken - C. Wiersma ½-½ 7. Willem de Wilde - B. Dodeman ½-½ 8. Bas West - D. van Baarsen 1-0Veenendaal 4 - ESV 2: 2-4
Met een regelmatige overwinning zijn de aanvankelijk sterker geachte Veenendalers een kopje kleiner gemaakt. Goed spel van alle teamleden zorgde voor een regelmatige overwinning.
Hans zorgde voor de eerste uitslag na netjes de teamleider om toestemming gevraagd om het remiseaanbod te mogen accepteren. Dat was geen probleem met betere stellingen op de borden bij de Polletjes, Peter D. en Jos. Daarentegen stond Peter Pouw, op het laatste moment ingevallen voor de zieke Dick, al snel verloren. Een volkomen mislukte opening zorgde voor een kwaliteit, een pion en een punt achterstand. Rond half elf zette een wederom snel spelende Mart zijn tegenstander midden op het bord mat. Een droom voor iedere schaker. Met een andere stijl van spelen volgde Peter D. Het was steeds pionnetjes tellen op zijn bord. Maar Peter had wel steeds de betere stelling.
Jos had een taaie tegenstander te bestrijden. Met een kleine combinatie won hij een pion. Maar de winst lag voor het oprapen als hij een paar zetten later nog een pion had gewonnen. Zoiets zie je pas na de partij. Met 1 minuut op de klok besloot hij de partij remise te geven. Jammer. Het was een volkomen gewonnen eindspel voor hem. Walter moest de voorsprong veilig stellen. Zijn tegenstander offerde in de opening een stuk voor een pion zonder veel perspectief. Met degelijk spel weekte Walter zijn toch wel wat gedrongen stelling los en maakte het in de laatste minuten van de wedstrijd koel af. Waarschijnlijk beïnvloed door de vele ijsthee die om ons heen gedronken werd.
Als we in de volgende wedstrijd De Toren-3 op dezelfde manier inpakken, kunnen we in Veenendaal de promotiebeker in ontvangst nemen.
Veenendaal 4 - Ede 2 2-4 1. F. Suijdendorp - Hans v.d. Weteringh ½-½ 2. P. Anjema - Peter Pouw 1-0 3. J. van Ham - Jos van Raan ½-½ 4. J. Ordelman - Peter Dullaart 0-1 5. H. de Jong - Mart Pol 0-1 6. O. van Hattem - Walter Pol 0-1Derde team sleept in extremis gelijkspel uit het vuur
Verleden jaar won het derde met 6-0 van Wageningen 5. Op 17 februari 2005 ontmoetten beide ploegen elkaar weer en zo'n grote overwinning werd niet verwacht. Temeer, daar Wageningen Dodewaard had verslagen, een tegenstander waar wij nooit van konden winnen. We waren compleet en we speelden in onze vaste opstelling. Jan van Woerden voelde zich niet helemaal goed (aanvankelijk was het niet helemaal zeker of hij mee zou spelen) en vroeg al snel of hij remise aan mocht bieden. Ik stemde hiermee in, maar zijn tegenstander verkoos om door te spelen.
Lange tijd gebeurde er vrij weinig. Jan van Woerden verloor een kleine kwaliteit, René de Korte had zijn tegenstander met een geïsoleerde tripelpion op de c-lijn en een onontwikkelbare loper erachter opgezadeld. Bij mijzelf leek de stelling bijna potremise. Jan Hartsuiker en Henk Renger stonden redelijk en verder stond alleen Sebo Nienhuis met twee pionnen minder slecht. Even na half elf vond Jan van Woerden zijn stelling zo slecht, dat hij zijn partij opgaf.
Jan Hartsuiker stond redelijk, maar de zet Lf6 van zijn tegenstander maakte een einde aan zijn illusies: zijn dame stond plotseling gepend op matveld b2. Even later verloor Sebo: de twee pionnen achterstand waren omgeruild tot een vol stuk en toen de dame en toren van zijn tegenstander de druk opvoerden, was er geen eer meer te behalen (0-3).
Bij Henk kon het lange tijd alle kanten op: er waren kansen voor beide spelers. De beslissing viel in de tijdnoodfase: Henks tegenstander was in tijdnood gekomen en Henk had een pion gewonnen. In de eindfase was het beslissend voor de winst. Zelf had ik een pion gewonnen toen mijn tegenstander zijn dame naar een verkeerd veld gemanoeuvreerd had. Het eindspel moest ik nauwkeurig uitspelen, maar dat lukte, al hielp mijn tegenstander mij een handje door door zijn vlag te gaan.
Met een 3-2 achterstand hing nu alles af van de partij van René. Bij winst zouden we nog een gelijkspel kunnen behalen. René begon prachtig en speelde een goede partij. De geïsoleerde tripelpion van zijn tegenstander leverde René pionwinst op. Toen het aan mijn bord spannend werd, begon René minder goed te spelen, maar uiteindelijk wikkelde hij af naar het eindspel toren en pion tegen toren. René slaagde erin om te promoveren, maar toen moest hij proberen in twintig seconden mat te zetten met koning en toren tegen koning. Dit lukte ternauwernood: René hield twee seconden over. Het gelijkspel was binnen, een resultaat dat niet meer werd verwacht.
Ede 3 - Wageningen 5 3-3 1. Jan van Woerden - M. Löffler 0-1 2. Sebo Nienhuis - J. Melgers 0-1 3. Henk Renger - R. Timmer 1-0 4. Jan Hartsuiker - S. Bijlmakers 0-1 5. Hans Thuijls - E. van Mullekom 1-0 6. René de Korte - J. Koerselman 1-0Verslag VSG 4 - ESV 4
Op dinsdagavond traden wij aan om onze toppositie in de poule te verdedigen. Wij gingen naar Ermelo wat een kleine drie kwartier rijden is. Iedereen had er weer veel zin in om een goede pot te schaken. Zelf had ik last van een aankomende griep en ben met enkele aspirientjes vertrokken van huis.
Jan Groters had zijn partij goed opgezet en stond zelfs (achteraf) iets beter. Op enig moment kwam hij naar mij toe om te vragen of hij het remiseaanbod mocht aanvaarden. Na enig overleg met hem, waarin hij zelf al aangaf niet zoveel energie te hebben om de partij tot laat in de avond uit te spelen, werd besloten tot remise.
Peter Pouw doet hierna zelf verslag van zijn partij: na een rustige opbouw, waarin ik met wit vrij aardig uit de opening kwam, kwam al vrij snel een opmars van de zwarte f- en g-pion. Dit zette de zwarte koning behoorlijk op de tocht, maar zolang ik geen aanval had, was dat een klein probleem voor zwart. Op de 14e zet vergat zwart zijn paard uit de vuurlinie te halen en ik schoot het beest van het bord. Hr. Bosch uitte vele verwensingen, aan zichzelf, maar geheel terecht was dat niet want heel gemeen en niet pareerbaar schoof hij de f- en g-pionnen nog verder naar voren. Ik mocht geen lichte stukken ruilen om te voorkomen dat zijn dame via de h-lijn binnenkwam, maar daarmee stonden mijn stukken wel redelijk passief op de onderste rij. Toen zwart het niet aandurfde om nóg een stuk in te leveren, offeren dus, kon ik mijzelf bevrijden met een aanval op h7. Dat was het begin van het einde voor zwart en na 25 zetten hield hij het voor gezien. Pfffft. Vooral de analyses van clubleden en Fritz maakten duidelijk dat ik werkelijk gezwijnd had.
Peter Jonker speelde zijn opening goed en kwam op voordeel te staan. Hij overzag helaas een afruil waarbij hij een overwegend voordeel kon behalen. In het middenspel won hij een kwaliteit die helaas door onnauwkeurige zetten weer tenietgedaan werd. In het eindspel kwam zijn tegenstander een stuk voor te staan en gaf hij het op. De stand was op dat moment gelijk.
Jacob Bolderman begon zijn partij in opperste concentratie maar door toch wat onnauwkeurige zetjes in de laatste 2 uurtjes verloor hij materiaal. En verwachte ik dat hij deze partij zou verliezen temeer daar hij veel minder tijd had als zijn tegenstander. Maar door een "wonder" maakte zijn tegenstander blunders en won hij daardoor nog ternauwernood.
Erwin Oosterbeek doet hierna zelf verslag: over mijn partij kan ik kort zijn, stuk winnen daarna proberen om zoveel mogelijk af te ruilen. Tegenstander gaat dit uit de weg. Ik maak een plan, maar verdiep me teveel in de stelling. Gevolg is tijdnood. Wat doet men in tijdnood met een stuk meer? Offeren? Nee, heer Oosterbeek gaat toch nog spel proberen te maken en blundert vervolgens enorm!
Anton Spronk zette zijn partij degelijk en positioneel op. Er ontstond een spannende partij waarbij Anton nauwkeurig bleef spelen en de druk op de koningsstelling verhoogde. Zijn tegenstander kon een mat niet meer ontlopen en gaf op. Met de eindstand waren wij dan ook zeer tevreden ondanks het geluk en ongeluk van enkele teamleden.
VSG 4 - Ede 4 2½-3½ 1. H. Bosch - Peter Pouw 0-1 2. T. Meurs - Peter Jonker 1-0 3. W. Viets - Anton Spronk 0-1 4. T. Paulus - Erwin Oosterbeek 1-0 5. J. Brouwer - Jacob Bolderman 0-1 6. H. Boer - Jan Groters ½-½
Bennekom 4 - Ede 5 5½-½ 1. M.P. de Haan - Dick Donkervoort 1-0 2. J.H. Decker - Marcel Oosterhek 1-0 3. C. Struyk - Arnold v.d. Berg ½-½ 4. R.K. Bakker - Herman Haasjes 1-0 5. M.de Goffau - Gerrit Bouw 1-0 6. G. Drenth - Coen Groen 1-0
do 13 jan Ede 1 - SMB 5 6-2 di 11 jan PSV DoDO 2 - Ede 2 1½-4½ di 11 jan Ede 3 - De Sleutelzet 4½-1½ do 13 jan Ede 4 - PSV DoDO 4 3½-2½ ma 10 jan Dodewaard 3 - Ede 5 3½-2½
Ede 1 - SMB 5 6-2 1. Sjoerd Meijer - Valentijn Phijffer 1-0 2. John Zandvliet - Henny Goverde 1-0 3. Teus Weijman - Henk v.d. Berg 0-1 4. Ronald Klaassen - Roy v.d Hatert 0-1 5. Hans Renken - Onno Marres 1-0 6. Willem Slagter - Jaap van Gelderen 1-0 7. Willem de Wilde - Jan Aalbers 1-0 8. Bas West - Peter Groenewald 1-0Door Diepte Omhoog: PSV-DoDO 2 - ESV 2: 1½-4½
Een mooie spreuk, die afkorting van DoDO. Altijd toepasbaar, al is natuurlijk nooit duidelijk in welke fase de vereniging verkeert. Dinsdag 11 januari na de wedstrijd tegen ESV althans niet in hogere sferen.
Putten ligt dichter bij dan wij Edenaren dachten. Daarom arriveerden we 20 minuten voor acht in de tot schaaklokatie omgebouwde gymzaal. Veel te ruim voor die paar schakers dachten we met zijn allen. En bij aanvang misten we ook nog 2 tegenstanders die pas later opgetrommeld konden worden.
ESV 2 begon nerveus aan de wedstrijd, want er moest gewonnen worden, wilden we nog meedoen met de grote jongens uit de pool. Dat leverde snel 2 verloren en 1 gewonnen staande partijen op. Bij Dick ging het al na 5 zetten volkomen fout. Kwaliteitsverlies en pion plus een verdwaalde koning. Ook Mart's koning verpoosde op velden waar koningen in het middenspel niet behoren te komen. Daarentegen stond Walter 2 torens en 2 pionnen voor! (En nog werd er doorgespeeld).
Onze Pollen zorgden voor 1-1. Peter stond een pion achter. Hans compenseerde dit met een pluspion. En Jos had openingsvoordeel maar piekerde hoe hij hier resultaat uit kon halen.
Rond half elf zorgden Hans en Jos voor 1-3 en kon de wedstrijd niet meer verloren worden. Alle aandacht ging naar het bord van Peter, waar zijn lopers uitermate gevaarlijk gericht stonden op de Puttense koningsstelling. Yes, Peter deed de juiste zetten en won een toren en daarmee de partij. Hiermee kreeg Peter de eer van matchwinnaar.
Natuurlijk zat Dick in grote tijdnood. Koel zette Dick het bord in brand, terwijl zijn tegenstander meer moeite had om de vele zetten te noteren, Dick loosde met een beetje geluk de stelling in veilige remisehaven, wat door zijn tegenstander wel erg laat werd opgemerkt (randpion).
Een verdiende overwinning voor ESV 2.
PSV DoDO 2 - Ede 2 1½-4½ 1. Arie Teeuwen - Dick Krijgsman ½-½ 2. Imal Ahmadi - Hans v.d. Weteringh 0-1 3. Wouter van Zelderen - Jos van Raan 0-1 4. Peter Teune - Peter Dullaart 0-1 5. Johan Cordes - Mart Pol 1-0 6. Carine van Beek - Walter Pol 0-1Derde team wint eindelijk
Na drie ronden kon het derde team slechts bogen op één gelijkspelletje en aangezien De Sleutelzet nog al haar wedstrijden fors had verloren, dachten we dit varkentje wel even te kunnen wassen. Gezien de einduitslag was het aardig gelukt, maar het ging niet zo gemakkelijk. Officieel gold deze wedstrijd als thuiswedstrijd, maar om de bekende reden werd er op 11 januari in Het Dorp gespeeld.
Jan van Woerden was aan het eerste bord als eerste klaar: hij wist al snel druk op f2 te leggen en een gezonde pion buit te maken. Daarna was het afwikkelen naar een gunstig eindspel en het pleit was snel beslecht. Hans Thuijls werd aan het derde bord geconfronteerd met een gevaarlijk loperoffer op h7. Hans had de keus: het offer afslaan en in een mindere stelling met een pion minder blijven doormodderen of het offer aanvaarden en hopen dat hij een sluitende verdediging kon vinden. Hij besloot om de gok te wagen en uiteindelijk was de verdediging voldoende, maar zetherhaling zat in de stelling en toen zijn tegenstander remise aanbood was de vrede snel getekend.
Jan Hartsuiker stond aan het vierde bord gewonnen: hij stond twee stukken voor en het wachten was enkel op de genadeklap. René de Korte had aan het zesde bord ook een voordeel bereikt en toen zijn tegenstander een kwaliteit verloor, kon het punt snel worden bijgeschreven. Jan Hartsuiker won kort daarna ook en de eerste overwinning dit seizoen voor Ede 3 was een feit.
Peter Pouw, die voor Sebo Nienhuis inviel, kwam in het begin van zijn partij aan het vijfde bord enigszins in het nauw, maar kon zich daarna makkelijk bevrijden. Vervolgens kreeg hij het initiatief en kon hij een dubbele aanval plaatsen: torenwinst of mat. Zijn tegenstander koos voor het redden van zijn toren en Peter zette mat. Henk Renger had een fraaie aanval aan het tweede bord, maar die zette helaas niet door. Meer dan een pion leverde het hem niet op. Helaas beging hij in het eindspel een fout en verloor zijn paard en daarmee de partij. Het is tot-nu-toe Henk zijn seizoen niet, hopelijk volgende keer beter!
De eindstand kwam hiermee op 4½-1½ voor het derde. Eindelijk gewonnen en het is niet eens laat geworden: om kwart voor elf was de klus geklaard.
Ede 3 - De Sleutelzet 4½-1½ 1. Jan van Woerden - J. Bosmans 1-0 2. Henk Renger - R. v.d. Hoeff 0-1 3. Hans Thuijls - J. Hallers ½-½ 4. Jan Hartsuiker - T. Kloppenburg 1-0 5. Peter Pouw - S. Kloppenburg 1-0 6. René de Korte - T. Dolmans 1-0ESV 4 verovert teamoverwinning in laatste seconden
Natuurlijk wilden wij deze wedstrijd winnen tegen PSV-DoDO 4. Maar dan moet je dat nog wel waar maken. In ieder geval waren wij allen goed gemotiveerd. Zelfs Peter Pouw liet ons niet in de steek vanwege zijn voetbreuk waaraan hij tijdens de wedstrijd veel pijn had. Erwin Oosterbeek had een digitale camera meegenomen om enkele momenten vast te leggen.
Van verschillende teamleden heb ik de partijverslagen ontvangen en wil deze hier vermelden.
Jan Groters (zwart) speelde een Caro-Kann achtige opening waarbij hij een klein postioneel voordeel had en de partij bekwaam werd dichtgeschoven. Dus bood Jan zijn tegenstander remise aan, die hij na enig nadenken accepteerde.
Peter Jonker (wit) zette zijn partij rustig op en ontwikkelde zijn stukken goed. Dit had als resultaat dat hij twee pionnen en een kwaliteit voorkwam. In het eindspel bleek dit van groot belang. Er konden twee pionnen van Peter promoveren en zijn tegenstander kon er maar één tegenhouden. Dus bleef er voor zijn tegenstander niets anders over dan op te geven. De stand was nu 1½ tegen ½ in ons voordeel.
Anton Spronk (zwart) verliest in het middenspel zijn e-pion en zijn tegenstander de h-pion. Eveneens gaat de toren verloren door aftrekschaak op f7 Maar Anton geeft nog niet op. In het eindspel waarbij het materiaal enigszins weer in evenwicht komt met 3 witte pionnen 2 zwarte pionnen plus ieder 1 paard wordt de stelling toch moeilijk te houden en geeft Anton uiteindelijk op.
Jacob Bolderman komt na de opening enigszins beter te staan en de strijd gaat daarna gelijk op. Helaas in het eindspel komt zijn tegenstander met verrassende zetten voor hem en moet hij opgeven.
De stand is nu 1½-2½ in ons nadeel. Op dit moment bekeek ik de borden van Peter Pouw en Erwin Oosterbeek. Gezien de situatie op deze borden schatte ik in dat wij deze wedstrijd zouden verliezen. Peter Pouw had inmiddels 2 maal remise aangeboden maar zijn tegenstander accepteerde dit niet. Erwin had erg weinig tijd over op zijn klok. Gaandeweg de avond werd het steeds spannender. En kregen deze laatste 2 teamgenoten erg veel belangstelling.
Peter Pouw geeft hierna zijn eigen verslag. In een snelle opening waarbij ik met zwart het Hollands speelde ging Ahmadi onverdroten in de aanval met h4, h5 waarbij ook een paard, loper en dame op mijn gerocheerde koning gericht stonden. Ik wist zijn pionnenstructuur zodanig te bespelen dat na 24 zetten zijn lopers nauwelijks bewegingsvrijheid hadden en zijn paard aan de kant stond. Ik was tevreden en bood twee maal remise aan. Een stekende pijn in mijn voet en een hierdoor opkomende hoofdpijn leken mij niet geschikt om de concentratie vast te houden. Ahmadi weigerde. Zelfs een derde maal op de 44e zet. Maar dat had hij beter niet kunnen doen. Hij ging op de loop met zijn koning welke nog steeds op honk stond en inmiddels op de tocht. Met elk nog ca. 5 minuten op de klok koos Ahmadi voor de minst goede zetten. Dat kostte hem zijn dame en twee pionnen en resulteerde in een niet te pareren mat. Juist daarvoor gaf hij op. Super blij was ik, vooral temeer daar wij als team weer gewonnen hadden met het kleinst mogelijke verschil.
Erwin Oosterbeek dreef de spanning nog verder op. Hierna zijn eigen verslag. Vanuit een Spaanse partij hield ik tot zet 25 het initiatief. Na dit verlies van het initiatief verloor ik tevens ook mijn concentratie. Na een verkeerde afwikkeling hield ik een zwakke loper (kun je over een 'loper' spreken als hij amper velden heeft??) over tegen een sterk paard. Vervolgens verloor ik ook nog prompt een pion. Dan maar alles op het eindspel gooien, maar dan moet je niet door je vlag gaan. Voor mijn tegenstander werd het een rapidpotje, voor mij een snelschaakpotje. De pion werd terug gewonnen met een stap 3 trucje en toen had ik het initiatief weer. Een doorgebroken pion zou de wending worden in de partij, mits ik schaak zou geven en niet ongeduldig mijn pion speelde. Dit moest ik bekostigen door ongeveer 20 keer schaak tegen te krijgen. De schaakjes raakten op een gegeven moment op en nu kon het promoveren beginnen. Met mijn twee dames tegen één dame moest ik weer schaakjes het hoofd bieden, totdat de koning veilig stond. Met nog 24 seconden kon ik simpel mat geven. Weer was dit de laatste wedstrijd van ons team die nog gespeeld werd.
Als teamleider vond ik deze laatste twee wedstrijden adembenemend. Uiteindelijk triomfeerde het team en dat was duidelijk te zien en te merken.
Ede 4 - PSV DoDO 4 3½-2½ 1. Peter Pouw - I. Ahmadi 1-0 2. Jacob Bolderman - M. Dirksen 0-1 3. Anton Spronk - H. Vaarkamp 0-1 4. Peter Jonker - G. v.d. Fliert 1-0 5. Jan Groters - L. Bröker ½-½ 6. Erwin Oosterbeek - W. van Manen 1-0
Dodewaard 3 - Ede 5 3½-2½ 1. W.J.H. Rasing - Loek Platschorre ½-½ 2. G.P. Janssen v.Doorn - Dick Donkervoort 0-1 3. G. van Rinsum - Marcel Oosterhek 0-1 4. H.A.G. Bouwman - Arnold v.d. Berg 1-0 5. A. Hendriksen - Herman Haasjes 1-0 6. K. van Reeden - Coen Groen 1-0
vr 17 dec Velp - Ede 1 5-3 do 9 dec Ede 2 - Tiel 2 5-1 ma 6 dec Dodewaard 1 - Ede 3 3½-2½ do 16 dec Ede 5 - Tiel 3 1½-4½ Ede 4 was deze ronde vrij
Velp - Ede 1 5-3 1. B.J. Schadd - Martin Roseboom ½-½ 2. C.B.M. Huiskamp - John Zandvliet 1-0 3. J. Niemers - Teus Weijman 1-0 4. E.B. de Winter - Ronald Klaassen 1-0 5. H.C. van Capelleveen - Hans Renken 0-1 6. L. van Dalen - Willem Slagter ½-½ 7. E.M. Braun - Willem de Wilde 0-1 8. J. van Galen - Bas West 1-0ESV2 wint met 5-1 en is gelijk weer kanshebber voor promotie
ESV 2 is terug in de race om promotie, nadat het donderdagavond Tiel 2 afgedroogd heeft. Niet één bord van de Betuwenaren heeft ook maar één moment op winst gestaan (al beleefde Walter een paar benauwde momenten).
Mart stond gelijk na de opening met een heftige koningsaanval op winst en dit maal haalde hij de winst ook binnen. Hans speelde tegen een sterke tegenstander en hield de stand goed in evenwicht. Ondertussen bouwde Jos een mislukte opening van zijn tegenstander om tot een gewonnen stelling, waarbij de winst zich vanzelf aanbood. Peter met zwart kreeg veel ruimte op de damevleugel. Eerst met een sterk paard op c3, later met een pion op die plaats, die na een gedwongen afruil, niet meer tegen te houden was. De wedstrijd was gewonnen. 3½-½.
Maar ESV 2 wilde meer. Dick won de strijd om het punt f7 en viel de vijandelijke koningsstelling binnen. Damewinst (tegen toren en paard) en later nog een stuk betekende weer een overwinning . Het wachten was op Walter, die een speler achter het bord trof, die tot het gaatje wilde gaan. Drie maal bood Walter tevergeefs remise aan. Maar zijn tegenstander trok alle registers open, gaf pionnen en stukken weg en probeerde het steeds opnieuw.
Ondertussen stond Walter met nog 4 seconden op de klok keihard gewonnen.Mat kon Walter zo snel niet geven, en ging door zijn klok. Maar wedstrijdleider Sebo besliste anders. (pluimpje). Walters' tegenstander bezat nog maar een loper en hij kon daarmee geen mat geven. (al dacht Ben daar anders over). De partij werd remise verklaard en hiermee was iedereen tevreden.
Op 11 januari zal tegen PSV-DoDO blijken of deze overwinning een uitschieter was.
Ede 2 - Tiel 2 5-1 1. Hans v.d. Weteringh - P. van Dijk ½-½ 2. Dick Krijgsman - J. Meyer 1-0 3. Peter Dullaart - D. Stuyvenberg 1-0 4. Jos van Raan - J. Harteman 1-0 5. Walter Pol - R. Wenink ½-½ 6. Mart Pol - C.P. Nuyten 1-0
Wederom een nipt verlies van het derde team in Dodewaard
door Hans Thuijls
Net als voorgaande jaren wachtte het derde team de uitwedstrijd tegen het eerste team van Dodewaard. Altijd lastig, want de voorgaande vier jaar is de wedstrijd in een kleine nederlaag voor ons team geëindigd. Ditmaal werd er op 6 december gespeeld en net als in de voorgaande twee wedstrijden van de lopende competitie konden we op volle oorlogssterkte verschijnen.
Pas tegen half elf werd de score geopend. Sebo Nienhuis was aan het tweede bord als eerste klaar. Hij kreeg remise aangeboden en daar Jan van Woerden en ikzelf goed stonden en de overige borden, met uitzondering van Henk Renger, nog geen averij hadden opgelopen, stemde ik met het aanbod in. Overigens gebeurde er in Sebo's partij weinig en was de slotstelling in evenwicht.
Henk speelde een redelijke partij, maar kende in het begin van het eindspel een achterste rij-probleem, waarna hij in pionnen achter kwam. Toen zijn tegenstander met zijn dame en toren op de tweede rij kwam, was er weinig eer meer te behalen (½-1½).
Onze man aan het eerste bord Jan van Woerden speelde heel gedreven. Meestal vraagt hij of hij remise mag aanbieden, maar dit keer zag ik het al vrij snel: Jan ging voor de winst! Hij ging er goed voor zitten en won een stuk en de partij.
Onze coming man aan het zesde bord René de Korte zette zijn partij goed op en toen het aan mijn bord kritiek werd, won hij een stuk en bouwde zijn voordeel iets uit, waarna zijn tegenstander het welletjes vond. Het stond nu 2½-1½ in ons voordeel. Zou het eindelijk een keer gaan lukken?
Helaas: zelf kwam ik aan het vijfde bord goed uit de opening, waarna mijn tegenstander een aanval op mijn koningsstelling ondernam. Hij kwam echter van een koude kermis thuis, want hij kon een loper inleveren. Helaas ging het inleveren gepaard met het meegraaien van twee pionnen op de damevleugel, zodat ik hier alle zeilen moest bijzetten. Bij dit alles was mijn pion op h3 zwak geworden en ik moest die dekken om niet mat te gaan. Dit gaf mijn tegenstander de mogelijkheid initiatief te ontwikkelen en bij afruil der stukken hield hij een ontembare vrijpion over, die promoveerde. Na deze promotie moest ik met mijn paard en vijf pionnen tegen dame en drie pionnen knokken. Een hopeloze opgave, maar met opgeven heeft nog niemand een partij gewonnen. Hopen was op een wonder (of een foutje), maar dat gebeurde niet: ik verloor (2½-2½).
Jan Hartsuiker (bord 4) speelde een partij die perspectief bood, maar toen ik dacht dat hij een voordeeltje behaalde, pakte het kennelijk toch verkeerd uit. Een dameëindspel met twee pionnen minder resteerde voor Jan en uiteindelijk ging deze pot én de match naar Dodewaard (2½-3½). Weer is het niet gelukt een wedstrijd te winnen, maar we zaten er ditmaal weer dicht bij.
Dodewaard 1 - Ede 3 3½-2½ 1. A.E. Brouwn - Jan van Woerden 0-1 2. W.Janssen v.Doorn - Sebo Nienhuis ½-½ 3. H. Fintelman - Henk Renger 1-0 4. H. Reintsema - Jan Hartsuiker 1-0 5. J. Vermeer - Hans Thuijls 1-0 6. B. Crum - René de Korte 0-1
Ede 5 - Tiel 3 1½-4½ 1. Dick Donkervoort - A.G. Nuijten ½-½ 2. Marcel Oosterhek - F. Kruiver 0-1 3. Arnold v.d. Berg - R. Wenink 0-1 4. Herman Haasjes - M. Schellens 0-1 5. Gerrit Bouw - A. Vito 0-1 6. Riet de Mol - P. Stevens 1-0
do 11 nov Ede 1 - Rheden 2½-5½ ma 8 nov Rhenen 1 - Ede 2 3-3 do 11 nov Ede 3 - UVS 4 3-3 wo 10 nov Zeepaard - Ede 4 1½-4½ do 11 nov Veenendaal 5 - Ede 5 5-1
Ede 1 - Rheden 2½-5½ 1. Sjoerd Meijer - N. Mulder 0-1 2. Martin Roseboom - M. Leroi 1-0 3. Teus Weijman - V. Skejovic 0-1 4. Ronald Klaassen - F. Horstink ½-½ 5. Hans Renken - E. Swerink 1-0 6. Willem Slagter - M. Dorst 0-1 7. Willem de Wilde - G.J. van Vliet 0-1 8. John Zandvliet - J. Kohschulte 0-1Rhenen 1 - ESV 2 3-3
Spannend tot de laatste seconde. Daarmee is de wedstrijd tegen Rhenen samengevat. Maar eerlijk is eerlijk ESV 2 had de beste kansen. Hans opende de score al snel met een half puntje. "Potremise" zei hij enigszins verontschuldigend tegen zijn verbaasde teamleider. De andere partijen stonden toen nog in de openingsfase. Walter wat minder en Mart een stuk voor. Maar hoe win je een gewonnen staande stelling? Peter Dullaart kreeg met zijn favoriete zwarte stukken niet de gewenste opening op het bord. Het leek of Peter wat meer ruimte had op zijn damevleugel, maar zijn tegenstander zette een felle koningsaanval op. Jos had met zijn damegambiet een goede stelling opgebouwd met beweeglijke sterke lopers, terwijl Dick wat gedrukt kwam te staan maar wel met een pluspion.
De koning van Mart moest het open veld in en dat betekende gevaar. Met een leuke combinatie maakte zijn tegenstander een toren buit en kon daarna ook nog eens een paard incasseren. Tegen zo veel overwicht zag zelfs Mart geen reden meer om door te spelen en gaf op.
Vervolgens liet Peter zich mat zetten. Hier stond tegenover dat Walter twee pionnen achterstand om kon buigen in twee stukken voorsprong. En dat betekende 2½-1½ achterstand. De tegenstander van Jos liet zijn koningsstelling onbeschermd. Dat moet je niet met twee op de koningsstelling gerichte lopers doen. Na een loperoffer was de keuze voor zijn tegenstander mat of dameverlies. Het werd opgeven. Er restte nog de partij van Dick. Met snel wegtikkende minuten op de schaakklok vlogen de stukken over het bord. Winst en verlies lagen voor beiden dicht bij elkaar. Kon Dick zijn vrijpion te gelde maken? Dick liet een tempo liggen en zijn tegenstander stoomde nu op zijn beurt met een pion naar voren. Gelukkig had Dick nog een pion over en beide promoveerden tot dame. Nadat alle stukken geruild waren werd in de laatste seconden tot remise besloten.
Wordt het nog wat met ESV 2 dit jaar? Rhenen 1, toch niet de sterkst geachte tegenstander, speelde zelfs met twee invallers. We moeten tegen Tiel winnen willen we nog een rol spelen om een hoge plaats.
Rhenen 1 - Ede 2 3-3 1. Jan van Laar - Dick Krijgsman ½-½ 2. Frans Lemstra - Hans v.d. Weteringh ½-½ 3. Arend Baars - Jos van Raan 0-1 4. Carel ter Beek - Peter Dullaart 1-0 5. Henk Luimes - Mart Pol 1-0 6. Wim Schreurs - Walter Pol 0-1
Derde team laat winst liggen tegen UVS 4
door Hans Thuijls
Het derde team kon haar borst natmaken in de thuiswedstrijd op 12 november tegen UVS 4. De Nijmegenaren hadden het eerste van Dodewaard - toch een geduchte tegenstander - in hun eerste wedstrijd met maar liefst 5-1 verslagen, dus een afstraffing lag tot de mogelijkheden. Gelukkig verliep het heel anders. Ons team trad in de vaste bezetting aan en na ruim een uur spelen stonden wij al met 2½-1½ voor!
Sebo Nienhuis had, net als de week ervoor, een korte partij, maar nu zat hij aan de goede kant van de score. "Als iemand het had verdiend om snel te winnen, was ik het wel". Sebo's tegenstander ging schromelijk in de fout en zag zijn kasteel op h8 door een loper genomen worden. Toen die loper niet gevangen kon worden, was het lot bezegeld. Mijn tegenstander, tevens teamleider van de tegenpartij, had een off-day, want hij speelde in een Siciliaanse versnelde draak met wit Lh6 zonder eerst het paard op c6 te ruilen. Na afruil der lopers stond zijn paard op d4 ongedekt. Later in de slechts vijftien zetten durende partij kwam nog een loper ongedekt te staan. Met twee stukken een een pion minder verder spelen vond mijn tegenstander toch te gortig en zo doende werd het 2-0. Jan van Woerden had remise aangeboden en zijn tegenstander wilde graag, maar mocht niet van zijn teamleider. Even later was het toch remise en stond het 2½-½ voor ons!
Het kon toch niet kapot, zou je denken. René de Korte stond goed aan het zesde bord: hij had een mooie aanval opgezet en de overwinning zou een kwestie van tijd zijn. Jan Hartsuiker had ook een degelijke stelling, alleen bij Henk Renger was het dubieus. Henk had een paardoffer gebracht voor het initiatief, maar het bleek onvoldoende te zijn. Het gemis van het stuk gaf de doorslag en Henk moest zich helaas gewonnen geven. Jan had afgewikkeld naar een beter staand pionneneindspel, maar miste de winst en moest in remise berusten. Hierdoor stond het 3-2 en was enkel René nog bezig. Helaas kon hij zijn aanval niet doorzetten, waarna zijn tegenstander kon counteren en René een toren verloor. De eindstand kwam daarmee op 3-3. An sich geen slecht resultaat, maar er had veel meer ingezeten.
De volgende wedstrijd wacht Dodewaard 1 uit, altijd lastig. Zou het nu eindelijk eens gaan lukken?
Ede 3 - UVS 4 3-3 1. Jan van Woerden - Frans v.d. Hooven ½-½ 2. Sebo Nienhuis - Rob Schoppema 1-0 3. Henk Renger - Frans Nijenhuis 0-1 4. Jan Hartsuiker - Ruud van Roosmalen ½-½ 5. Hans Thuijls - Thei van Laanen 1-0 6. René de Korte - Wim v.d. Broek 0-1
Zeepaard - Ede 4 1½-4½ 1. I. Jamshedy - Peter Pouw ½-½ 2. T.A. van Wijk-Kempenaar - Anton Spronk 0-1 3. L. Dijkstra - Jan Groters ½-½ 4. M.H. Djaberi - Peter Jonker 0-1 5. E.D. Bierma - Erwin Oosterbeek 0-1 6. H. Jaspers Focks - Hermen Ketel ½-½
Veenendaal 5 - Ede 5 5-1 1. J. Nap - Dick Donkervoort 1-0 2. P.J. van Kessel - Marcel Oosterhek 1-0 3. T. du Chatinier - Herman Haasjes 0-1 4. R. van Oosterom - Riet de Mol 1-0 5. H.A.F. Goossens - Coen Groen 1-0 6. A.C. van Surksum - Gerrit Bouw 1-0
vr 15 okt BAT Zevenaar 2 - Ede 1 2-6 do 14 okt Ede 2 - OPC 2-4 do 14 okt ASV 6 - Ede 3 4½-1½ do 14 okt Ede 4 - Schaakstad 8 3-3 do 14 okt Ede 5 - ASV 8 1-5
BAT Zevenaar 2 - Ede 1 2-6 1. K.G. Verbeek - Martin Roseboom ½-½ 2. D. Sluiter - Sjoerd Meijer 1-0 3. M. Freriks - Teus Weijman 0-1 4. M.M.A.T. Wolf - Ronald Klaassen 0-1 5. C.R. Kooij - Hans Renken 0-1 6. E. Bosch van Rosenthal - Willem Slagter 0-1 7. D. Meiboom - Willem de Wilde ½-½ 8. A. Arents - Bas West 0-1Twee partijverslagen (door de spelers zelf):
Willem Slagter speelde op bord zes zijn Schara von Hennig Gambiet. Zeer dubieus maar vaak voor vele tegenstanders een verrassing. Zo ook deze keer, wat bleek uit het tijdsverbruik. Na 14 zetten theorie had ik 4 minuten verbruikt en mijn tegenstander driekwartier. Toch vond hij steeds de beste zetten en op een zeker moment stond ik zelfs erg slecht. Ik besloot tot een offer op h2, gevolgd door een kwaliteistoffer gevolgd door nog een offer. Alledrie onjuist, maar mijn tegenstander was zo van de leg af, dat hij opgaf in een totaal gewonnen stelling (want hij dacht mat te lopen). Wat kan het leven soms mooi zijn!
ESV 2 - OPC 2-4
door Jos van Raan
De kop is eraf in de derde klasse E, maar dan wel de kop van ESV. Een kansloze nederlaag tegen OPC, die ESV wel meer de voet heeft dwars gezeten.
De wedstrijd begon met Mart Pol als debutant op het zesde bord nog veelbelovend. Het leek er zelf op dat Mart zijn tegenstander al in de openingsfase onder de voet zou lopen. Links en rechts op het bord creëerde Mart dreigingen, maar zijn tegenstander hield het hoofd koel en pareerde elke dreiging. Ondertussen had Hans - snel spelend aan bord 2 - een pion ingeleverd en moest hij in een toreneindspel vechten voor remise. De torens gingen van het bord af en er ontstond een volgens het boekje pion+K tegen K-eindspel waarin Hans de regels van de oppositie gelukkig goed kent en daarmee makkelijk remise maakte.
Peter kreeg zijn bekende opening weer op het bord: Open lijnen op de damevleugel. Peter kwam geleidelijk beter te staan. Ondertussen maakte Jos in een klassiek damegambiet een rekenfoutje wat een kwaliteit of een pion zou kunnen kosten, maar waar wel wat compensatie tegenover zou staan. Zijn tegenstander zocht echter naar een nog betere winstvariant.
Walter kwam niet lekker uit de opening, zocht naar complicaties maar kreeg de deksel op zijn neus. Dat gold ook voor Mart die plotseling een kwaliteit kwijt was en daarna kansloos verloor. In hevige tijdnood verkerend werd de massieve stelling van Dick overhoop gehaald wat prompt mat opleverde. Jos maakt met kunst en vliegwerk remise en Peter redde de eer tenslotte.
Op 8 november moet er tegen Tiel een beter resultaat op het bord komen, wil ESV 2 mee willen doen naar een promotieplaats.
Ede 2 - OPC 2-4 1. Dick Krijgsman - Jochem Andriessen 0-1 2. Hans v.d. Weteringh - Piet Noordhuis ½-½ 3. Walter Pol - Wiebe Lisse 0-1 4. Jos van Raan - Hans Verburg ½-½ 5. Peter Dullaart - Albert Kroon 1-0 6. Mart Pol - Steven Brouwer 0-1
Slechte start derde team
door Hans Thuijls
Na een prachtseizoen verleden jaar, waarin het kampioenschap op een haar werd gemist, stond het derde weer met beide benen op de grond. Het team zag Bas West (naar het eerste), Mart Pol (naar het tweede) en Bart Koeweiden (wegens drukte tijdelijk gestopt met extern spelen) vertrekken. Gelukkig vond het team versterking in routinier Jan van Woerden en coming-man René de Korte. Sebo Nienhuis, Henk Renger en teamcaptain Hans Thuijls zijn gebleven en dus kan verwacht worden dat dit team in de middenmoot moet kunnen meedraaien.
De eerste wedstrijd dit seizoen vond op donderdag 14 oktober plaats bij ASV, die een nieuw home heeft gevonden in het gebouw van Scouting St. Christoforus Lichtdraagsters aan de Monnikensteeg in Arnhem-Noord, een aardige locatie, met verschillende speelzalen. Na een welkom van Paul Schoenmakers startte even voor achten de wedstrijd tegen ASV 6. Dit team bestond voor de helft uit aanstormende jeugdtalenten, waartegen Henk en de beide Jannen de borst nat konden maken.
Henk speelde aan het derde bord een aardige partij. Hij verkreeg het initiatief en won de kwaliteit. Helaas stond zijn koning een beetje op de tocht, waardoor zijn tegenstander met zijn dame voor eeuwig schaak kon zorgen. Remise dus. Even later verloor Sebo aan het tweede bord. Er kwam een stelling op het bord, waar Sebo de dame had en zijn tegenstander twee torens. Helaas kwamen beide torens op de zevende rij. Zijn tegenstander veroverde een pion met afwikkeling naar een voor Sebo verloren pionneneindspel met een pion minder.
Ondertussen had Jan Hartsuikers tegenstander aan het vierde bord een loper geofferd voor twee pionnen en een open koningsstelling en had onze zesdebordspeler René zich verslikt in een giftige centrumpion, waarbij hij na een schaakje een paard ging verliezen. Jan van Woerden had aan het eerste bord remise aangeboden, maar zijn jonge tegenstander was blijkbaar nog niet op de hoogte van Jan's reputatie, want hij sloeg het aanbod af. Zelf had ik aan het vijfde bord remise aangeboden gekregen, maar gezien de toestand op de andere borden sloeg ik het aanbod af, ofschoon de stelling op het bord weinig kansen bood.
Een uur later moest ik toch het onderspit delven. Daar ik minder tijd had, speelde ik iets te snel een loperzet, waardoor de loper gepend werd en ik deze verloor. Dit betekende ook weldra verlies. (½-2½) Jan Hartsuiker kon weinig uitrichten met zijn loper meer: hij stond met de rug tegen de muur alles te keepen en toen een pionnetje van zijn tegenstander doorbrak, moest hij zijn loper geven en was het pleit beslecht. René verloor aan het zesde bord: het stuk minder bleek toch teveel van het goede. Jan van Woerden kon de eer voor het derde middels een overwinning nog redden. Sla nooit een remiseaanbod van Jan af, zou een wijze les zijn, want dan is Jan op zijn best. Jan had een prachtstelling met het initiatief en een pion meer. Ondertussen was zijn tegenstander in tijdnood gekomen en Jan hield het hoofd koel door goed op te blijven letten en niet mee te gaan vluggeren, waardoor hij de winst binnenhaalde. Met een 4½-1½ nederlaag aan de broek keerden we huiswaarts.
ASV 6 - Ede 3 4½-1½ 1. Murat Duman - Jan van Woerden 0-1 2. Paul Schoenmakers - Sebo Nienhuis 1-0 3. Kasper Uithof - Henk Renger ½-½ 4. Bijan Zahmat - Jan Hartsuiker 1-0 5. Tijs van Dijk - Hans Thuijls 1-0 6. Ruud Verhoef - René de Korte 1-0
Erwin Oosterbeek zorgt voor gelijkmaker (4e team)
door Peter Jonker
Peter Pouw speelde de partij iets te verdedigend. En kwam uiteindelijk steeds meer in de verdrukking te staan en verloor daardoor te veel materiaal waarna hij opgaf. Jacob Bolderman speelde aanvallend. Hij viel de koningstelling binnen en ontwikkelde een goede aanval. Zijn tegenstander kon de aanval niet goed pareren en Jacob incasseerde het volle punt. Jan Groters speelde een partij waar hij veel tijd verbruikte om alle opkomende problemen het hoofd te kunnen bieden. Maar zijn koningsstelling kwam dusdanig onder vuur te staan waarbij geen uitweg meer was zodat hij de partij opgaf. Anton Spronk ging lange tijd gelijk op. Zijn tegenstander maakte enkele kleine foutjes waarvan Anton goed gebruik maakte en daardoor de partij won. Peter Jonker speelde in het begin wat te snel waardoor hij een pion verloor. Zijn tegenstander had inmiddels twee keer remise aangeboden. Toch kwam Peter in de partij beter te staan en had de mogelijk een goede aanval op de koning op te zetten. Helaas verrekende hij zich ernstig en zag hierdoor een mat over het hoofd. De tegenstander kreeg het volle punt hierdoor cadeau. Erwin Oosterbeek kreeg een partij op het bord waarbij het op veel momenten remise leek. Even was er voor Erwin een kwaliteit te winnen maar dat werd niet opgemerkt. Het werd een thriller. Erwin had nog ongeveer 4 minuten, zijn tegenstander ongeveer 30 minuten. Zijn tegenstander informeerde naar de stand van zaken, 3-2 voor Schaakstad, en bood genereus remise aan. Erwin, ondanks een iets mindere stelling en een zee van tijd achter, vertelde door te willen spelen voor het teambelang. In deze fase dacht de tegenstander een pion te kunnen winnen en een schaakje te geven met zijn dame. Maar Erwin blokkeerde dit schaakje eenvoudig met de toren. Hierdoor zag zijn tegenstander te laat dat de dame geen vluchtvelden meer had en ruilde de dame tegen de toren. Maar Erwin moest toen nog proberen de partij te winnen met de nog resterende 3 minuten. Dat lukte hem uiteindelijk met nog 6 seconden op de klok. Een knappe prestatie ook gezien de enorme druk die er was omdat we achterstonden met 2-3. Het werd gelukkig 3-3 waar ik als teamleider tevreden mee kan zijn.
Ede 4 - Schaakstad 8 3-3 1. Peter Pouw - F.C. Mooibroek 0-1 2. Jacob Bolderman - H.J. van Ommen 1-0 3. Jan Groters - K. Pruijssers 0-1 4. Anton Spronk - M. ter Bals 1-0 5. Peter Jonker - N.M. Brattinga 0-1 6. Erwin Oosterbeek - B. Kolthoff 1-0
Ede 5 - ASV 8 1-5 1. Marcel Oosterhek - H.G. van Buren 0-1 2. Dick Donkervoort - H. Eder 0-1 3. Arnold v.d. Berg - R.H. Stravers 0-1 4. Riet de Mol - B. Sigmond 0-1 5. Coen Groen - H.Th. de Munnik 0-1 6. Gerrit Bouw - H.C. van der Meulen 1-0