VDS (1790) - Ede (1791) 3½ - 4½ 1. Bert Meester (2042) - Willem Slagter (1790) ½ - ½ 2. Erwin Greven (1886) - Sjoerd Meijer (1840) ½ - ½ 3. Frank London (1731) - Martin Roseboom (1888) ½ - ½ 4. Carlo Buijvoets (1800) - Bart Koeweiden (1725) 0 - 1 5. Harm Schoten (1809) - Bas West (1815) 1 - 0 6. Frits Wilbrink (1771) - John Zandvliet (1779) ½ - ½ 7. Arie Van Veen (1629) - Willem De Wilde (1769) 0 - 1 8. Johan Van Ommen (1650) - Hans Thuijls (1724) ½ - ½
Vrijdag 9 april speelde het derde op de slotronde in Putten tegen het laag- geplaatste De Toren 9 uit Arnhem. Het werd, net als in oktober, een sombere avond in het toch al niet erg vrolijke Putten. Aanvankelijk zag het er nog goed uit, want Klaas sleepte snel het eerste punt binnen. Na een normale opening kwam hij met wit toch wel wat in de verdrukking, maar hij hield het hoofd koel en de klok in de smiezen. Toen z'n tegenstander misplaatst een toren offerde was het pleit snel beslecht en het punt binnen. Deze vroege zwaluw bracht echter geen zomer want al snel werd de stand gelijk getrokken omdat Roelof zijn partij tegen Saad Mohammed verprutste. Hij kwam met 2 pionnen voordeel uit de opening maar zag niet de extra winstkansen van een torenruil tegen paard plus loper. Toen hij vervolgens een paard voor joker offerde was het eindspel niet te houden. Ook Peter had z'n avond niet, want door zetverwisseling verloor hij al een pion in de opening. Vervolgens verloor hij nog meer hout, maar bleef op hoop van zegen doorspelen. Dat leek beloond te worden toen hij in het eindspel nog wat materiaal terug kon winnen. Maar Van den Anker vlocht een matnetwerk en Peter moest opgeven. De nederlaag begon zich af te tekenen toen Jan onverwacht verloor. Hij kwam goed uit de Caro-Kann opening, waarna de partij lang in evenwicht bleef. Van Wiiteveen maakte echter een fout waardoor Jan een mat in 2 in de schoot gewor- pen kreeg. Dat werd helaas door hem niet op waarde geschat. Daarna kwam Jan snel slechter te staan en kon hij mat niet meer voorkomen. De nederlaag werd definitief toen Herman in remise berustte. Ook hij kwam met voordeel uit de opening maar wist dat niet door te zetten. Na eerst een tac- tisch remiseaanbod geweigerd te hebben, accepteerde hij het volgende en was de pot verloren. Desondanks speelde Arnold in de slotpartij tegen de jeugd- speler Luuk LIm nog lang door. Na de opening had hij al een stuk verloren, maar wist dat later ten koste van een pion deels te herstellen. Hij verloor echter meer pionnen en tegen middernacht moest Arnold z'n koning omleggen. Door deze onverwachte nederlaag zakten we (met 7 Mp) naar een teleurstellende 6e plaats. Dat was niet de enige verrassing van deze slotronde, want beide koplopers verloren waardoor Rhenen 2 (met 10 Mp) verrassend kampioen werd. Het zat dus in deze klasse erg dicht op elkaar.ESV 3 (1420) - De Toren Arnhem 9 (1381) 1½ - 4½ 1. Jan Groters (1483) - Roland v Witteveen (1587) 0 - 1 2. Klaas Kos - Angelo Spallina (1346) 1 - 0 3. Peter Jonker (1444) - Juan vd Anker (1455) 0 - 1 4. Arnold vd Berg (1437) - Luuk Lim (1270) 0 - 1 5. Roelof vd Meer (1380) - Khaled Saad Mohammed (1345) 0 - 1 6. Herman v Scherrenburg (1354) - Han Winters (1282) ½ - ½
De uitwedstrijd tegen het op papier wat sterkere Veenendaal 5 (ook 5 matchpunten) zou bepalen of we in de bovenste helft van de klasse 4D zouden komen. Het begon al goed met een regelmatige winstpartij van Peter Jonker tegen Jaap van Beelen. Met zwart kwam Peter met een sterk centrum uit de opening. Hij zette zijn wat besluiteloze tegenstander verder onder druk en dat leverde hem een volle toren op. Het eindspel was natuurlijk gewonnen, maar wit deed er nog lang voordat hij uiteindelijk opgaf. Vervolgens kwam Jacob Bolderman met wit tegen Menno van Eek in een rustige partij remise overeen. Roelof van der Meer kwam met zwart tegen Cees Capiteijns met voordeel uit de opening. In het middenspel voerde hij de druk sterk op, maar verwaarloosde z'n verdediging zodat wit met een tussenschaakje aan stukverlies kon ontsnap- pen. Vervolgens verblunderden beiden een winstvoortzetting, waarna tot remise werd besloten en dus de stand 1-2 werd. Ook op de resterende 3 borden was eenzelfde gunstige afwikkeling te zien. Jan Groters kwam tegen van Beelen junior met voordeel uit een geweigerd dame- gambiet, maar verspeelde dit door een slordigheid. Zwart trapte echter in een gemeen vorkje waardoor Jan een pion won en een toren op de 8e rij kon zetten. Wit moest zijn paard er tussen zetten om niet meteen mat te gaan. Maar toen Jan er nog een toren bij haalde en bovendien zijn dame ook nog eens deze knol bedreigde was het over en uit. De lonkende overwinning werd een feit met de remise van Arnold van de Berg. Hij kwam beter uit het Italiaans, maar zwart wist dit goed op te vangen. In het eindspel van T+L tegen T+P en dreigende tijdnood werd tot een terechte remise besloten. De overwinning werd nog duidelijker door de remise van Klaas Kos. Weliswaar stond hij een kwaliteit achter, maar met nog veel stukken op het bord had hij een solide stelling gemetseld. Deze was door Oscar van Hattem, met nog minder tijd dan Klaas, niet meer te slopen. Gezien het verschil in rating is deze overwinning een mooi resultaat. We staan nu op de 4e plek en kunnen, met een beetje mazzel, nog een plaatsje stijgen.Veenendaal 5 (1501) - ESV 3 (1424) 2 - 4 1. Jaap-Hille v Beelen (1446) - Jan Groters (1510) 0 - 1 2. Oscar van Hattem (1539) - Klaas Kos ½ - ½ 3. Menno van Eek - Jacob Bolderman (1431) ½ - ½ 4. Jaap van Beelen (1507) - Peter Jonker (1412) 0 - 1 5. Olle Carsouw (1472) - Arnold vd Berg (1419) ½ - ½ 6. Cees Capiteijns (1541) - Roelof vd Meer (1348) ½ - ½
In Voorst werd op maandag 15 februari de vijfde wedstrijd van ons tweede team afgewerkt. Na een lange vakantie was Bart Koeweiden weer terug in ons midden en hij bezette het tweede bord. Voor het eerst was het tweede dus op volle oorlogssterkte. Voorst had van UVS 3 en De Cirkel 1 verloren en had de matchpunten nog nodig, daar er aan het einde van de rit waarschijnlijk versterkte degradatie zal zijn.Onze snelle speler Mart Pol was aan het vijfde bord snel klaar: een aftrekaanval werd gemist en dat kostte hem een stuk. Na enig tegenspartelen werd een paardvork hem fataal en binnen een uur spelen konden de stukken alweer in de doos. Gert-Jan van der Meulen had aan het derde bord weinig moeite met zijn tegenstander. Die dacht iets te zien, maar kwam van een koude kermis thuis. Kwaliteitsverlies, met instorting van de stelling was het gevolg en Gert-Jan (die vaak lange potten heeft) had zijn vis al snel op het droge. Vervolgens bracht Jos aan het zesde bord de stand op 2-1: hij won de dame tegen een toren via een open lijn en na enige tijd werd het voor zijn tegenstander teveel.
Aan de overige vijf borden duurde de strijd voort. ESV 2 stond niet geweldig en de eerste nederlaag dit seizoen lag in het verschiet, ware het niet dat het laatste speeluur vaak verrassende wendingen laat zien. Zo ook deze keer. Bart had zijn avond niet en moest een kwaliteit geven om zijn stelling bijeen te houden. Hij kreeg veel druk op zijn koningsstelling te verduren en dat werd hem noodlottig. Sebo Nienhuis stond aan het achtste bord een kwaliteit achter, maar zijn tegenstander zat in hevige tijdnood. Tijd is eindig, dus dat bood compensatie. Hans Thuijls speelde aan het eerste bord een degelijke partij. Het was voortdurend opletten, maar tot het eindspel werden er geen echte fouten gemaakt, daarna kwam er een potremise eind- spel op het bord dat in remise eindigde. Sebo won zijn partij op tijd, dus dat was een grote meevaller. Stand 3½-2½ voor ESV. Peter Dullaart (bord 4) was in de tijdnoodfase een dame tegen een toren voorgekomen en maakte het af. Hiermee won ESV ook haar vijfde wedstrijd. Tot slot verdedigde Anton Spronk aan bord 7 een stelling met een stuk minder. Anton had een paar pionnen in de strijd en wist in de tijdnood een eindspel met ongelijke lopers te bereiken. Helaas voor hem had hij te weinig tijd en vergat hij in de haast remise te claimen.
Eindstand 4½-3½ voor ESV 2, maar de overwinning was niet echt verdiend. Het tweede is (net als tegen Veenendaal 3) weer goed weggekomen.
Voorst 2 (1680) - ESV 2 (1703) 3½-4½ 1. Sven Pronk (1811) - Hans Thuijls (1743) ½-½ 2. Lûtsen Dooper (1753) - Bart Koeweiden (1696) 1-0 3. Henk Bergsma (1689) - Gert-Jan v.d. Meulen (1763) 0-1 4. Henri Jansen (1650) - Peter Dullaart (1807) 0-1 5. Tom Molewijk (1618) - Mart Pol (1634) 1-0 6. Harry Schurink (1646) - Jos van Raan (1715) 0-1 7. Fred Corpeleijn (1634) - Anton Spronk (1582) 1-0 8. Guido van Heuvelen (1640) - Sebo Nienhuis (1684) 0-1
Donderdag 11 februari speelde ESV 3 thuis tegen Wageningen 6, de gedeeld koploper van klasse 4D. Het zag er lang naar uit dat we gelijk zouden spelen, maar uiteindelijk bleek dit een illusie te zijn. Al vroeg op de avond kwam Jan Groters tegen Jan Koerselman in een eindspel terecht met voor beide partijen nog 5 pionnen en een paard. Al snel werd tot remise besloten. Vervolgens zag Jacob Bolderman zijn zwartgallige verwachting werkelijkheid worden. Met zwart tegen Martijn vd Linden kwam hij inderdaad slecht uit de opening. Daarna werd het niet meer beter en uiteindelijk moest Jacob zich gewonnen geven. Roelof vd Meer kwam met wit tegen Henk Bakker voordelig uit de opening. Hij hield over- wicht in het middenspel en dacht een winnende aanval op de koningsvleugel te hebben. Dat leverde echter niet meer op dan een kwaliteit tegen een pion. Toen de dames verdwe- nen werd hier tot remise besloten. Peter Jonker trok vervolgens de stand weer gelijk door een duidelijke overwinning op Wim Wiegant. In het middenspel vorkte hij een kwaliteit binnen. Het was bekeken toen Wiegant in tijdnood z'n dame verloor door een vorkje met schaak. In de partij van Arnold vd Berg tegen Koekebakker wisselden de kansen, maar in het eindspel kon wit een pion promoveren en moest Arnold opgeven. Geheel volgens de traditie lieten Klaas Kos en van Wijk het op de tijdnoodfase aankomen. Met een pion voorsprong leek dat voor Klaas zeer kansrijk. Helaas miste hij een voort- zetting waardoor hij zijn a-pion zou promoveren. Daarna verloor hij een loper door een vorkje en ging zijn partij en dus de wedstrijd toch nog verloren.ESV 3 (1424) - Wageningen 6 (1460) 2 - 4 1. Jan Groters (1510) - Jan Koerselman (1422) ½ - ½ 2. Klaas Kos - Hans van Wijk (1611) 0 - 1 3. Jacob Bolderman (1431) - Martijn van der Linden (1489) 0 - 1 4. Peter Jonker (1412) - Wim Wiegant 1 - 0 5. Arnold vd Berg (1419) - Jan-Willem Koekebakker (1402) 0 - 1 6. Roelof vd Meer (1348) - Henk Bakker (1375) ½ - ½
Op donderdag 14 januari trad het tweede team aan voor haar vierde wedstrijd, thuis tegen Schaakstad 5. Mart Pol opende aan bord 6 de score, hij speelde remise. Het eindspel met veel pionnen, twee torens en een paard tegen loper was gesloten, wat ondernemen zou verliezend kunnen zijn. Daarna kreeg Jan Hartsuiker aan bord 7 een kwaliteit cadeau, al zou hij de rest van de avond nodig hebben om dit voordeel te verzilveren. Verder was er niet veel aan de hand. Daarna duurde het erg lang voordat er weer een beslissing viel. Anton Spronk had aan bord 8 een leuke aanval en die sloeg uiteindelijk door, een prima gespeelde partij mooi afgemaakt. Peter Dullaart had aan het tweede bord een partij die alle kanten op kon, duidelijk was het niet. Na wisselende kansen werd er remise overeengekomen. Jos van Raan (bord 5) stond aardig en had een leuke vrijpion. Helaas had hij te laat in de gaten dat het op de open h-lijn mis liep: het mat op h8 was niet meer te voor- komen en Jos moest zijn koning omleggen. Hans Thuijls (bord 1) en Dick Krijgsman (bord 4) boden vlak na elkaar remise aan. Waar het bij Hans werd afgeslagen, werd het bij Dick aangenomen. Dick stond aanvanke- lijk bedrukt, maar zijn tegenstander kwam ook niet verder. Gert-Jan van der Meulen (bord 3) had een mooie aanval en samen met dreigingen met in staande stukken en achterste rij problemen leverde dat het punt op. De stand kwam hiermee op 3½-2½ en alleen Hans en Jan waren nog bezig. Bij Hans stond een eindspel op het bord en nadat de lichte stukken geruild waren ging de stelling op slot. Beide spelers wilden de tegenstander geen kans geven en de remise kon opgetekend worden. Ongeveer tegelijkertijd gaf Jans tegenstander op: de stelling was onhoudbaar. Hiermee was de vierde overwinning voor het tweede een feit en wederom met 5-3. De ach- terstand met koploper De Cirkel 1 was hiermee verkleind tot slechts een half bordpunt.ESV 2 (1693) - Schaakstad 5 (1656) 5-3 1. Hans Thuijls (1724) - Dick Groenendijk (1735) ½-½ 2. Peter Dullaart (1779) - Dick v.d. Klis (1775) ½-½ 3. Gert-Jan v.d. Meulen (1752) - André Huis in 't Veld (1711) 1-0 4. Dick Krijgsman (1616) - Frans van Dijk (1714) ½-½ 5. Jos van Raan (1729) - Shorish Maroof (1663) 0-1 6. Mart Pol (1619) - Gerard Heimerikx (1564) ½-½ 7. Jan Hartsuiker (1716) - Peter Grasman (1556) 1-0 8. Anton Spronk (1609) - Henk Scholten (1529) 1-0
Maandag 11 januari speelde ESV3 de jaarlijkse derby tegen Bennekom 4, het team met de hoogste rating in klasse 4D. Tot ons aller verbazing wou Klaas Kos aan bord 2 kennelijk deze keer niet in tijdnood komen, want na ruim 1 uur spelen was hij pleite na een remise in een evenwichtige partij tegen Joop de Bruin.Vervolgens kwam ook Peter Jonker remise overeen met Hans Gillet, van wie hij vorig jaar met zwart won. Logisch dat Peter probeerde die partij te herhalen (de eerste 10 zetten waren inderdaad identiek), maar deze keer was Hans op zijn qui-vive. Hij pa- reerde een paar aanvallen van Peter adequaat, waarna tot remise werd besloten.
Roelof vd Meer werd door Klaus Bodlaender verrast met een verwilderde Orang Oetang, 1. b4! gevolgd door 4. a4 en 5. c4. Na de eerste schrik wist hij deze aanval zo te pareren dat hij er met een pluspion uit kwam. Roelof zag echter later geen mogelijk- heden om deze geïsoleerde b-pion, bij ongelijke lopers, tot waarde te brengen, zodat ook hier tot remise werd besloten.
Vervolgens moest Arnold vd Berg z'n vlag strijken tegen de continu sterkere vd Schaaf.
De stand werd echter weer gelijk getrokken door Jan Groters in zijn partij tegen Gerard Bakker. Na een geweigerd Damegambiet kwam hij weliswaar gedrongen te staan, maar hij was (deze keer wel) erg zuinig met z'n tijd. Toen Bakker in tijdnood een stuk weggaf was het bekeken en nam Jan glunderend de felicitaties in ontvangst.
De beslissing moest dus vallen in de laatste partij van Jacob Bolderman tegen Anton Suuring. Ook hier werd geopend met een geweigerd Damegambiet, maar Jacob behield de hele partij duidelijk overwicht. Toen hij iets na elven een paard verschalkte en vervolgens een goeie mataanval lanceerde gaf Suuring op.
Gelukkig met deze kleinst mogelijke overwinning verlieten we de gastvrije Commanderij, maar wel in het besef dat een gelijk spel de krachtsverhouding wat beter zou hebben weergegeven.
Bennekom 4 (1532) - ESV 3 (1424) 2½ - 3½ 1. Gerard Bakker (1580) - Jan Groters (1510) 0 - 1 2. Joop de Bruin (1557) - Klaas Kos ½ - ½ 3. Anton Suuring (1523) - Jacob Bolderman (1431) 0 - 1 4. Hans Gillet (1500) - Peter Jonker (1412) ½ - ½ 5. S vd Schaaf (1500) - Arnold vd Berg (1419) 1 - 0 6. Klaus Bodlaender (1535) - Roelof vd Meer (1348) ½ - ½
In een koud en guur Nijmegen vond afgelopen zaterdag de wedstrijd van ESV1 tegen UVS 2 plaats. Ook dit werd weer een nederlaag voor ESV1 al zag het er in het begin niet zo naar uit.Alleen Cor van Ingen met wit spelend tegen Arno Sprinkhuizen in een Siciliaan met c3, kwam duidelijk minder uit de opening. De dames werden al in een vroeg stadium geruild maar Cor moest wel complicaties gaan scheppen om dreigend pionverlies te compenseren. Uiteindelijk wist alleen Sprinkhuizen hiervan te profiteren: Cor's koning kwam in een kruisvuur terecht waaruit geen ontsnappen meer mogelijk was. 0-1
Aan het tweede bord speelde Sjoerd Meijer met zwart tegen Tsjisang Cheung een soort Franse doorschuifvariant, waarbij Sjoerd op de damevleugel een tegenwicht trachtte te vormen tegen de koningsaanval van zijn tegenstander. Dat lukte aanvankelijk heel aar- dig: het centrum zat potdicht en Sjoerd had zelfs even een vrijpion op de a-lijn.Hoewel in tijdnood slaagde wit er toch in door Sjoerds verdediging heen te breken. Sjoerd had nog remise kunnen houden, maar deed een verkeerde zet en het was gedaan met de koopman. 0-2.
Aan het derde bord bouwde Martin Roseboom met wit een klassieke Mieses variant van het Siciliaans op. Zijn tegenstander, Ruud van der Spoel, rokeerde echter niet waardoor Martin's aanval weinig aanknopingspunten had. Martin dacht een pion op d4 te kunnen nemen doch zag over hoofd dat deze indirect was gedekt door een loperpenning op c5 met stukverlies en onmiddellijke capitulatie als gevolg 0-3.
Aan bord vier werd Ronald Klaassen met zwart tegen Lambert Hofman met de Orang Oetang opening (1. b4!) geconfronteerd. Hij koos een koningsindische opstelling voor zijn stuk- ken en had daarmee voldoende tegenspel. Wits aanval op de damevleugel kwam niet ver met remise als uiteindelijk resultaat ½-½.
Ook Bas West bereikte de remisehaven tegen Christ Verstegen. Hij kreeg met zijn favo- riete Trompowski aanval een goede stelling. Na afruil van stukken ontstond een gesloten positie waarbij zwart een achtergebleven zwarte pion had op d6 maar geen andere zwakten, die aanvalspunten voor wit zouden kunnen vormen. De zwarte verdediging was hardnekkig en effectief. Meer dan remise zat er voor beide partijen niet in. ½-½.
De langste partij speelde John Zandvliet met zwart tegen Klaus Wüstefeld. John kwam goed uit de opening, weer de Mieses van het Siciliaans. Zijn tegenstander kreeg een zwakke pion op d3: een leuk aanvalsobject voor de zwarte dame en toren. De paarden werden geruild waardoor wit een half vrije f-lijn kreeg voor zijn toren, maar een akelige dubbel- pion op de e-lijn. De eerste witte aanval was gemakkelijk te pareren, doch de aanval van de zwarte toren op de d-lijn was heel wat dreigender. Zwart veroverde een witte pion op b2 en was net op tijd terug om een tweede witte aanval via de f-lijn op te vangen. Toen de zwarte dame weer de witte stelling binnen kwam via de d-lijn zag wit zich tot dameruil gedwongen waarna het pleit snel beslecht was. Zwarts zwarte loper was zijn witte collega te sterk en een tweede witte pion ging verloren. Wit vocht nog een half uur door, maar schikte zich tenslotte in het onvermijdelijke. 1-0.
Ook Willem de Wilde kreeg met wit tegen een Michiel de Kruyf een goede stelling. Ook deze partij had in remise kunnen eindigen als Willems tegenstander niet had geblunderd, waardoor Willem eigenlijk een stuk in de schoot geworpen kreeg. Zijn tegenstander gaf op. 1-0.
Aan het achtste bord speelde Hans Renken een goede partij tegen Justin Sewald. Hij koos de Koningsindische verdediging en kwam goed uit de opening. De witte aanval op de dame- vleugel kwam langzaam op gang en Hans dacht op witte koningsvleugel zijn slag te kunnen slaan. Dat pakte uiteindelijk verkeerd uit. 0-1.
UVS 2 (1879) - ESV 1 (1815) 5-3 1. Arno Sprinkhuizen (1996) - Cor Van Ingen (1873) 1-0 2. Tsjisang Cheung (1966) - Sjoerd Meijer (1840) 1-0 3. Ruud Van der Spoel (1865) - Martin Roseboom (1888) 1-0 4. Lambert Hofman (1800) - Ronald Klaassen (1790) ½-½ 5. Christ Verstegen (1860) - Bas West (1815) ½-½ 6. Klaus Wustefeld (1852) - John Zandvliet (1779) 0-1 7. Michiel De Kruyf (1813) - Willem De Wilde (1769) 0-1 8. Justin Sewalt - Hans Renken (1766) 1-0
Donderdag 10 december startte ESV3 eerst tegen een vijftal van Rhenen 2, want hun 2e bordspeler was blijven hangen in het file-infarct rond Utrecht. Na ruim 20 minuten kon ook aan bord 2 de strijd beginnen. Het duurde tot tegen elven voordat de eerste partij werd afgerond. Aan bord 6 bood Roelof van der Meer in een dicht geschoven variant van het Frans voor de 2e keer remise aan. Dat werd nu Marinus Mulder geaccepteerd want Rhenen stond op bord 3 en 5 duidelijk gewonnen en op de andere borden tenminste gelijk. Aan bord 5 verloor Arnold van den Berg inderdaad de partij van Dick Cornet. Na een Engelse opening raakte hij een stuk achter, maar kon dit door agressief spel heroveren, zij het ten koste van een pion. Promotie van deze pion kon hij echter niet voorkomen. De verwachtingen werden nog somberder toen, tegen, half twaalf, ook Jan Groters zijn partij op bord 1 nogal schlemielig verloor. Na een Caro-Kann opening stond hij wel wat gedrongen maar kwam tot een pionneneindspel met loper tegen paard. In de tijd- noodfase vergat hij echter de klok en ging door de vlag. De winst van Peter Jonker op Wim Scheurs leek niet meer dan een pleister op de wonde. Peter behaald voordeel in het middenspel, maar raakte dat door wat te defensief spelen in het eindspel weer kwijt. Scheurs had echter veel tijd verbruikt en bood remise aan. Peter zag nog wel kansen en toen Scheurs een eeuwig schaak miste kon Peter hem mat zetten. Daarna was de tijdnoodfase ook in ons voordeel aan de borden 3 en 2. Aan bord 3 was Jacob Bolderman tegen Henk Luimes al snel, door een verkeerde slagvolgorde, een stuk achter gekomen. Maar Jacob geeft nooit op en wist dit stuk in de tijdnoodfase terug te winnen en vervolgens remise te maken. De slotpartij op bord 2 liep door tot in de kleine uurtjes van vrijdag, want Klaas Kos had vriendelijk gewacht op Gert Baars. De partij was zeer lang in evenwicht totdat de hectische tijdnoodfase aanbrak. Als ervarings- deskundige pur sang deed Klaas de juiste zetten terwijl z'n tegenstander een paar keer mis tastte. Na promotie van een witte pion tot dame kon zwart mat niet meer voorkomen. Gered door de gong, kwamen we dus toch nog met de schrik vrij.ESV3 (1424) - Rhenen 2 (1463) 3-3 1. Jan Groters (1510) - Geert van Veenendaal (1486) 0-1 2. Klaas Kos - Gert Baars (1470) 1-0 3. Jacob Bolderman (1431) - Henk Luimes (1416) rem 4. Peter Jonker (1412) - Wim Schreurs (1474) 1-0 5. Arnold vd Berg (1419) - Dick Cornet 0-1 6. Roelof vd Meer (1348) - Marinus Mulder (1469) rem
Zowel Ede als Zutphen hadden vooraf 0 matchpunten, de winnaar van deze wedstrijd zou nog een theoretische kans op handhaving in de promotieklasse hebben. Verlies of gelijkspel zou praktisch gezien een terugkeer naar de eerste klasse betekenen.De wedstrijd begon goed voor de Edenaren, aan bord 8 won Willem de Wilde in 23 zetten van Wouter Rohtengatter en aan bord 6 stond Bas West gewonnen na stukwinst. Hierna Verloor Sjoerd Meijer van Jan Kalkwijk en Cor van Ingen speelden remise tegen Kees Henstra, wat een tussenstand van 1½-1½ opleverde.
Door verliespartijen van Willem Slagter tegen Klaas Hagendijk en Ronald Klaassen tegen Olav Wilgenhof nam Zutphen een 3½-1½ voorsprong.
Aan bord 5 verzilverde Martin Roseboom langzaam maar zeker het door hem opgebouwde voordeel en hij won dan ook van Max Venema.
Door het verlies van Hans Renken tegen Frank Posthuma kwam er einde aan de illusies van ESV.
Bas West was als laatste klaar. Hij consolideerde keurig het materiële voordeel en won van Aleksandr Sahakian. De partij waarvan na het eerste uur speeltijd werd gedacht dat deze als eerste uit zou zijn, werd als laatste beëindigd.
Door dit verlies lijkt voor Ede een terugkeer naar de eerste klasse onvermijdelijk, Zutphen mag nog hopen op lijfsbehoud.
Zutphen 1 - Ede 1 4½-3½ 1. Klaas Hagendijk (1873) - Willem Slagter (1778) 1-0 2. Jan Kalkwijk (2013) - Sjoerd Meijer (1844) 1-0 3. Kees Henstra (1956) - Cor van Ingen (1876) ½-½ 4. Olav Wilgenhof (1667) - Ronald Klaassen (1782) 1-0 5. Max Venema (1419) - Martin Rosenboom (1875) 0-1 6. Aleksandr Sahakian (1845) - Bas West (1830) 0-1 7. Frank Posthuma (1768) - Hans Renken (1767) 1-0 8. Wouter Rohtengatter (1770) - Willem de Wilde (1772) 0-1
Twee seizoenen geleden maakten we met het tweede team een roemloze aftocht uit de tweede klasse door slechts één wedstrijd te winnen. Nadat we verleden seizoen in de derde klasse kampioen zijn geworden, mogen we het dit seizoen opnieuw proberen in de tweede klasse. En niet zonder succes. Nadat we in de eerste ronde in Nijmegen met 5-3 van UVS 3 hadden gewonnen en in de tweede ronde met dezelfde cijfers een verzwakt PSV-DoDO 2 klop gaven, stonden we samen met De Cirkel 1 bovenaan. Op donderdag 10 december reisden we af naar Veenendaal om onze derde wedstrijd te spelen. We hadden sinds de vorige keer nog wat recht te zetten toen we het in de slotfase weggaven en we nog verloren.Dick Krijgsman opende de score aan het vierde bord. Hij had kansen, maar zijn tegenstander ook en omdat het allemaal te link was werd tot remise besloten. Mart Pol (bord 6) was een stuk achter gekomen, maar wist zijn vrijpion tot de tweede rij op te stoten. Zijn tegenstander kon in dit dame-eindspel met voor hem een extra loper daardoor ook niet veel meer uitrichten en moest genoegen nemen met remise. Bij Sebo Nienhuis (bord 6) was de muziek eruit: een remise-eindspel en dit eindigde dus ook in remise. Aan het eerste bord kwam bij Hans Thuijls de stelling erg gesloten te staan. Na twintig zetten werd ook daar de vrede getekend zonder dat er ook maar één stuk of pion van het bord was.
De stand was 2-2. Gert-Jan van der Meulen stond aan het derde bord een stuk voor, Peter Dullaart (bord 2) stond een pion achter, maar stond actiever, Anton Spronk (bord 8) stond een pion achter en had weinig tijd en Jos van Raan (bord 5) had een remise-stelling. Het kon dus nog alle kanten op. Peter won zijn pion terug en zijn tegenstander hielp hem een handje door een onhandige torenzet te spelen, waarna Peter met zijn loper een toren kon pennen. Zijn tegenstander gaf gelijk op. Ondertussen had Gert-Jan een fout gemaakt waardoor hij zijn stuk weer kwijt was. Het eindspel met ieder een toren en twee pionnen leek remise. Anton was in tijdnood gekomen en stond inmiddels twee pionnen achter. Zijn tegenstander ging echter in het vlugge tempo mee en verzuimde Antons b-pion te ruilen. Toen deze het veld b2 had bereikt was promotie onafwendbaar en werd deze partij gewonnen. Bij Gert-Jan was het inmiddels remise geworden zodat de wedstrijd in de tas zat (4½-2½). Omdat het bij Jos nog steeds remiseachtig was en er niks meer op het spel stond, werd er remise overeengekomen, zodat we voor de derde keer op rij met 5-3 wonnen en we met een goed gevoel huiswaarts konden keren.
Zo bleven we samen met De Cirkel 1 aan kop (waarbij De Cirkel één bordpunt meer heeft). Het zou nog een mooie slotronde kunnen worden.
Veenendaal 3 1680 - ESV 2 1692 3-5 1. Martien Rood 1652 - Hans Thuijls 1714 ½-½ 2. Jan van Ham 1740 - Peter Dullaart 1779 0-1 3. Peter Verweij 1794 - Gert-Jan van der Meulen 1752 ½-½ 4. Piet Anjema 1701 - Dick Krijgsman 1616 ½-½ 5. Gerard Bulthuis 1668 - Jos van Raan 1729 ½-½ 6. Rob Leer 1629 - Mart Pol 1619 ½-½ 7. Allerd Peeters 1639 - Sebo Nienhuis 1716 ½-½ 8. Nico Bosman 1616 - Anton Spronk 1609 0-1
Het zat weer niet mee op zaterdag 21 november. Op eigen terrein werd weer verloren.Aan bord 1 kwam Sjoerd Meijer met zwart tegen Olger van Dijk in het Frans iets min- der te staan, maar dat zou op zich best te houden zijn. Geleidelijk aan bouwde Sjoerds tegenstander een mooie koningsaanval op waaraan Sjoerd ten onder ging.
Aan bord 2 speelde Martin Roseboom met wit ook een Franse partij tegen Ewoud 'T Jong. Het ging gelijk op en omdat er voor wit noch zwart winstperspectieven waren, werden de punten gedeeld.
John Zandvliet kreeg aan bord drie met zwart dezelfde stelling als bij de vorige wed- strijd in Arnhem, doch zijn tegenstander, Mark de Graaf wilde geen remise door herha- ling van zetten en accepteerde dat hij met wit minder kwam te staan. In een goede stel- ling deed John echter een fatale zet wat hem op stukverlies kwam te staan. Hij spartelde nog lang tegen, doch de winst liet wit zich niet meer ontglippen.
Cor van Ingen bouwde met wit tegen Rody Straat in een driepaarden spel een rustige stelling op en kreeg een sterke pluspion op de a-lijn. Na dameruil liet Cor echter toe dat zijn tegenstander zijn torens en zijn witte loper op Cor's pion op f3 kon richten. De pion bezweek en toen had zwart de hand vrij voor een aanval op de witte koning. In het zicht van stukverlies gaf Cor na een strijd van meer dan vier uur op.
Ook Ewout Fakkel kon het met het zwart in een Franse ruilvariant tegen Mark Kortrijk uiteindelijk niet bolwerken. Ook deze partij eindigde in verlies.
Op de lagere borden werd beter gescoord. Aan bord 6 kon Bas West tegen Geurt Peter van den Brink met wit zijn favoriete Trompowski variant spelen. Hij kwam eerst goed te staan, maar liet toe dat zijn tegenstander geleidelijk aan een aanvalstelling tegen zijn konings- vleugel kon opbouwen. Deze aanval slaagde net niet en Bas was blij dat hij er een remise van af kwam.
Aan bord zeven speelde Willem de Wilde met zwart een prachtige aanvalspartij tegen Kasper Dokter. In een Najdorfvariant van de Siciliaan liet Willem zijn koning in het midden en bouwde zelf op de op de damevleugel een mooie aanval op tegen de lange rokade van zijn tegenstander. Na dameruil was het duidelijk dat zwart minimaal een stuk zou winnen. Het werd echter een prachtig mat met toren loper en paard! De enige winst voor ESV.
Aan bord acht speelde Hans Renken met wit tegen Jasper Valster en bouwde een rustige bijna symmetrische stelling op. Het werd remise.
Ede (1811) - PSV/DoDO (1906) 2½ - 5½ 1. Sjoerd Meijer (1840) - Olger Van Dijk (1970) 0 - 1 2. Martin Roseboom (1888) - Ewoud 'T Jong (2076) ½ - ½ 3. John Zandvliet (1779) - Mark De Graaf (1894) 0 - 1 4. Cor Van Ingen (1873) - Rody Straat (2109) 0 - 1 5. Ewout Fakkel (1758) - Mark Kortrijk (1944) 0 - 1 6. Bas West (1815) - Geurt Peter Van den Brink (1817) ½ - ½ 7. Willem De Wilde (1769) - Kasper Dokter (1709) 1 - 0 8. Hans Renken (1766) - Jasper Valstar (1731) ½ - ½
Na ruim 2 uur spelen behaalde Roelof de eerste winst. Met zwart won hij in een Engelse opening een pion en deed dat nogmaals bij de gedwongen afruil van de dames in het middenspel. Het eindspel met 7 tegen 5 pionnen was daarna een gelopen race.Kort daarna kwam Peter met een remise. Met een pion achterstand in goed verdedigbare stelling, bood hij remise aan. Dat werd wat aarzelend, gezien de stand op de andere borden, door de teamleider van Veenendaal 4 geaccepteerd.
Opmerkelijk was daarna de winst van Arnold. Na schlemielig verlies van 2 pionnen in de opening, gevolgd door een kwal in het middenspel, trok Arnold agressief ten aanval en overblufte z'n tegenstander. Met een simpele mataanval haalde Arnold de winst binnen.
Vervolgens winst Klaas een eindspel met gelijke lopers tot remise te brengen.
Jacob had met wit in zijn partij steeds een overwicht, kwam een pion voor en bouwde dit uit tot een solide winst.
Ook Henk domineerde met wit aan het 1e bord. Toen hij in het middenspel een dame veroverde voor een paard, stribbelde zwart te lang tegen, maar was het wel bekeken.
Veenendaal 4 - ESV 3 1-5 1. Wijnand Blankestijn (1441) - Henk Renger (1588) 0-1 2. Job Blankestijn (1457) - Klaas Kos ½-½ 3. Jos Fischer (1428) - Jacob Bolderman (1431) 0-1 4. Arie v Surksum (1492) - Peter Jonker (1412) ½-½ 5. Riccus Goossens (1444) - Arnold vd Berg (1419) 0-1 6. Rob v Oosterom (1389) - Roelof vd Meer (1348) 0-1
Ede 2 (1676) - PSV/DoDO 2 (1594) 5 - 3 1. Hans Thuijls (1724) - Diederik Van Donk (1663) 1 - 0 2. Gert-Jan Van der Meulen (1752) - NO 1 - 0 3. Dick Krijgsman (1616) - Rob Van Meurs (1752) ½ - ½ 4. Peter Dullaart (1779) - Hans Bloemen (1621) 1 - 0 5. Mart Pol (1619) - Ferry Lunek (1653) ½ - ½ 6. Anton Spronk (1609) - Vincent Valstar (1518) 0 - 1 7. Sebo Nienhuis (1716) - Wilco Bos (1641) 0 - 1 8. Jan Hartsuiker (1590) - Dimitry Brons (1313) 1 - 0
Het zou in Arnhem een zware opgave worden: het sterrenjeugdteam van de Toren 2 had in de eerste ronde het sterke Zutphen verslagen en nu was ESV aan de beurt. Het ging helaas conform de verwachtingen.Willem Slagter offerde aan het eerste bord met wit tegen J. van Onzen in een Konings- gambiet een stuk voor de aanval. De aanval kwam niet van de grond en het stuk zag hij ondanks een heftige tegenstand niet meer terug. (0-1)
Sjoerd Meijer speelde de Nimzowitsch variant in het Frans tegen J. Günther en zag zich gedwongen een kwaliteit tegen voor een vrijpion op de a-lijn. Wit verzuimde echter op de 32e zet de juiste voortzetting waardoor Sjoerd ondanks de verwoede pogingen van zijn tegenstander toch remise kon houden. (½-½)
Triest ging het aan het derde bord waar Cor van Ingen tegen N. Lentjes in een Maroczy opstelling dacht een pion te kunnen veroveren, maar de aanval van de zwarte dame en paard tegen zijn koningsvleugel lelijk onderschatte. Tot overmaat van ramp deed hij een verkeerde zet met zijn dame en ging mat op g2. (0-1).
Aan het vierde bord had Ronald Klaassen met zwart tegen N. Günther in een Najdorf variant van het Siciliaans zijn koning veilig achter zijn centrum pionnen om zelf op de damevleugel in de aanval te gaan tegen de witte koning. Dat leek heel aardig te gaan, maar toen hij de juiste voortzetting miste en zijn stukken zich terugtrokken was het snel gedaan met de koopman: de witte aanval brandde los en Ronald ging mat achter de paaltjes. (1-0)
Martin Roseboom speelde met wit tegen S. Glasbeek een gesloten Siciliaan en leek aan- vankelijk heel behoorlijk te staan. Gaandeweg veroverde zijn tegenstander steeds meer ter- rein en kwam een pion voor te staan. In het lopereindspel kwam Martin net een tempo te kort om remise te bereiken. (0-1)
Bas West speelde met zwart tegen N. van Osch eveneens een gesloten Siciliaan. Bas zag zich gedwongen een kwaliteit op te offeren voor een desperate tegenaanval die zowaar succes had. Bas consumeerde een paar pionnen en na ruil van de dames stond hij duidelijk beter. Na de tijdcontrole op de veertigste zet dacht hij bijna een half uur na voor wat de winnende voortzetting had moeten zijn. Zijn h- pion promoveerde een zet eerder dan de d pion van zijn tegenstander. De jacht op de witte koning had torenwinst kunnen opleveren. Bas ging voor mat, maar bereikte niet meer dan eeuwig schaak! (½-½)
Een goede partij speelde Willem de Wilde met tegen S. van Willingen. Hij kwam een pion voor en toen hij die dreigde kwijt te raken offerde hij moedig een kwaliteit voor twee sterke vrij- pionnen in het centrum. Uit vrees onder de voet gelopen te worden gaf zijn tegenstander de kwaliteit terug en met een pion voor, maar met ongelijke lopers ging Willem in op het remise- aanbod van zijn tegenstander. (½-½)
John Zandvliet was in 10 minuten klaar met zijn partij: tegen N. van Eijk paste hij een al vaak toegepaste remisetruc toe, die wit de onaangename keuze laat óf herhaling van zetten óf een slechtere stelling. Zichtbaar teleurgesteld ging wit voor herhaling van zetten. ( 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. d4 cd4: 4. Pd4. Pf6 5. Pc3 e5 6. Pdb5 d6 7. Lg5 a6 8. Pa3 b5 9. Pd5 Da5 10. Ld2 Dd8 11. Lg5 Da5 12. Ld2 Dd8 13. Lg5 Da5. Als wit Ld3 of Pf6: en daar- na Ld3 speelt om zijn e4 pion te verdedigen heeft zwart goed spel) (½-½)
Totale score: 6-2 voor de Toren. Na deze afdroging ging ESV terug naar een nat en druilig Ede. Brr.....
De Toren Arnhem 2 (1849)- ESV1 (1818) 6 - 2 1. Jeroen Van Onzen (2015) - Willem Slagter (1790) 1 - 0 2. Justin Gunther (1935) - Sjoerd Meijer (1840) ½ - ½ 3. Noud Lentjes (1793) - Cor Van Ingen (1873) 1 - 0 4. Marcella Gunther (1889) - Ronald Klaassen (1790) 1 - 0 5. Steven Glasbeek (1866) - Martin Roseboom (1888) 1 - 0 6. Mees Van Osch (1776) - Bas West (1815) ½ - ½ 7. Sjoerd Van Willigen (1789) - Willem De Wilde (1769) ½ - ½ 8. Maurice Van Eijk (1732) - John Zandvliet (1779) ½ - ½
ESV 3 (1438) - jeugdteam N-W Veluwe (1288) 2-4 1. Jan Groters (1510) - Olger Van Donk (1478) 0-1 2. Henk Renger (1588) - Dimitry Brons (1313) 1-0 3. Jacob Bolderman (1431) - Tristan Makkink (-) 0-1 4. Harmen Wildenbeest (1486) - Erik Van Cappellen (1174) 0-1 5. Roelof van der Meer (1348) - Jelle Van Staveren (-) 1-0 6. Herman Haasjes (1266) - Jeroen Van Walen (1187) 0-1
ESV 2, dit jaar debuterend in de tweede klasse, wist haar eerste wedstrijd tegen UVS 3 winnend af te sluiten.De resultaten: UVS 3 (1669) - ESV 2 (1689) 3-5 1. Marcel Verstappen (1722) - Hans Thuijls (1724) 0-1 2. Wouter Jans (1657) - Gert-Jan van der Meulen (1752) 0-1 3. Justin Sewalt (-) - Jos van Raan (1729) ½-½ 4. Rolf van Geel (1700) - Peter Dullaart (1779) 0-1 5. Ruud van Roosmalen (1665) - Sebo Nienhuis (1716) 1-0 6. Frans van den Hooven (1649) - Anton Spronk (1607) 1-0 7. Thei van Laanen (1645) - Mart Pol (1619) 0-1 8. Wim Krabbendam (1647) - Henk Renger (1588) ½-½
Bij de eerste wedstrijd van het nieuwe schaakseizoen ontving ESV 1 het sterke ASV 4. Gezien de ELO ratings van de leden van de Arnhemse ploeg zou het een zware dobber worden. Desondanks wist de Edenaren zich althans de eerste twee uren goed staande te houden.Aan bord 1 trof Sjoerd Meijer met zwart Paul Tulfer in de Winawer variant van het Frans. De eerste 12 zetten waren nog geheel theorie daarna miste wit de sterkste voort- zetting waardoor zwart gemakkelijk gelijk spel kon krijgen. In het vroege middenspel werd het herhaling van zetten, waar wit wel op moest ingaan, daar hij anders minder zou komen te staan. ( ½ - ½)
Aan bord 2 speelde Martin Roseboom met wit tegen Martin Weijsenfeld. In de Pirc opening speelde Martin een pionzet te vroeg en liep de witte koningsaanval vast. Zwart kon nu al zijn stukken concentreren op de damevleugel waar Martin's koning stond. Uiteindelijk ging Martin voor de bijl.( 0-1)
Aan bord 3 speelde Ronald Klaassen met zwart tegen Anne Paul Taal een soort Koningsindier. Al vroeg in het spel ontstond er een wilde afruil waarbij wit duidelijk in het voordeel kwam. Niemand gaf nog een cent voor Ronalds leven, maar hij wist zich tegen alle verwachtingen in toch staande te houden. De witte koning stond aanvankelijk wat tochtig in het centrum, maar door verdere afruil te forceren bleek deze majesteit duidelijk beter opgesteld dan zijn zwarte collega, die nog uit zijn rokade verschansing moest komen Zwarts pionnen werden opgevreten en zwart had het nakijken. (1-0)
Bas West deed het aan bord 4 met wit in een Meraner tegen Siert Huizinga veel beter. Zwart kwam goed uit de opening, maar gaf in het middenspel Bas de gelegenheid een kwa- liteit te veroveren en zijn aanval te ontplooien: de enige winstpartij van Ede (1-0).
Willem de Wilde kreeg met zwart spelend aan bord 5 tegen R. Wille een Mieses variant van het Siciliaans tegenover zich. Als een Houdini wist Willem de witte aanval goed af te slaan. Tenslotte wist hij een zwaar bevochten remise in de wacht te slepen.
Aan bord 6 ging John Zandvliet met wit tegen Murat Duman goed van start:in een Maroczy opstelling in het Siciliaans had hij duidelijk meer ruimte. Geleidelijk kreeg zijn tegenstander meer tegenspel. John dacht de zwarte dame in te kunnen sluiten om zo herhaling van zetten te forceren. Deze vlieger ging helaas niet op en toen was het de beurt aan zwart.Door afruil van wist wit het ergste te voorkomen, doch hij kon niet verhinderen dat de zwarte koning net iets eerder bij wits kwetsbare d- pion was. Dit en de slechte witte loper besliste de partij. (0-1) Willem Slagter speelde met wit aan bord 7 een Steinitz variant van het Spaans tegen K. Maarssen van de Brink. Willem stond de hele partij gedrukt maar wist zich toch goed te handhaven en kwam zelfs een pion voor. Helaas gaf hij zijn tegenstander de gelegenheid om zijn koningspionnen te ver te laten oprukken waardoor zwart in tempodwang kwam: zijn dame mocht de onderste rij niet verlaten op straffe van mat. Wit veroverde een pion. Toen wit ook nog een dameruil wist te forceren, moest Willem wel opgeven. Met een pion meer was de winst voor wit een kwestie van techniek (0-1). Jammer voor vijf (!) uur hard vechten.
Tenslotte speelde Hans Renken aan bord 8 met wit een uitstekende partij tegen Robert Naasz. Hans stond iets beter,maar zijn tegenstander wist door enkele nauwkeurige zetten het evenwicht te handhaven waarna de punten werden gedeeld( ½- ½).
ESV 1 - ASV 4 2½-5½ 1. Sjoerd Meijer (1840) - Paul Tulfer (1965) ½-½ 2. Martin Roseboom (1888) - Martin Weijsenfeld (1865) 0-1 3. Ronald Klaassen (1790) - Anne Paul Taal (1916) 0-1 4. Bast West (1815) - Siert Huizinga (1875) 1-0 5. Willem de Wilde (1769) - Ruud Wille (1869) ½-½ 6. John Zandvliet (1779) - Murat Duman (1875) 0-1 7. Willem Slagter (1790) - Koen Maassen v.d. Brink (1803)0-1 8. Hans Renken (1766) - Robert Naasz (1793) ½-½