RIJEKA 2009,

De reis had inmiddels al vele steden en prachtige landschappen opgeleverd, voordat we in Rijeka een redelijk groot toernooi aandeden. De voorbereiding bestond uit een bezoek aan de hoofdstad van Hongarije (Boedapest). In deze mooie stad zijn talloze badhuizen gevestigd waarin schakers de perfecte voorbereiding kunnen genieten. We hebben hier bij een watertemperatuur van 38 graden in het buitenbad een aantal leuke partijen kunnen spelen van internationale allure. Zelf kon ik de verleiding niet weerstaan om de befaamde Boedapester op het bord te brengen. Voor de niet kenners: 1d4 Pf6 2c4 e5 3dxe5 Pg4. Verder spreken de foto's hieronder voor zich

Bij ons bezoek aan de speellocatie werden we met alle eer ontvangen, ervan uitgaande dat we geen kleine jongens waren. We zagen geen aanleiding om dit te ontkennen.

Speelronde 1
Misschien wel een van de mooiere dagen van ons alle twee. De kanonnen waar we het tegen moesten opnemen hadden een rating van nabij de 2200. Dit maak je niet elke dag mee. René kwam al vlug in het nadeel terecht en verloor geruisloos. Zelf hield ik het wat langer vol en bereikte twee keer een betere stelling. Dit zag ik helaas pas in de analyse en vooral doordat mijn tegenstander me hierop wees. Het analyseren met zulke grootheden is op zichzelf al een hele ervaring en vooral leerzaam.

Speelronde 2 & 3
Deze zondag stonden er twee partijen op het programma met wisselend succes. René had zich geweldig hersteld van zijn verlies en kon het punt uiteindelijk na een blunder van zijn tegenstander incasseren. Dit alleen doet vermoeden dat het een gelukkige overwinning was maar dit is niet terecht. Hij stond de gehele partij beter en bouwde zijn voordeel gedurende de partij langzaam maar zeker uit. Alle lof voor dus voor René! Mijn partij waarin ik de opening mishandelde verliep van kwaad tot erger. Samenvattend ging ik er gewoon keihard vanaf. Verdere details zal ik jullie besparen.

De tweede partij van mijn kant was nog erger dan de eerste. Het werd een ware lijdensweg die ik vlug wil vergeten. Het Lets gambiet wat ik graag speel, werd met de grond gelijk gemaakt in een partij waarin ik echt 0 kansen heb gehad. Gelukkig is Rene opnieuw het enige pluspuntje. Hij speelt zonder overdrijven deze dagen fantastisch schaak en kan de strijd vaak lange tijd gelijkwaardig aan. Om dit te verklaren zal ik een tipje van de sluier oplichten. René heeft zich optimaal voorbereid met zijn steun en toeverlaat 'Jasser'. Deze kerel heeft een aantal schaakboeken geschreven van opening tot eindspel. Vooral in de opening heeft de heer De Korte enorme vorderingen gemaakt. Dit bewijzen bijna alle partijen waarin hij na de opening beter stond. Zelf heb ik me er ook niet afzijdig van gehouden maar blijkbaar zijn alle stellingen die in de serie van 'Jasser' aan de orde gekomen zijn niet op mijn bord verschenen. Maar om niet verder af te dwalen zal ik nu weer terugkeren naar zijn partij. Lange tijd speelde René zijn partij in de Spaanse variant foutloos. Alleen dit is al knap, zeker gezien het feit dat het geen misselijke tegenstanders zijn. Dat zijn partij toch verloren ging was aan zijn lichaamstaal duidelijk te zien. Eerdere ervaringen in het verleden hebben me laten afgezien van een ontspannen praatje over zijn verlopen partij. Bovendien zou ik hiermee teveel riskeren en niet in de laatste plaats omdat we nog een tijdje aan elkaar vast zitten.

Speelronde 4
De echte zin moest nog komen bij mij maar de rondes kennen geen stop. Toeval of niet maar ik kreeg precies dezelfde variant op het bord als de dag daarvoor. De fouten die ik toen maakte kon ik nu voorkomen, maar dit kon niet verhinderen dat ik toch langzaam maar zeker in het nadeel kwam. Gelukkig kon ik het hoofd koel houden en het eindspel op remise houden. Toen ik me na de wedstrijd ging afvragen of ik nu zo slecht was en de rest zo goed kwam de wedstrijder langs. Hij vond het merkwaardig dat ik aan de laagste borden zat. Hierin kon ik me natuurlijk prima in vinden. Hij zei dat ik de eerste wedstrijd sterk speelde en zelfs beter kwam te staan. Bovendien schijnt mijn toenmalige tegenstanders al verschillende grootmeesters te hebben verslagen. Deze informatie wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
En hier zijn ze weer...............................de complimenten aan De Korte. Hij heeft de gehele partij sterk aangevallen en had opnieuw lange tijd het betere van het spel. Helaas kon hij dit hoge niveau niet volhouden en moest de teugels wat laten vieren. Dit gaf zijn tegenstander net die ruimte om een matnet te creëren. Achteraf bleek dat dit mat makkelijk voorkomen had kunnen worden maar de klok was hierin een tegenstander te veel.

Speelronde 5 (CHAMPAGNE)
De fles champagne stond al een weekje te wachten om ontkurkt te worden. We hadden ons voorgenomen om deze rakker te drinken als we beide konden winnen op dezelfde dag. Vijf dagen deze bubbels negeren is veel en vooral na een desastreus verlopen partij is dit eigenlijk het enige waar je aan denkt. Toch konden we ons inhouden en uitkijken naar de verlossende dag.
René had een lange partij waarin hij een wurgende greep ontwikkelde op zijn tegenstander. Ondertussen was ik zelf al klaar met mijn partij. Het werd een makkelijke overwinning in een partij waarin mijn tegenstander zich niet wilde beperken tot het verdedigen van zijn stelling en gehaast naar tegenkansen zocht. Die haast speelde mij in de kaart en gaf me voldoende ruimte voor een niet te stoppen aanval op zijn koningsstelling. René klaarde de klus laat op de avond en juichend konden we elkaar omhelzen. EINDELIJK CHAMPAGNE!

Speelronde 6
Een nieuw dieptepunt kun je het eigenlijk niet meer noemen maar na 6 zetten gedwongen worden een pion te geven doet anders vermoeden. Zelf troost ik me maar met de gedachte dat ik nog een beetje heb kunnen knokken en het verlies nog even had mogen uitstellen. René daarentegen is bezig aan een opzienbarende prestatie. Dit keer versloeg hij zijn tegenstander heel knap in een partij waarin hij lange tijd moest verdedigen en alleen maar mocht hopen op het halfje.

Speelronde 7
René had er zin. Eenmaal achter het bord kreeg hij vlug een goed speelbare stelling van een afgeleide Spaanse variant. Gaandeweg leek zijn tegenstander beter komen te staan. Hoe deze het vervolgens afmaakte was mooi en leerzaam. Wat het bovendien minder erg maakte was dat we geen verbeteringen konden vinden dat het mat kon voorkomen. Fritz dacht er een tikkeltje anders over en haalde de ogenschijnlijke sterke positie van de tegenstander van René met een simpele paardmanoeuvre volledig onderuit. Wat zou overblijven was een plus van 1,0 en kenners van het programma Fritz weten dan genoeg! Zelf was mijn niveau eindelijk acceptabel te noemen en kreeg al vlug goed spel. Met een geweldige (aan superlatieven geen gebrek) koningsaanval kon ik mijn tegenstander verpletteren. Dat deze tegenstander een knulletje van 4 doet niet ter zake.

Speelronde 8
Soms zijn er toernooien die blijven beklijven. Rijeka zal een van deze toernooien worden en de laatste ronde moet nog gespeeld worden. Misschien niet altijd vanwege de prestaties maar gelukkig is er meer. Deze speelzaal is echt geniaal te noemen. Als je je door deze zaal begeeft dan is alleen het kraken van de vloer te horen, een houten vloer die bijna lijkt te begeven onder een zwijgende schuifelende menigte.
René had zijn dag niet. Eerst zijn enkel, daarna zijn opening en tenslotte het punt. Maar echt veel te verwijten was er niet, aangezien zijn tegenstander een elo van rond de 2000 had. Het zijn tegenstanders van formaat en het betreffen geen incidenten. De zwaarte van dit toernooi overtreft nogmaals alle verwachtingen. Zelf had ik een tegenstander van ongeveer 2150 en dat was zo ongeveer het enige dat er interessant aan is geweest. Het is eigenlijk overbodig te schrijven dat ik het punt aan mijn tegenstander moest laten, maar bij deze dan maar.
Een ander merkwaardig fenomeen is de boekenkraam. Op de een of andere manier doe ik altijd aankopen die achteraf altijd een tikkeltje impulsief genoemd kunnen worden. Nu betreft het weer een schaakzet voor op reis die ook nog eens waterdicht is. Natuurlijk is dit een voordeel te noemen maar hoe vaak komt dit nu voor?? Misschien is het nog wel het eerste dat we al een groot ruimtegebrek in de camper hebben en dit zal zeker niet voor meer lucht gaan zorgen. Gelukkig heb ik René ook een boekje aan kunnen smeren en ben ik niet meer alleen de dader. Gelukkig hebben we ons leed in het plaatselijke café kunnen verzachten met een proost op de laatste ronde.

Speelronde 9
Te laat binnen maar binnen de kortste keren een messcherpe variant op het bord van het Koningsgambiet. In gedachte zie ik de heer W. Slagter al zuchten van opluchting: 'Hij bestaat nog'. Ondertussen was René al vlug aan het aanvallen en werd zijn tegenstander volledig in de verdediging gedrukt. Overmoedig en terecht wilde hij zijn totaal aantal punten op 4 brengen. Zelf was ik ook wat overmoedig maar zoals wel vaker dit toernooi werd dit meedogenloos afgestraft. Nadat ik de sterkste voortzetting had gemist was het een kwestie van afwachten tot mijn tegenstander het genadeschot gaf. 2,5 punten en een TPR van rond de 1500. Meer hoef ie er niet aan toe te voegen. Toen René zich langzaam maar zeker naar het vierde punt speelde ging de klok tegenwerken. De tijd van René bleef lopen ondanks dat deze ingedrukt was. Helaas was het te laat om nog protest aan te kunnen tekenen en dat noodzakende hem tot een wild offer. Wilde offers zijn vaak niet goed en ook deze kunnen we aan dat rijtje toevoegen. Dat hij het toernooi met een TPR van bijna 1900 afgesloten heeft is toch bijzonder knap te noemen. Zijn eigenlijke rating is namelijk iets meer dan 1500 en dat geeft meer dan genoeg aan.

Wat overblijft is een mooie herinnering aan de machtige kust van Kroatië. Nog mooier is wellicht dat zowel René als ik zelf in de eerste speelzaal hebben gezeten tussen de grote jongens. Dat het alleen de openingsceremonie betrof kon de pret niet drukken.

Ten slotte wil ik iedereen alvast fijne feestdagen wensen en een top schaakjaar met een gemiddelde van meer dan 2,5 punten.

Bart Koeweiden